Η μεγάλη έρευνα του Reuters αναλύει πώς πίσω από κάποια μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα κρύβονται μεγάλες επιχειρήσεις οι οποίες προωθούν τα συμφέροντά τους μέσω αυτών.

Διαβάστε το πλήρες κείμενο:

Στα τέλη του 2011, ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών έκανε μια παθιασμένη έκκληση για βοήθεια για να σώσει τη χώρα του από την οικονομική καταστροφή.”Χρειαζόμαστε μια εθνική συλλογική προσπάθεια: όλοι μας πρέπει να σηκώσουμε το βάρος μαζί,” ανακοίνωσε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος έχει γίνει από τότε ηγέτης του σοσιαλιστικού κόμματος ΠΑΣΟΚ. ” Χρειαζόμαστε κάτι που θα είναι δίκαιο και κοινωνικά αποδεκτό.”

Ήταν γραφτό να γίνει ένα κάλεσμα στα όπλα• σε αυτό κατέληξε, τονίζοντας μια βασική αδυναμία στις προσπάθειες της Ελλάδας για μεταρρύθμιση.

Η ιδέα του Βενιζέλου ήταν ένας νέος φόρος επί των ακινήτων, ο οποίος εισπράττεται μέσω των λογαριασμών ηλεκτρικού ρεύματος ώστε να είναι δύσκολο να αποφευχθεί. Το κοινό ήταν έξω φρενών και ο Τύπος τόνισε επίσης την οργή, επισημαίνοντάς τον εν λόγω φόρο ως «Χαράτσι», όπως είχε ονομαστεί μια μισητή εισφορά από τους Οθωμανούς που είχε κάποτε επιβληθεί στους Έλληνες. Το όνομα κόλλησε και ο Γιώργος Παπανδρέου, πρωθυπουργός τότε, αισθάνθηκε υποχρεωμένος να ικετεύσει τους ψηφοφόρους: ” Ας χάσουμε όλοι κάτι, έτσι ώστε να μην χάσουμε τα πάντα.”

Αλλά δε θα έχαναν όλοι από το φόρο αυτό. Πριν από δύο μήνες, ένας άνθρωπος εκ των έσω της βιομηχανίας ηλεκτρικής ενέργειας αποκάλυψε ότι μερικές από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις στη χώρα, συμπεριλαμβανομένων των μέσων ενημέρωσης, πλήρωναν λιγότερο από το μισό του πλήρους συντελεστή, ή δεν πλήρωναν καθόλου το φόρο. Ο Νίκος Φωτόπουλος, o Πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ , ισχυρίστηκε ότι είχαν δοθεί εξαιρέσεις.

«Ήταν ένα δώρο για τα πραγματικά αφεντικά, τους πραγματικούς ιδιοκτήτες της χώρας», είπε.«Οι πλούσιοι δεν πληρώνουν, ακόμη και αυτή τη στιγμή.»

Αυτή τη φορά τα μέσα ενημέρωσης έκαναν μικρή φασαρία. “Η είδηση δεν καλύφθηκε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης … επειδή οι ιδιοκτήτες των μέσων ενημέρωσης ήταν μεταξύ εκείνων που ευνοήθηκαν,” δήλωσε αργότερα ο Φωτόπουλος. Κορυφαίες ημερήσιες εφημερίδες στην Αθήνα είτε δεν ανέφεραν ή υποβάθμισαν τους ισχυρισμούς του, όπως απεφάνθη σε μια ανασκόπηση το Reuters.

Για πολλούς παρατηρητές, το επεισόδιο απεικονίζει την αλληλεπίδραση ανάμεσα στην πολιτική, τις μεγάλες επιχειρήσεις και τους ισχυρούς ιδιοκτήτες των μέσων ενημέρωσης. Τα αλληλένδετα συμφέροντα από αυτούς τους τομείς, αν και όχι κατ ‘ανάγκη παράνομα ή καταχρηστικά, θεωρούνται εμπόδιο στις προσπάθειες της Ελλάδας για τη διάσωση της οικονομίας της. Εν μέρει, λένε οι επικριτές, ευθύνονται για την σημερινή κρίση και για την παρεμπόδιση της μεταρρύθμισης.

Κορυφαίοι ιδιοκτήτες μέσων ενημέρωσης σε επαφή με το Reuters, αρνήθηκαν να ασκήσουν αθέμιτη επιρροή ή να αναζητήσουν εύνοιες, ή δεν απάντησαν στις ερωτήσεις.

Αλλά με δεδομένο το διεθνή αντίκτυπο της κρίσης στην Ελλάδα, αυτό αφορά πλέον και άλλους παράγοντες πέρα από τη χώρα. Μια πηγή της τρόικας των δανειστών που διατηρεί την Ελλάδα εν ζωή – η Ευρωπαϊκή Ένωση, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα - είπε: ” Το σύστημα είναι εξαιρετικά αιμομικτικό. Τα κατεστημένα συμφέροντα αντιστέκονται στις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται για να καταστεί η οικονομία ανταγωνιστική.”

Αντίθετες πλευρές του ελληνικού πολιτικού φάσματος μιλούν για το θέμα σε πολύχρωμους όρους. ” Στην Ελλάδα η πραγματική δύναμη είναι με τους ιδιοκτήτες των τραπεζών, τα μέλη του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος και τα διεφθαρμένα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Αυτό είναι το τρίγωνο της αμαρτίας,” δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας, ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ, της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Ο Πάνος Καμμένος, ο ηγέτης του δεξιού κόμματος Ανεξάρτητοι Έλληνες, είπε: “ Τα ελληνικά ΜΜΕ είναι υπό τον έλεγχο των ανθρώπων που εξαρτώνται από το κράτος. Τα ΜΜΕ ελέγχουν το κράτος και το κράτος ελέγχει τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Είναι μια εικόνα αμοιβαίου εκβιασμού.”

Άλλοι είναι πιο μετρημένοι. Ερωτηθείς σχετικά με το ‘Χαράτσι’, ο Βενιζέλος αναγνώρισε ότι υπάρχουν ορισμένες «κραυγαλέες περιπτώσεις που πληρώνουν λιγότερο φόρο ή καθόλου», αλλά κατηγόρησε για αυτό τα φτωχά μητρώα που τηρούνται από τη δημόσια επιχείρηση ηλεκτρισμού. «Σε καμία περίπτωση δεν υπήρχε καμία διάκριση υπέρ συγκεκριμένων ιδιοκτητών ακινήτων», είπε.

Ο Σίμος Κεδίκογλου,ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης, δήλωσε ότι αξιωματούχοι παρακολουθούν το φόρο ακίνητης περιουσίας και τυχόν σφάλματα θα διορθώνονται.

Προηγούμενες προσπάθειες για τον περιορισμό των πιθανών συγκρούσεων συμφερόντων – ιδίως όσον αφορά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης – είχαν μικρή επίδραση, σύμφωνα με μια έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης και την ανεξαρτησία, που δημοσιεύθηκε τον Δεκέμβριο του 2011. Ανέφερε ότι τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης, «παρέμειναν εξαιρετικά συγκεντρωτικά στα χέρια της εκάστοτε κυβέρνησης», και ότι «έχουν επηρεαστεί πλήρως, αν και με αδιαφανείς και ανεπίσημους τρόπους, από ισχυρά οικονομικά και επιχειρηματικά συμφέροντα που έχουν επιδιώξει να αυξήσουν την ισχύ τους, το κέρδος, ή και τα δύο.»

Η άνοδος των ιδιωτικών μέσων ενημέρωσης

Η αλληλεπίδραση μεταξύ των πολιτικών και των μέσων μαζικής ενημέρωσης είναι κοινή σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, κυρίως στην Ιταλία, όπου ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι ήταν τόσο πρωθυπουργός όσο και επικεφαλής του ομίλου των μέσων ενημέρωσης, και στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου ιδιοκτήτες μέσων ενημέρωσης, όπως ο Ρούπερτ Μέρντοχ, πρόεδρος της News Corp, είχαν επαφές με διαδοχικούς πρωθυπουργούς.

Ωστόσο, οι επικριτές λένε ότι οι εν λόγω συνδέσεις είναι ιδιαίτερα σημαντικές στην Ελλάδα, επειδή το κράτος παίζει έναν μεγάλο ρόλο στην οικονομία, και λόγω του τρόπου που τα μέσα ενημέρωσης έχουν αναπτυχθεί εκεί.

Οι ιδιωτικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί και τα τηλεοπτικά κανάλια εμφανίστηκαν μόνο στη δεκαετία του 1980, μετά από δεκαετίες ελέγχου των κρατικών μέσων ενημέρωσης. Καθώς οι επιχειρηματίες έσπευσαν στο σωρό, η ρύθμιση ήταν τυχαία. Διαδοχικές κυβερνήσεις επέτρεπαν σε ραδιοτηλεοπτικούς φορείς να λειτουργούν χωρίς την κατάλληλη άδεια, σύμφωνα με την έκθεση της ΕΕ για το 2011 σχετικά με τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Αυτή η ημι-οργανωμένη προσέγγιση οδήγησε την Ελλάδα να έχει ένα μεγάλο αριθμό μέσων ενημέρωσης για τον πληθυσμό των 11 εκατομμυρίων.

Το 2009 η χώρα είχε 39 εθνικές ημερήσιες εφημερίδες, 23 εθνικές κυριακάτικες εφημερίδες και 14 εθνικές εβδομαδιαίες εφημερίδες, σύμφωνα με παλαιότερη μελέτη της ΕΕ για τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Κατά κεφαλήν, η Ελλάδα έχει πολύ περισσότερους εθνικούς τίτλους εφημερίδων από ό,τι, ας πούμε, η Γερμανία ή το Ηνωμένο Βασίλειο. Η χώρα έχει επίσης εννέα εθνικούς τηλεοπτικούς σταθμούς, έξι εκ των οποίων ανήκουν σε ιδιώτες, και πολλούς ιδιωτικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς.

Μια καλωδιακή αναφορά του 2006 από την Πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα, η οποία ελήφθη από το Wikileaks, επεσήμανε: ” Πώς μπορούν όλα αυτά τα μέσα ενημέρωσης να λειτουργούν επικερδώς; Δε μπορούν. Επιχορηγούνται από τους ιδιοκτήτες τους, οι οποίοι, ενώ θα επικροτούσαν οποιαδήποτε έσοδα από τις πωλήσεις των μέσων ενημέρωσης, χρησιμοποιούν τα μέσα ενημέρωσης κυρίως για την άσκηση πολιτικής και οικονομικής επιρροής.”

Ταυτόχρονα, ένα μεγάλο μέρος της οικονομίας εκτός της ναυτιλιακής βιομηχανίας εξαρτάται από τις δημόσιες συμβάσεις ή τις άδειες. ”Οι περισσότερες εταιρείες στην Ελλάδα ουσιαστικά περιμένουν να πάρουν χρήματα από το κράτος,” δήλωσε ο Θεόδωρος Ρουσόπουλος, ο πρώην υπουργός Τύπου της κυβέρνησης. «Η Ελλάδα είναι επίσημα καπιταλιστική, αλλά στην πραγματικότητα σοσιαλιστική».

Ο ιδιοκτήτης Μέσων Ενημέρωσης Ιωάννης Αλαφούζος δήλωσε στο Reuters ότι ορισμένα από τα μέσα ενημέρωσης “αποτελούν γραφεία τύπου για τις ομάδες επιχειρήσεων.” Ο Αλαφούζος, του οποίου η οικογένεια κατέχει το ΣΚΑΪ TV, τον πέμπτο μεγαλύτερο σταθμό στην Ελλάδα, και την Καθημερινή, μια κορυφαία εφημερίδα, προσθέτει: “Έχει εξελιχθεί σε μια εντελώς ανθυγιεινή κατάσταση. Ο σκοπός των μέσων μαζικής ενημέρωσης είναι σε μεγάλο βαθμό η εκτέλεση ειδικών καθηκόντων για τους ιδιοκτήτες τους.”

Ο Αλαφούζος, του οποίου ο πλούτος προέρχεται από τη ναυτιλία, δήλωσε ότι η οικογένειά του ήταν προσεκτική ώστε να μην εξαρτάται από τις συναλλαγές της κυβέρνησης. Οι επικριτές του λένε ότι ο ΣΚΑΪ ήταν μεταξύ των εταιρειών που βρέθηκαν να μην πληρώνουν κανένα χαράτσι – μια παράλειψη που ο ΣΚΑΪ υποστηρίζει ότι προκλήθηκε από την τοπική γραφειοκρατία – και ότι τα μέσα μαζικής ενημέρωσης συμφερόντων του επωφελούνται από την κρατική διαφήμιση. Ο Αλαφούζος περιέγραψε την τελευταία ως ένα ελάχιστο ποσοστό των εσόδων των μέσων ενημέρωσης των συμφερόντων του.

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΙ ΔΕΣΜΟΙ

Ένα πλέγμα αλληλένδετων συμφερόντων είναι το MEGA Channel, ο μεγαλύτερος τηλεοπτικός σταθμός στην Ελλάδα, που είναι συνιδιοκτησία από επιχειρηματίες οι οποίοι είναι ηγέτες ή έχουν ισχυρές διασυνδέσεις με άλλους τομείς της οικονομίας.

Η μεγαλύτερη συλλογική συμμετοχή στον τηλεοπτικό σταθμό ανήκει σε μέλη της οικογένειας του Γεωργίου Μπόμπολα. Ένας από τους γιους του, ο Φώτιος, είναι διευθυντής της Τηλέτυπος, της εταιρείας συμμετοχών του καναλιού. Ένας άλλος γιος του, ο Λεωνίδας, είναι διευθύνων σύμβουλος και βασικός μέτοχος της Ελλάκτωρ, μιας γιγαντιαίας κατασκευής που ιδρύθηκε από τον πατέρα του, και που έχει συμμετάσχει σε πολλά δισεκατομμύρια ευρώ συμβάσεων με το κράτος. Ο Λεωνίδας δεν έχει καμία συμμετοχή στην Τηλέτυπος.

Η οικογένεια Μπόμπολα ελέγχει επίσης το Έθνος, μια δημοφιλή καθημερινή και κυριακάτικη εφημερίδα, άλλα έντυπα μέσα ενημέρωσης και ιστοσελίδες. Από τα μεγάλα, γκρι κεντρικά γραφεία της εκδοτικής εταιρίας τους στο Χαλάνδρι, ένα βόρειο προάστιο της Αθήνας, η έκταση των συμφερόντων της οικογένειας είναι προφανής. Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται ο δρόμος-δαχτυλίδι της Αθήνας, που χτίστηκε από μια διεθνή κοινοπραξία όπου συμπεριλαμβάνεται και η Ελλάκτωρ. Παράλληλα με το δρόμο βρίσκεται μια νέα σιδηροδρομική γραμμή προς το αεροδρόμιο, που επίσης κατασκευάστηκε με τη συμμετοχή Μπόμπολα.

Ο Γιώργος Μπόμπολας αρχικά δεν απαντούσε σε ερωτήματα σχετικά με τα διάφορα συμφέροντα της οικογένειάς του. Αντ ‘αυτού, η εφημερίδα του ΕΘΝΟΣ δημοσίευσε αρκετά άρθρα κατά τις ημέρες αφού το Reuters του είχε υποβάλει ερωτήσεις. Ένας, ισχυρίστηκε ότι το Reuters συνεχίζει, φαίνεται, να στοχεύει στη χώρα μας, την ελληνική οικονομία και την επιχειρηματικότητα. Ένας άλλος περιέγραψε το Reuters ως την «πέμπτη φάλαγγα» για την τρόικα και ισχυρίστηκε ότι η Αθήνα είχε πλημμυρίσει από ξένους που είχαν “αναλάβει την κατεδάφιση των δημόσιων προσώπων σύμφωνα με τις αγγλοσαξονικές πρακτικές.”

Μετά από ένα ακόμη αίτημα από το Reuters, ο Μπόμπολας ανέφερε σε επιστολή: “ Δεν έχω χρησιμοποιήσει ποτέ τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που ανήκουν σε εταιρείες στις οποίες συμμετέχω, για την προώθηση των συμφερόντων της μητρικής εταιρείας ΕΛΛΑΚΤΩΡ ΑΕ, … η εφημερίδα Έθνος ποτέ δεν έχει χρησιμοποιήσει την επιρροή της, ούτε ζήτησε χάρες από ηγεμόνες, προς όφελος της Ελλάκτωρ.”

Ο Μπόμπολας, δήλωσε ότι πρώην πρωθυπουργοί θα μπορούσαν επαληθεύσουν ότι ο ίδιος ποτέ δεν είχε ζητήσει οποιεσδήποτε εύνοιες και προσθέτει: “Θα μπορούσε κανείς να πει ότι η σοβαρή κριτική της εφημερίδας Έθνος στις κυβερνητικές ενέργειες και τους πολιτικούς γενικά, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως εμπόδιο και δε συνέβαλε στα εταιρικά συμφέροντα της Ελλάκτωρ”.

Σε γραπτή δήλωση, η κατασκευαστική εταιρεία Ελλάκτωρ, δήλωσε ότι οι θυγατρικές της συμμετέχουν σε ιδιωτικές και δημόσιες συμβάσεις, και ότι επιδιώκει τις δημόσιες συμβάσεις “συμμετέχοντας αποκλειστικά σε ανοικτούς διεθνείς διαγωνισμούς, σύμφωνα με την ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία.”

Άλλοι παράγοντες που εμπλέκονται στο MEGA Channel περιλαμβάνουν την οικογένεια του Βαρδή Βαρδινογιάννη, που έχει εξέχουσα θέση στο πετρέλαιο και τη ναυτιλία, και ο Σταύρος Ψυχάρης, ο οποίος ελέγχει την εταιρεία ΔΟΛ των μέσων ενημέρωσης.

Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης, γιος του Βαρδή, εξυπηρετεί το MEGA Channel, και η οικογένεια διαθέτει επίσης ένα μικρότερο σταθμό που ονομάζεται Star Channel. Η οικογένεια είναι επίσης ο κύριος μέτοχος της Motor Oil Hellas, μίας από τις δύο ελληνικές εταιρείες διύλισης.

Σε ένα email, ένα εκπρόσωπος της οικογένειας, δήλωσε: ” Οι περισσότερες απότις εταιρείες μας βασίζονται στο εξωτερικό ή έχουν μια διεθνή έκθεση. Η παραγωγή και οι πωλήσεις του διυλιστηρίου της Motor Oil Hellas, της μεγαλύτερης επένδυσής μας στην Ελλάδα, είναι σταθερά προσανατολισμένες στο 70 % των εξαγωγών … Καμία από τις εταιρείες μας δε βασίζονται καθ ’οιονδήποτε τρόπο σε κρατικά συμβόλαια ή επιχειρήσεις.”

Ο Ψυχάρης, του οποίου η εταιρεία ΔΟΛ εκδίδει κορυφαίες εφημερίδες και έχει κερδίσει κρατικές συμβάσεις στην εκπαίδευση, τον πολιτισμό, τα ταξίδια, και την εκτύπωση, είναι πρόεδρος του MEGA Channel.

Το 2006, μήνυσε δύο δημοσιογράφους-ερευνητές που ισχυρίστηκαν σε ραδιοφωνική εκπομπή ότι πίεσε για την πώληση των Eurofighters στην Ελλάδα και είχε χρησιμοποιήσει τις εφημερίδες του για να προωθήσει τα πλεονεκτήματα μιας συμφωνίας. Ο Ψυχάρης αρνήθηκε τους ισχυρισμούς. Τρία χρόνια αργότερα, μετά από μια ακροαματική διαδικασία, η υπόθεσή του απορρίφθηκε.

Το δικαστήριο απέρριψε τη μία αίτηση των δημοσιογράφων, αλλά δέχθηκε ότι η εφημερίδα του Ψυχάρη είχε κάνει εκστρατεία για τη συμφωνία των Eurofighter. Η αίτηση αναιρέσεως εκκρεμεί. Ο Ψυχάρης δεν απάντησε σε ερωτήσεις σχετικά με την υπόθεση.

Στα τέλη Νοεμβρίου μία από τις εφημερίδες του άσκησε κριτική στον Απόστολο Κακλαμάνη, τον πρώην ομιλητή της Βουλής των Ελλήνων, ο οποίος είχε πει στους νομοθέτες του ΠΑΣΟΚ ότι η εποχή που οι ολιγάρχες “διόριζαν τον αρχηγό του κόμματος” είχε περάσει. Ημέρες αφού ο Κακλαμάνης μίλησε έξω από τα δόντια,

Το Βήμα, μια κορυφαία εφημερίδα που ελέγχεται από τον Ψυχάρη, δημοσίευσε ένα άρθρο που αναφερόταν στα σχόλια του και υποσχόταν να κάνει δήθεν ενοχλητικές αποκαλύψεις για τον Κακλαμάνη. Ο Ψυχάρης δεν απάντησε σε ερωτήσεις σχετικά με τις επενδύσεις του στα μέσα ενημέρωσης ή τα ευρύτερα συμφέροντα του.

Οι επικριτές των δεσμών μεταξύ των μέσων ενημέρωσης και των επιχειρήσεων αναφέρουν, επίσης, την περίπτωση ενός έργου ορυχείου χρυσού στη Χαλκιδική,στη Βόρεια Ελλάδα. Τα ορυχεία πουλήθηκαν από την ελληνική κυβέρνηση το 2003,σε μια νεοσυσταθείσα Ελληνική μεταλλευτική εταιρεία. Λίγο αργότερα, η κατασκευαστική εταιρεία στην οποία η οικογένεια Μπόμπολα έχει συμφέροντα,απέκτησε ένα μερίδιο σε αυτή.

Τοπικοί αντίπαλοι αγωνίστηκαν σθεναρά εναντίον μιας άδειας για το έργο εξόρυξης που χορηγήθηκε, υποστηρίζοντας ότι θα βλάψουν το περιβάλλον. Ο Τόλης Παπαγεωργίου, ηγετική φυσιογνωμία στην ομάδα διαμαρτυρίας Ελληνικό Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων, ισχυρίστηκε ότι οι εφημερίδες που ελέγχονται από την οικογένεια Μπόμπολα παρέλειψαν να αναφέρουν μεγάλες διαδηλώσεις που αντιτίθενται στο ορυχείο και επέκριναν την υπουργό περιβάλλοντος, Τίνα Μπιρμπίλη, η οποία μπλόκαρε μια άδεια για αυτό.

” Λίγες μόλις μέρες στη νέα της δουλειά το 2009, έγινε ο στόχος των μέσων μαζικής ενημέρωσης που ελέγχονται από το Μπόμπολα, επειδή αρνήθηκε να χορηγήσει άδεια στην εταιρεία εξόρυξης,” ισχυρίστηκε ο Παπαγεωργίου.Λίγο μετά το διορισμό Μπιρμπίλη το 2009, οι εφημερίδες που ανήκουν στην οικογένεια Μπόμπολα την βάφτισαν «Πράσινη Τίνα» και επέκριναν την απόδοσή της. Οι εκθέσεις ανέφεραν ότι είχε εμποδίσει πολλά είδη ανάπτυξης. Τα άρθρα δεν ανέφεραν ότι οι ιδιοκτήτες των εφημερίδων είχαν συμφέρον της οικογένειας στο ορυχείο ή το εμπόριο κατασκευής.

Στην επιστολή του προς το Reuters, ο Μπόμπολας δήλωσε ότι το Έθνος στηρίζει σθεναρά μεγάλης κλίμακας έργα που δημιουργούν θέσεις απασχόλησης και βοηθούν τη χώρα να ανακάμψει από την οικονομική κρίση. Η Μπιρμπίλη, η οποία αρνήθηκε να σχολιάσει αυτό το άρθρο, απολύθηκε τον Ιούνιο του 2011. Η άδεια για τη λειτουργία του ορυχείου χορηγήθηκε στη συνέχεια. Μετά την έκδοσή της, η κατασκευαστική εταιρεία Ελλάκτωρ, σύμφωνα με τους ετήσιους λογαριασμούς της, κέρδισε € 261 εκατομμύρια από το ξεπούλημα εν μέρει και εν μέρει επανεκτίμηση της συμμετοχής της σε μια καναδική εταιρεία που είχε μέχρι τότε αγοράσει το 95 τοις εκατό του ορυχείου.

Ο πρώην βοηθός του Έλληνα πρωθυπουργού της εποχής, δήλωσε ότι η απόλυση Μπιρμπίλη δε σχετιζόταν με το ορυχείο. Ο πρώην υπουργός περιβάλλοντος που ενέκρινε την άδεια, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, δήλωσε ότι «η απόφαση ελήφθη αποκλειστικά και μόνο με βάση τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων», η οποία ήταν θετική για το ορυχείο.

Στην επιστολή του προς το Reuters, ο Μπόμπολας, δήλωσε ότι η μόνη σύνδεση της οικογένειάς του με το ορυχείο είναι η έμμεση συμμετοχή του γιου του με λιγότερο από ένα 1% ποσοστό.

ΔΥΟ ΚΑΠΕΛΑ

Στα μέσα ενημέρωσης, πιθανές συγκρούσεις συμφερόντων μπορεί να προκύψουν ακόμα και σε χαμηλά επίπεδα. Κρυμμένη μέσα στην έδρα στην Αθήνα, της Ένωσης δημοσιογράφων, της ΕΣΗΕΑ, βρίσκεται μια λίστα με τα μέλη της που εργάζονται για την κυβέρνηση, για παράδειγμα σε γραφεία Τύπου. Δεκάδες φορούν ένα δεύτερο καπέλο ως δημοσιογράφοι εφημερίδας ταυτόχρονα.

Οι κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης απαγορεύουν στα μέλη της να εργάζονται για φορείς που καλύπτουν ως δημοσιογράφοι. Σε μια προσπάθεια να αποκαλυφθούν εκείνοι που παραβιάζουν τον κανόνα, η Ένωση έλαβε λίστα των δημοσιογράφων που απασχολούνταν από την κυβέρνηση το 2005. Αλλά ποτέ δεν δημοσιεύθηκε.Κάποιοι από αυτούς που κατονομάζονται στον κατάλογο παραπονέθηκαν. Έλληνες αξιωματούχοι έκριναν ότι η δημοσίευση του καταλόγου θα παραβίαζε την ιδιωτική ζωή. Ήταν μια απόφαση που ο Δημήτρης Τρίμης, ο πρόεδρος της Ένωσης, αποδέχεται ως μια σοβαρή ήττα.

“Υπάρχει ένα τρίγωνο πολιτικών δυνάμεων, οικονομικών δυνάμεων και ιδιοκτητών μέσων μαζικής ενημέρωσης, και κανείς δεν μπορεί να πει ποιος έχει το πάνω χέρι,” είπε στο Reuters, καθισμένος κάτω από τα σκονισμένα πορτραίτα των προκατόχων του. “Ξεκινά από την κορυφή, μεταξύ του υπουργού και του εκδότη, και περνάει μέσα στο γραφείο Τύπου και το δημοσιογράφο. Είναι μια πυραμίδα.”

Ένα παράδειγμα, είπε, ήταν ένα τηλεοπτικό στούντιο που δημιουργήθηκε το 2007 από το Υπουργείο Γεωργίας για την προώθηση των δραστηριοτήτων του. Παρά το γεγονός ότι περίπου 50 άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών δημοσιογράφων, είχαν προσληφθεί, μόνο λίγοι είχαν πράγματι αντικείμενο εργασίας, είπε. “Πολλοί περισσότεροι από ό,τι θα χρειάζονταν είχαν προσληφθεί και ήταν σαφές ότι ήταν ένας πολιτικός διορισμός,” δήλωσε ο Τρίμης.

Ένας εκπρόσωπος του υπουργείου δήλωσε ότι στο στούντιο δεν απασχολούνται με πλήρες ωράριο και ότι αυτό έκλεισε το 2009. Το Reuters έχει εντοπίσει τουλάχιστον εννέα υπαλλήλους τύπου για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που επίσης γράφουν στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οι οποίοι σε μεγάλο βαθμό παρέλειψαν να αναφέρουν την ανάγκη του χρηματοπιστωτικού συστήματος της χώρας να μεταρρυθμιστεί. Οι «διπλό-καπελάδες» περιλαμβάνουν τον Αλέξανδρο Κασιμάτη, έναν οικονομικό δημοσιογράφο σε κυριακάτικη εφημερίδα, ο οποίος εργάζεται και ως επικεφαλής των δημοσίων σχέσεων για την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (CMC), βασικός οικονομικός ρυθμιστής των εισηγμένων εταιρειών. Το Reuters δεν θα μπορούσε να βρει άρθρα από τον Κασιμάτη, ο οποίος γράφει για τις εταιρείες, αλλά όχι και για την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, στην οποία δήλωνε τον CMC ρόλο του.

Ο Κασιμάτης δήλωσε: “Δεν είναι μια σύγκρουση συμφερόντων. Η Ένωση Δημοσιογράφων Αθήνας επιτρέπει στα μέλη να εργάζονται στα γραφεία τύπου, εφόσον δεν υπερκαλύπτουν αυτούς που εργάζονται για αυτά. Και ποτέ δεν γράφω για την Ε.Κ.” Σε ένα e-mail στο Reuters, ο Κώστας Μποτόπουλος, πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, είπε ότι οι δύο θέσεις εργασίας του Κασιμάτη ήταν συμβατές.

Ένας άλλος δημοσιογράφος, ο οποίος δεν αντιμετώπισε άμεση σύγκρουση συμφερόντων, ακόμα και το παρατσούκλι Φως-Νερό-Τηλέφωνο από τους συναδέλφους του δημοσιογράφους ειπώθηκε επειδή εργαζόταν τόσο για την εφημερίδα Το Βήμα όσο και για τρεις δημόσιες εταιρείες κοινής ωφέλειας. Η Ιωάννα Μάνδρου, η οποία τώρα εργάζεται για την Καθημερινή και το ΣΚΑΪ, επιβεβαίωσε ότι είχε εργαστεί στο γραφείο Τύπου του ΟΤΕ, μια κρατική εταιρεία τηλεπικοινωνιών, και για μικρό διάστημα ως σύμβουλος σε μια κρατική εταιρεία ύδρευσης. Είπε ότι δεν είχε εργαστεί για εταιρεία ηλεκτρικής ενέργειας.

“Στο Βήμα ήμουν δημοσιογράφος που κάλυπτε δικαστικές υποθέσεις και δεν είχε καμία σχέση με τη δουλειά μου στον ΟΤΕ. Και όταν λέω «εργάστηκα» για τον ΟΤΕ, κυριολεκτικά σημαίνει ότι εργάστηκα,” ανέφερε. “Μπορώ να σας πω ότι περίπου το 95 % των ατόμων που απασχολούνται σε παρόμοιες θέσεις εργασίας δεν κάνουν τίποτα.”

Είπε ότι ήταν κοινό για τους πολιτικούς να κανονίζουν τις θέσεις αυτές ως εύνοιες. Ο Κεδίκογλου, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, δήλωσε ότι τα μέλη του συνδικάτου των δημοσιογράφων “έχουν το δικαίωμα να εργάζονται σε κρατικές επιχειρήσεις και ως υπεύθυνοι τύπου, υπό ορισμένες προϋποθέσεις και υπό τον όρο ότι δεν έχουν συγκρουόμενα συμφέροντα.”

ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΗ

Πάνω από κρασί και σουβλάκια σε ένα δροσερό βράδυ του Οκτωβρίου 2004, ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής κήρυξε τον πόλεμο στις ισχυρές δυνάμεις στην ελληνική κοινωνία.

“Εμείς δε θα επιτρέψουμε σε πέντε νταβατζήδες και πέντε κατεστημένα συμφέροντα να χειραγωγήσουν την πολιτική ζωή μας,” είπε στους συντηρητικούς νομοθέτες που κάλεσε για δείπνο στην ταβέρνα Μπαϊρακτάρης στην Αθήνα, σύμφωνα με ανθρώπους που παρέστησαν στη συνεδρίαση. Δε διευκρίνισε σε ποιους αναφερόταν.

Οι μεταγενέστερες προσπάθειες του Καραμανλή να περιορίσει την πρόσβαση σε δημόσιες συμβάσεις από ιδιοκτήτες μέσων ενημέρωσης απαντήθηκαν με πλήρως μετωπικές επιθέσεις από τον Τύπο. Αλλά στο τέλος, η ήττα ήρθε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή: το 2005, τα εν λόγω σχέδια Καραμανλή παραβίασαν τους κανόνες ανταγωνισμού της ΕΕ, αναγκάζοντάς τον να τα καταργήσει.

Από τότε, καμία σημαντική προσπάθεια δεν έχει γίνει για την αντιμετώπιση της διαπλοκής συμφερόντων. Οι πολιτικοί που συγκρούονται με ιδιοκτήτες ΜΜΕ κινδυνεύουν έναν κακό Τύπο, σύμφωνα με τα λόγια ενός ανώτερου Έλληνα πολιτικού που μίλησε στο Reuters για τις εμπειρίες του, όταν ήταν υπουργός στην πρώην κυβέρνηση. Σε μία περίπτωση, είπε, ο ιδιοκτήτης μέσων ενημέρωσης του ζήτησε να βοηθήσει να σταματήσει μια δικαστική έρευνα για τις υποθέσεις του ιδιοκτήτη. Και, σε μια άλλη, ένας εκδότης εφημερίδας που όφειλε ένα εκατομμύριο ευρώ σε κρατική εταιρεία, επικοινώνησε με αυτόν επιδιώκοντας μια συμφωνία για να ξεφύγει από το χρέος.

“Είπε ότι θα βάζει μια αγγελία για την κρατική εταιρεία κάθε μέρα στην εφημερίδα για να το διευθετήσει.’ Περίμενε να καλέσω την εταιρεία και να κάνω μια συμφωνία. Αρνήθηκα να παρέμβω,” είπε ο πρώην υπουργός, ο οποίος μίλησε υπό τον όρο της ανωνυμίας. Είπε ότι στη συνέχεια ήταν θέμα αρνητικών αναφορών στην εφημερίδα του εκδότη.

Η εμμονή των πιθανών συγκρούσεων συμφερόντων αντανακλάται στον τελευταίο Δείκτη Αντίληψης της Διαφθοράς που καταρτίζεται από την ομάδα εκστρατείας της Διεθνούς Διαφάνειας (TI). Η Ελλάδα κατετάγη 94η – 14 θέσεις χαμηλότερα από ό,τι το 2011 και στη χαμηλότερη κατάταξη κάθε χώρας της ζώνης του ευρώ - και το ελληνικό παράρτημα της ομάδας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι “υπάρχουν σημαντικά διαρθρωτικά ζητήματα με την εκτελεστική εξουσία, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τον επιχειρηματικό τομέα.”

Ο Κεδίκογλου, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, δήλωσε σήμερα ότι οι υπουργοί θέλουν να “εξομαλύνουν” το ραδιοτηλεοπτικό τομέα. Η κυβέρνηση σκοπεύει να μεταρρυθμίσει το καθεστώς των “προσωρινών αδειών” και να φέρει μια «νομοθεσία που θα θέσει σε μόνιμη βάση τους κανόνες που ισχύουν για την αγορά της τηλεόρασης», είπε.

Ακόμη και χωρίς τη νομοθεσία, το τοπίο αλλάζει. Μέχρι το 2013 η οικονομία της Ελλάδας θα έχει ελαττωθεί κατά ένα τέταρτο σε πέντε χρόνια. Οι οικονομικές πιέσεις έχουν ενταθεί. Η διαφήμιση έχει συρρικνωθεί και μια μελέτη του Reuters δημοσίευσε πρόσφατα λογαριασμούς που δείχνουν ότι οι κορυφαίες 18 εταιρείες μέσων ενημέρωσης στην Αθήνα, έχουν δηλώσει χρέη συνολικού ύψους άνω των € 2 δισεκατομμυρίων.

Την ίδια ώρα, οι διεθνείς δανειστές που διατηρούν την Ελλάδα εν ζωή θέλουν πραγματική μεταρρύθμιση σε αντάλλαγμα για τα δισεκατομμύρια τους. Για παράδειγμα, απαιτούν οι διαχειριστές που διορίζονται από την τρόικα να παρίστανται στα διοικητικά συμβούλια των τραπεζών και να έχουν τον τελευταίο λόγο στην έγκριση μεγάλων δανείων, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που αφορούν οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης.

Οι εφημερίδες Έθνος και Το Βήμα αντέδρασαν στην πρόταση αυτή με καυστικά άρθρα. “Η Ελλάδα δεν είναι αποικία,” έγραψε ο Ψυχάρης σε πρωτοσέλιδο άρθρο στο Βήμα. “Απευθύνομαι σε εκείνους που πιστεύουν πως ό,τι δεν έκανε το Τρίτο Ράιχ, μπορεί τώρα να επιτευχθεί με μικροπωλητές χρημάτων της Ευρώπης.”


Το ειδαμε ΕΔΩ