Η εκπομπή Monitor της δημόσιας γερμανικής Τηλεόρασης ασχολήθηκε με την ιδιωτικοποίηση των εταιριών ύδρευσης στην ευρωπαϊκή επικράτεια. Η λέξη Monitor έλκει την καταγωγή της από την ελληνική λέξη μηνύτωρ, -ορος= ο μηνυτήρ(μηνύω), ο πληροφοριοδότης, ο οδηγός. (Λεξικόν της αρχ. ελλ. γλώσσης Ι.Σταματάκου)
γράφει ο Μπαγασάκος γιά τα Αληθινά Ψέματα
Από την δημόσια γερμανική τηλεόραση λοιπόν το μήνυμα: Οι ιδιωτικοποιήσεις των κοινωφελών εταιριών ύδρευσης, ούτε ανταγωνιστικότητα προσέφεραν, ούτε καλύτερη ποιότητα νερού. Οι τιμές αυξήθηκαν έως και 400% και η ποιότητα του παρεχόμενου ύδατος υποβαθμίστηκε.
«Το «Monitor» της δημόσιας γερμανικής τηλεόρασης ερευνά τον ρόλο της Κομισιόν στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων. Η εκπομπή της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης «Monitor» έκανε πρόσφατα μια έρευνα για τις πιέσεις που ασκεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις χώρες μέλη της Ε.Ε. για να ιδιωτικοποιήσουν τις υπηρεσίες ύδρευσης.
Το ρεπορτάζ αναφέρεται στην περιοχή Pacos de Ferreira της Πορτογαλίας όπου επιβλήθηκε η ιδιωτικοποίηση και όπου μέσα σε λίγα χρόνια τα τιμολόγια αυξήθηκαν 400 τα εκατό και συνεχίζουν με αύξηση 6 τα εκατό κάθε χρόνο.
«Δεν μπορούμε πια να πιούμε νερό, όπως πίναμε στο παρελθόν, δεν είναι καλό» λένε οι κάτοικοι της περιοχής που ήταν από την αρχή αντίθετοι στην ιδιωτικοποίηση.»(Δειτε το σχετικο Βίντεο στο τελος του αρθρου)
Ο θατσερομιλτονφριντμανισμός σε όλη του την μεγαλοπρέπεια. Η «σχολή του Σικάγο» αποθέωση του αμοραλισμού.
Το βασικότερο επιχείρημα των ένθερμων οπαδών της συγκεκριμένης θεωρίας ειναι η αυθαίρετη και μηδέποτε αποδεδειγμένη παραδοχή οτι το σύστημα της επιχειρηματικής άλωσης των κοινωφελών οργανισμών, αυτορρυθμίζεται αυτόματα, αυτοβούλως και αυτοδικαίως, πιεζόμενο από τον ανταγωνισμό. Η μεγαλύτερη ανοησία που έχει ακουστεί ποτέ από χείλη «βραβευμένων» και «έγκριτων» επιστημόνων, η οποία αναιρείται κάθετα από την απλή λογική, για να μήν επιστρατευθεί η ανθρωπολογικοκοινωνική θεώρηση της συγκεκριμένης παραδοχής: ποιός θα ανταγωνιστεί την εταιρεία που παρέχει νερό, ηλεκτρισμό ή φυσικό αέριο σε μιά περιοχή ή πόλη; Μία άλλη εταιρεία που θα παρέχει από το ίδιο κοινόχρηστο δίκτυο το ίδιο κοινωνικό αγαθό, σε φτηνότερη τιμή και καλύτερη ποιότητα;
Και γιατί να μην ιδρύσει η εταιρία πάροχος δύο άλλες εταιρείες παρόχους-βιτρίνες με λίγο διαφοροποιημένα πακέτα προσφορών προς τους καταναλωτές, που ίσως να συμφέρουν κάποιους από αυτούς, τις οποίες να συντηρεί η μητρική εταιρεία-πάροχος, μόνο και μόνο για να επικαλείται την λειτουργία του ανταγωνισμού, αποκρύπτοντας επιμελώς την σύμπηξη ενός κερδοσκοπικού καρτέλ, που σαν μοναδικό του σκοπό έχει να παρουσιάσει μία παρωδία «ανταγωνισμού», η οποία εναρμονίζει την τιμολογιακή πολιτική ενός και μοναδικού παρόχου;
Ακόμη και αν ήταν δύο ή τρείς οι επιχειρήσεις που θα κληρονομούσαν το με πολύ κόπο κατασκευασμένο δίκτυο διανομής της ΕΥΔΑΠ, της ΕΥΔΑΘ ή το προφανέστερο και των δύο, θα ήταν τόσο σίγουρο, όσο οτι ο ήλιος βγαίνει από την ανατολή, οτι με εναρμονισμένες πρακτικές θα βυσσοδομούσαν πάνω στο κοινωνικό αγαθό που λέγεται νερό. Και φυσικά όχι μόνο ως προς την τιμή του νερού, αλλά και ως προς την ποιότητά του η οποία θα μειωνόταν συν τω χρόνω.
Πως θα προσπαθούσαν να κάμψουν τις αντιδράσεις; θα έβαζαν τους παπαγάλους τους, μαζί με καμμιά οικολογικής εντρύφησης ΜΚΟ να «επικοινωνήσουν» την παγκόσμια μείωση των αποθεμάτων του γλυκού νερού το οποίο το σπαταλάνε οι κακοί αγρότες, την μείωση των βροχών λόγω της παγκόσμιας υπερθέρμανσης, την οποία εντείνουν οι κακοί Έλληνες καίγοντας πεταμένα πορτοπαράθυρα στα «διακοσμητικά» τζάκια τους. Σα δε ντρέπονται, να μην αγοράζουν το επίσημο φορολογημένο πετρέλαιο!
Ο προαναφεθείς θατσερομιλτονφριντμανισμός, δηλαδή ο επιχειρησιακός αμοραλισμός, την στιγμή που αφήνεται ασύδοτος από το αποδυναμωμένο έθνος κράτος, αποβλέπει στην «μπίρ παρά» εξαγορά της εταιρείας και κυρίως του δικτύου διανομής της, το οποίο έχει πολλαπλάσια αξία, μετατρεπόμενη σε έναν κοινό εκβιαστή ως προς τον καταναλωτή, που αν δεν υποκύψει στις εξωπραγματικές απαιτήσεις της εταιρείας,΄θα μένει χωρίς νερό, με ανυπολόγιστες συνέπειες γιά την δημόσια υγιεινή και υγεία.
Το νερό, το νεαρόν ύδωρ, θα απασχολήσει πολύ την ελληνική κοινωνία, ίσως περισσότερο από τους αλλοδαπούς χρυσοθήρες, αρμοδιότητα της υπηρεσίας αλλοδαπών να τους στείλει στεγνά από κεί που ήρθαν. Οι αντιδράσεις προβλέπονται γιγαντιαίες, γιά μία επένδυση που αφορά το νευραλγικότερο συστατικό της ζωής, το νερό. Χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα ζείς, χωρίς νερό δεν ζείς.
