Οι άνθρωποι στις σύγχρονες κοινωνίες , αποδέχονται την καινοτομία και την πρόοδο ως μία δράση απελευθέρωσης από την καταπίεση . Μία καταπίεση που τρέφεται από το νωθρό και αργόσυρτο βηματισμό των αλλαγών που η εκλεγμένη από τους ίδιους εξουσία , είχε πει ότι θα πραγματώσει .

Μία πολύ μεγάλη μερίδα «πολιτών» που τους ονόμασε έτσι η κατεστημένη εξουσία , κατάπιαν αμάσητη την αξία της προόδου που η νεωτερικότητα καθαγίασε και ορκίστηκαν να την υπηρετούν . Θεώρησαν πως ο χρόνος κινείται μόνο προς μία κατεύθυνση : πάντα προς τα εμπρός . Ό,τι προέρχεται από το «μετά» οφείλει να είναι καλύτερο . Ό,τι οπισθοχωρεί είναι χειρότερο ή κατώτερο . Εμπιστεύθηκαν την προοδευτική φύση της ιστορίας , πιστεύοντας πως η εμφάνιση του καινούργιου θα καθιστούσε το παλιό ή οτιδήποτε κληροδοτημένο , περιττό . Η αλήθεια όμως αποδείχθηκε πως είναι εντελώς διαφορετική : το παλιό εμφανίστηκε ως καινούργιο και η ζωή των «πολιτών» επέστρεψε πενήντα χρόνια πίσω . Τουλάχιστον έτσι μας λένε οι «ειδικοί» και δεν έχουμε κανένα λόγο να μην τους πιστέψουμε. Το πισωγύρισμα όμως , έγινε μόνο στην οικονομία και στα εργασιακά δικαιώματα . Κατά τα άλλα υπάρχει πάντα πρόοδος . Βέβαια , ποτέ και κανείς δεν μας είπε πώς ορίζεται η πρόοδος ή τι είναι πρόοδος , αλλά αυτό δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία . Υπάρχουν τα κινητά , τα γρήγορα και μεγάλα αυτοκίνητα , το internet , τα ταξίδια ή το life style , που εμμέσως ορίζουν την πρόοδο.  Εξακολουθεί όμως να μην υπάρχει κάτι που δεν υπήρχε και πριν πενήντα χρόνια : η πολιτική ελευθερία . Ούτε όμως και αυτό έχει τόσο μεγάλη σημασία.

Τους «πολίτες» απασχολεί πάντα το πρόβλημα «ποιος θα κυβερνήσει» αν φύγουν αυτοί που είναι τώρα στην εξουσία . Την περίπτωση να αυτοκυβερνηθούν δεν την φέρνουν ποτέ στο μυαλό τους . Είναι κάτι που για τους σύγχρονους «πολίτες» δεν υπάρχει ούτε ως πρακτική αλλά ούτε και ως σκέψη . Ζουν μηχανικά και από κεκτημένη ταχύτητα μέσα σε μια κοινωνία την οποία δεν θέλουν . Όταν όμως τους ρωτάς τί κοινωνία θέλουν δεν μπορούν να σου απαντήσουν . Δεν γνωρίζουν . Το μυαλό τους φτάνει μέχρι το είδος κοινωνίας που είναι ίδιο με αυτή που υπάρχει τώρα , απλά σκέφτονται τον εαυτό τους σε καλύτερη θέση και με καλύτερη μοίρα . Πολλοί από αυτούς θεωρούν τη μοίρα αναπόφευκτη . Ξεχνούν όμως πως το αναπόφευκτο της μοίρας συντελείται μέσα από εθελούσιες , επί της ουσίας , προσπάθειες . Έχουν δημιουργήσει τα δικά τους οράματα ανάλογα με την κοινωνική τάξη που θέλουν να φτάσουν . Πάντα στο στενό πλαίσιο της υπάρχουσας κοινωνίας , αδυνατούν να καταλάβουν πως αυτά τα οράματα δεν είναι παρά «αντανακλάσεις της κοινωνίας που τα γεννά» .

Οι «πολίτες» , δεν ήταν και δεν είναι μόνοι τους . Έχουν τους «καθηγητές» τους ή μάλλον τους «καθοδηγητές» τους . Οι «καθοδηγητές» αποτελούνται από διάφορους επαγγελματίες πολιτικούς , «επώνυμους» διανοούμενους , καλλιτέχνες , δημοσιογράφους , «ειδικούς» αναλυτές , κλπ . Υπάρχει ένας μεγάλος κατάλογος κοινών γνωρισμάτων που μπορεί να συνενώσει όλους αυτούς τους οπαδούς της προόδου , που προέρχονται είτε από τα αριστερά είτε από τα δεξιά της πολιτικής , αν υπάρχει κάτι τέτοιο . Το πιο χαρακτηριστικό από όλα είναι το «πρωτοποριακό τους πνεύμα» που ορίζεται από την ικανότητά τους να δημιουργούν στους «πολίτες» απέχθεια και αποστροφή απέναντι στο πολιτικό σύστημα και σταδιακά να τις μεταμορφώνουν σε απέχθεια και αποστροφή απέναντι στην ίδια την πολιτική . Είναι επικριτικοί και χλευάζουν τους πολιτικούς , ενώ οι πολιτικοί χλευάζουν ο ένας τον άλλο , γελοιοποιώντας την πολιτική ως πράξη . Έδειξαν σε όλους τον δρόμο αποπολιτικοποίησης και της ιδιωτικοποίησης δρώντας οι ίδιοι όχι συλλογικά αλλά ατομικά προσπαθώντας να βρουν μία «τρύπα να χώσουν το κεφάλι τους» . Βέβαια , η «τρύπα» που έβρισκαν ή βρήκαν οι «καθοδηγητές» δεν είχε την ίδια οικονομική , κοινωνική ή πολιτισμική αξία με αυτήν των υπολοίπων «πολιτών» αλλά η λογική ήταν πάντα η ίδια : «το κακό να βρίσκεται δύο μέτρα από τον κώλο μας και όσο θέλει ας είναι» .

Ο στόχος των «καθοδηγητών» πέτυχε . Δημιούργησαν τα προωθημένα στρατεύματα των καιρών που έρχονταν . Κατάφεραν να αφήσουν πίσω τους ιδεολογικούς αγώνες και όρισαν ως πρωταρχικό σκοπό της πολιτικής τη ρύθμιση της ασφάλειας και της ευημερίας των «πολιτών» . Κάπως έτσι έφτιαξαν την "βιοπολιτική". «Μην ασχολείσαι με την πολιτική . Πολιτική είναι τα κόμματα , η ίντριγκα , και τα οικονομικά θέματα που για σένα είναι τόσο πολύπλοκα . Άσε , για αυτά έχουμε τους «ειδικούς» . Από σένα θέλουμε μόνο να μας δίνεις την άδεια να πράττουμε στο όνομά σου , και μη νοιάζεσαι . Εσύ να ενδιαφέρεσαι για τη δουλίτσα σου , το εξοχικό σου , τις σπουδές των παιδιών σου και την κατανάλωση , κυρίως για την κατανάλωση . Τα άλλα όλα άστα σε εμάς. Είμαστε Ευρωπαίοι τώρα . Πηγαίνουμε πάντα μπροστά». Σε αγαστή συνεργασία οι «καθοδηγητές» μεταξύ τους , έφτιαξαν το προσχέδιο και τελικά την στερεή βάση μιας κοινωνίας που τελικά …ήρθε!! Έφτιαξαν την κοινωνία της «τυρρανίας του οικονομικώς ορθού» . Έγινε αξίωμα πως οτιδήποτε μοιάζει λογικό από οικονομική άποψη , δεν χρειάζεται υποστήριξη από καμία άλλη άποψη , πολιτική ή κοινωνική . Η οικονομία αποσυνδέεται πλήρως από την κοινωνία . Τις αποφάσεις δεν παίρνουν πλέον οι δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις , αλλά οι μη εκλεγμένες πολυεθνικές εταιρείες ,των οποίων οι «καθοδηγητές» αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι τους αφού τις περισσότερες φορές «επιχορηγούνται» από αυτές . Οι «πολίτες» όμως είναι έξυπνοι . Από την αρχή κατάλαβαν πως  «πρόοδος» είναι οτιδήποτε καταγράφεται ως κέρδος ή ανταγωνιστική ικανότητα για το μεγάλο κεφάλαιο . Χρόνια το γνώριζαν αυτό . Αλλά όσο τους πετούσαν ψίχουλα ή τους έδιναν κάποια θεσούλα στο δημόσιο ή στον ιδιωτικό τομέα , δεν τους πείραζε . Τώρα που τους έκοψαν και τα ψίχουλα , ταράχτηκαν . Αγανάκτησαν και …βγήκαν στις πλατείες .

Κατέβηκαν στις πλατείες για να κάνουν αντίσταση . Παθητική αντίσταση . Οι «καθοδηγητές» αγκάλιασαν αμέσως το «κίνημα» . Άρχισαν να το προβάλουν από τα ΜΜΕ , να γράφουν σε εφημερίδες γι’ αυτό και να κάνουν αναλύσεις . Πολλές αναλύσεις , βαθυστόχαστες . Ενδόμυχα , όλοι αυτοί που αγαπούν το «σύστημα» και όχι την όποια παρέα που παριστάνει την κυβέρνηση , σκέφτονταν πως όσο και να φωνάξουν οι «πολίτες» , να διαμαρτυρηθούν , στο τέλος θα βαρεθούν και θα φύγουν . Αυτό άλλωστε είναι και το μεγάλο μυστικό της δημοκρατίας των «πολιτών» : μπορείς να βγαίνεις στο δρόμο και να λες ότι θέλεις , αλλά δεν σε ακούει κανείς και δεν αλλάζει τίποτε γιατί υπάρχει… ο «νόμος» . (Αλήθεια «πολίτη» μου , έχεις σκεφθεί ποτέ ποιος φτιάχνει το «νόμο» ;) Πάντα μέσα στο πλαίσιο της ειρηνική και προπαντός παθητικής αντίστασης , λεν οι «καθοδηγητές» . Όχι να πας να καταλάβεις τη βουλή , το ναό της «δημοκρατίας μας». Γιατί η «δημοκρατία μας» τόσα χρόνια λειτουργεί προς όφελος δικό μας . Κάνουμε τόσο κόπο να σε πείσουμε κάθε φορά πως ό,τι γίνεται είναι για το καλό σου . Τώρα την αποκαλείς «μπορδέλο» και θέλεις να την κάψεις ;

Τελικά , σωστά τα είχαν υπολογίσει . Μετά από μία σειρά ατέλειωτων εκβιασμών , διλλημάτων και αποπροσανατολισμού πέτυχαν το στόχο τους . Οι πλατείες άδειασαν . Αυτό που δεν υπολόγισαν είναι το ότι όσο αυξάνεται η φτώχεια θα αυξάνεται και η οργή των «πολιτών» τους απέναντι στο σύστημα αλλά και στους ίδιους . Έτσι οι «καθοδηγητές» , παίρνοντας μαθήματα από τα κόμματα της ακροδεξιάς , έκαναν την μεγάλη κωλοτούμπα : αυτή η κυβέρνηση πρέπει να φύγει . Εκλογές εδώ και τώρα . Να κάνουμε εκλογές , να φύγουν αυτοί οι δοσίλογοι , και να φέρουμε στη θέση τους άλλους. Αλλά προς Θεού !! Πρέπει να διατηρήσουμε στη θέση του , το ίδιο πολιτικό , κοινωνικό και οικονομικό σύστημα . Αυτοί οι ψωριάρηδες που αυτοαποκαλούνται «λαός» , δεν είναι ικανοί να αυτοκυβερνηθούν . Πρέπει να έχουν πάνω από το κεφάλι τους έναν χωροφύλακα : ΕΜΑΣ! (ή ΕΛ.ΑΣ. , το ίδιο είναι). Εμφάνισαν κάποιες δημοσκοπήσεις που λένε το αυτονόητο , ότι δηλαδή η μεγάλη πλειοψηφία δεν συμφωνεί με τα μέτρα και ένα μεγάλο κομμάτι των «πολιτών» θέλει να φύγει αυτή η κυβέρνηση αλλά …«ειρηνικά» . Δεν μας είπαν όμως το πώς θα πάρουμε πίσω οτιδήποτε θα έχουν ξεπουλήσει μέχρι να φύγουν . Όχι !!Δεν θα τα πάρουμε πίσω γιατί η «Ελλάδα» φορά παντελόνια και θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της και τις υπογραφές της απέναντι στους δανειστές της . Απέναντι στο λαό της όμως ; Η «Ελλάδα» δεν έχει καμία υποχρέωση απέναντι στο λαό της ; Όχι φυσικά . Γιατί όταν αυτοί λένε «Ελλάδα» εννοούν τους εαυτούς τους και ως δέσμευση εννοούν τη δουλειά που τους έβαλαν να κάνουν . Έτσι λοιπόν «ειρηνικά» θα ξεπουλήσουν τα πάντα και σε ένα χρόνο περίπου θα φύγουν… «ειρηνικά» . Οι «πολίτες» θα τους διώξουν , αλλά… κατόπιν εορτής!! Εσύ που είσαι ο «πολίτης» τους , θα περιμένεις υπομένοντας όλα τα χαράτσια , τους φόρους , και τους εξευτελισμούς που θα σου επιβάλουν . Γιατί η εργασία με αμοιβή τετρακόσια ευρώ είναι ξεφτίλα .
Ο σωστός «πολίτης» όμως κάνει το σταυρό του , λέει δόξα το Θεό που έχουμε και δουλίτσα, πίνει το καφέ του το πρωί , και ξεκινά για το μεροκάματο. Πολλές φορές , άλλοτε λόγο του συμφέροντος , άλλοτε λόγο του φόβου που του προκαλούν οι «καθοδηγητές» ή της υποχρέωσης που έχει απέναντί τους , μεταμορφώνεται σε στωικό σκλάβο ελπίζοντας πως η δικοί του άνθρωποι δεν θα φύγουν ποτέ από την εξουσία και… περιμένει . Είναι το περίφημο «κομματόσκυλο» , που εξακολουθεί να παρέχει το «σίγουρο» ποσοστό ψήφου 10% στις κυβερνήσεις , ό,τι αυτές και να κάνουν , επειδή το κάνουν πάντα στους «Άλλους» .

Έτσι πορευόμαστε , υπομονετικά , ακούγοντας τους «καθοδηγητές» να μας λένε πως δίκαια απολύει τριάντα χιλιάδες εργαζόμενους από το δημόσιο τώρα και καμιά εκατοστή μετά από ένα χρόνο . Επειδή , για όλα φταίει «το δημόσιο» . «Στον ιδιωτικό τομέα έχουν απολυθεί τετρακόσιες χιλιάδες εργαζόμενοι , γιατί να μην απολυθούν και από το δημόσιο;» Είπε ο μεγάλος γκουρού της οικονομίας Κώνστας . Αυτό που εντέχνως δεν μας λέει είναι το ότι όλοι αυτοί οι απολυμένοι θα αναζητήσουν εργασία στον ιδιωτικό τομέα με αποτέλεσμα τα μεροκάματα να πέσουν ακόμα περισσότερο . Αλλά αυτό δεν πρέπει να στο πει . Αυτή είναι η δουλειά του «καθοδηγητή» , να σε οδηγεί με βάση τις εντολές που παίρνει από αυτούς που πληρώνεται και κυρίως να σε αποπροσανατολίζει . Το ίδιο περίπου έκανε και μία ομάδα καλλιτεχνών και ανθρώπων της επιστημονικής κοινότητας , που έστειλαν ανοιχτή επιστολή στην κυβέρνηση και της ζητούσαν να τολμήσει , να προχωρήσει με θάρρος στις μεταρρυθμίσεις χωρίς να σκεφτεί το πολιτικό κόστος για το …καλό της πατρίδας . Δεν έχει καμία σημασία που όλοι αυτοί έπαιρναν για χρόνια επιχορηγήσεις από το κράτος έχοντας στενές σχέσεις με τις εκάστοτε κυβερνήσεις .

Πέρα όμως από τους «πολίτες» και τους «καθοδηγητές» , υπάρχουμε και εμείς . Θα μου πεις τώρα ποιοι είστε «εσείς» ; «Εμείς» είμαστε όλοι αυτοί οι μαλάκες που χρόνια τώρα μιλάμε και φωνάζουμε πως θέλουμε μια «άλλη» κοινωνία . Μία κοινωνία που να μπορούν οι άνθρωποί της να συμμετέχουν στις αποφάσεις που τους αφορούν . Είμαστε αυτοί που σε κατέβασαν στην πλατεία .  «Εμείς» είμαστε αυτοί που πιστεύουμε πως οι άνθρωποι μπορούν να αυτοκυβερνηθούν , μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους και δεν χρειάζονται κανένα κράτος και καμία κυβέρνηση ή κόμμα πάνω από το κεφάλι τους . Είμαστε αυτοί που όταν η εξουσία μάς αποκαλεί «πολίτες» , μάς προσβάλει επειδή γνωρίζουμε πως πολίτης είναι αυτός που μπορεί να κυβερνήσει και να κυβερνηθεί . Από τη στιγμή που η διττή αυτή ιδιότητα δεν ισχύει σήμερα , όταν με αποκαλεί «πολίτη» δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να με κοροϊδεύει μέσα στα μούτρα μου . «Εμείς» λέμε πως δεν χρειαζόμαστε άλλη ανάπτυξη για την ανάπτυξη , αλλά για να μπορούν οι άνθρωποι να μην πεθαίνουν από την πείνα , τις αρρώστιες ,τη φτώχεια και τους εμφύλιους πολέμους . Να μην ξεπουλάνε τα εδάφη τους χώρες ολόκληρες , για ένα κομμάτι ψωμί σε μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες ή τράπεζες που δόλια τους δάνεισαν χρήματα γνωρίζοντας πως δεν μπορούν να επιστρέψουν . «Εμείς» , κάνουμε που και που καμιά διαδήλωση συμπαράστασης σε αυτούς που πεθαίνουν στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που εσύ «πολίτη» μου μέχρι πριν από δύο χρόνια τα θεωρούσες δεδομένα και δεν νοιαζόσουν που κάποιοι άλλοι δεν τα είχαν . Τώρα δεν τα έχεις ούτε εσύ . «Εμείς» θεωρούμε πως παγκόσμια προβλήματα δεν λύνονται με τοπικές λύσεις . «Εμείς» τελικά είμαστε αυτοί που νοιάζονται για οτιδήποτε συμβαίνει σε οποιαδήποτε γωνιά του πλανήτη γιατί πιστεύουμε πως οι άνθρωποι  αφ’ ενός δεν έχουν να χωρίσουν τίποτε , αφ’ ετέρου έχουν έναν και μόνο εχθρό : το χρήμα .

«Εμείς» , είμαστε αυτοί που θέλουν να αντικαταστήσουν την υπάρχουσα κοινωνική τάξη (order) με μία διαφορετική . Είμαστε οι ανατρεπτικές δυνάμεις της κοινωνίας . Θέλουμε να ανατρέψουμε αρχές και αξίες , βάσει των οποίων οι «πολίτες» και οι «καθοδηγητές» επιχειρούν να ζήσουν και φυσικά να αναπαράγουν προκειμένου να διατηρήσουν για πάντα την ίδια τάξη (order) . Επειδή δεν θέλω να με φοβάσαι «πολίτη» μου , πρέπει να σου πω ότι θεμελιώδεις αξίες και αρχές αυτής της κοινωνίας που τόσο πιστά υπηρετείς , αποτελούν εκτός των άλλων , η φτώχεια,  ο κοινωνικός αποκλεισμός , η καταστολή , η εργασία χωρίς δικαιώματα ,η οικονομική κατοχή (καλή ώρα) και ο πόλεμος . Σε αντίθεση με αυτά που λεν οι «καθοδηγητές» , δεν θέλω να σου αρπάξω την περιουσία σου , να καταστρέψω το θεσμό της οικογένειας , αλλά ούτε και να σου απαγορεύσω τη θρησκεία σου . Θέλω μόνο να σε πείσω για δύο πράγματα : δεν μπορεί κανείς να αποφασίζει για σένα χωρίς εσένα και για να το πετύχεις αυτό χρειάζονται θυσίες . Χρειάζονται πολύ περισσότερα πράγματα από πορείες και διαδηλώσεις μια φορά στο εξάμηνο . Τίποτε και ποτέ δεν άλλαξε με την «παθητική αντίσταση» . Κάτι έχεις αρχίσει να κάνεις αλλά χρειάζονται πολύ περισσότερα .  Η παθητική αντίσταση μετά από κάποια στάδια οδηγείται αναπόφευκτα στην ενεργητική αντίσταση . Ψάξε λίγο στην ιστορία , παράτα την «Τατιάνα» και το champions league και ξεστραβώσου. Συγνώμη κιόλας . Αυτά σου τα λέω «πολίτη» μου γιατί υπάρχει περίπτωση να χρειαστεί να κοιμηθείς δίπλα σε οδοφράγματα ή πηγαίνοντας ένα πρωί στη δουλειά σου να τα δεις μπροστά σου . Εκεί δεν υπάρχει τηλεόραση .

Μπορείς να μας αποκαλέσεις «Αναρχικούς» , «Οικολόγους» , «Αυτονομιστές» , «Αντιεξουσιαστές» , «Ακτιβιστές» , «Ακροαριστεριστές» , «Αναρχοκομουνιστές» , «Μαλάκες Ουτοπιστές» ή ό,τι άλλο θέλεις . Φυσικά «όλοι αυτοί» δεν πρεσβεύουν τα ίδια πιστεύω . Ξέρω όμως πως μέσα στο μυαλό σου , «όλοι αυτοί» είναι ίδιοι . Δεν έχει καμία σημασία για μας . Αυτό που έχει σημασία , είναι να πείσουμε έστω και έναν άνθρωπο πως μπορεί να ζήσει χωρίς χωροφύλακες πάνω από το κεφάλι του . Μπορεί να αποφασίσει μόνος του για τη ζωή του μέσα από συλλογικές προσπάθειες και να μην παραδίδει τη ζωή του στα χέρια των «ειδικών». Η πολιτική δεν έχει «ειδικούς» , έχει μόνο γνώμες . Είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να εφεύρουμε ένα είδος «πολιτικής» που να καταργεί την πολιτική της κυριαρχίας , αλλά και του αποκλεισμού από αποφάσεις που μας αφορούν . Αυτό για όλους «εμάς τους ίδιους» είναι κοινός τόπος .

Το αύριο είναι πάντα μία μέρα μετά . Μην το ξεχνάς αυτό . Η ελπίδα και η ενοχή πρέπει να πάψουν να αποτελούν σταθερά σημεία προσανατολισμού σου . Πρέπει να δημιουργήσεις καινούργιες βεβαιότητες . Ζήτα από τους «καθοδηγητές» σου να σε αντιμετωπίζουν γι’ αυτό που είσαι και να μην σε καταδικάζουν γι’ αυτό που κάνεις . Σταμάτα να δίνεις απαντήσεις και βρες τις κατάλληλες ερωτήσεις . Εξεγέρσου ενάντια στους κανόνες . Μπορείς να αγωνιστείς για μια νέα βεβαιότητα ώστε να βάλεις τελεία και παύλα στις καταπιεστικές αξιώσεις της παρούσας βεβαιότητας . Η «άφθαρτη αυθεντία» που προσδοκάς να διακηρύξει και να στηρίξει νέους κανόνες και νέες σταθερές , βρίσκεται μέσα σου . Μην την ψάχνεις στους πολιτικούς , στα κόμματα ή στους συνδικαλιστές αλλά ούτε και σε «εμάς» . Πάψε να είσαι «πολίτης» και απαίτησε να γίνεις Πολίτης. Κάποια στιγμή , οι γενιές που θα έρθουν , δεν θα ανεχθούν το ότι δεν έκανες τίποτε . Θα έχουν καταλάβει και θα σου φωνάξουν : «Ήσουν υπεύθυνος για την ιστορία σου» .        
ΠΗΓΗ