Βράζουμε όλοι στο ίδιο καζάνι που λέγεται F.E.R.O.G (Former European Republic of Greece), ασχέτως αν στα διαβατήριά μας φιγουράρει άλλη φίρμα χύτρας.

 γράφει ο Μπαγασάκος γιά τα Αληθινά Ψέματα

Το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής που καθορίζουν, τα με την ψήφο Ελλήνων Βουλευτών επιβληθέντα μνημόνια, δεν βγαίνει, "μπαίνουμε μέσα σόλο", κατά λαϊκή έκφραση. Η βαρύγδουπη διατύπωση αυτή, πανθομολογείται από πολλούς, διαφορετικών αφετηριών και σχολών, οικονομολόγους, ανεξάρτητα αν προσκυνούν το ευρώ ή διαβλέπουν μιά καλύτερη πορεία σε εθνικό νόμισμα.Η παραμονή μας στο αδιέξοδο πρόγραμμα αυτό, έστω και αν λιμοκτονήσει ένα μέρος του πληθυσμού, έστω και αν αυτοκτονούν μαζικά οι ηλικιωμένοι, έστω και αν γίνουμε μαζοχιστές και σταχανοβίτες συγχρόνως, δεν πρόκειται να φέρει κανένα θετικό αποτέλεσμα για τον μισθωτό ή για τον αυτοαπασχολούμενο. Πόσο μάλλον δεν θα φέρει γιά την μεσαία τάξη γιατί απλούστατα αυτή δεν θα υπάρχει.

Και δεν θα φέρει, όσο είμαστε υποχρεωμένοι να αποπληρώνουμε δάνεια τα οποία μας δάνεισαν απ' το 95 και μετά, γιά να καταναλώνουμε το πλεόνασμα των εμπορευμάτων που δεν μπορούσε πλέον η Γερμανία να εξάγει στις ΗΠΑ. Αυτή ήταν η πρώτη χρεοκοπία των ΗΠΑ μετά το 29. Οσονούπω και η δεύτερη. Το τέχνασμα αυτό μας το χρέωσαν συλλογικά, στους γνωστούς τεμπέληδες του Νότου. Μόλις οι Γερμανοολλανδοί βρήκαν άλλο προορισμό, γιά το πλεόνασμα της παραγωγής τους, που δεν είναι άλλος από την Κίνα, υποβοηθούμενοι και από την αμερικανική φούσκα των ακινήτων το 2008, σιγοντάρησαν τους "οίκους" αξιολόγησης  στην σταδιακή απαξίωση τωνοικονομιών του Νότου. Το αποτέλεσμα ήταν να αυξηθούν, με διαφορετικούς βέβαια ρυθμούς γιά κάθε χώρα, να μήν καρφωνόμαστε, τα επιτόκια δανεισμού.

Η παραμονή μας λοιπόν στο αδιέξοδο πρόγραμμα, που περικόπτει χρήματα από τους μισθούς, δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, άρα και από την αγορά, από τους φόρους και από την εξυπηρέτηση των δανείων στις Τράπεζες, στραγγαλίζει την οικονομία μιάς χώρας που μπήκε στην Ε.Ε. γιά να είναι ισότιμος εταίρος, όχι γιά να συμμετέχει σε μνημονιακά προγράμματα που την καθιστούν αποδιοπομπαίο τράγο και φτωχομπινέ της Ευρώπης, επειδή η σύγχρονη δυτική παραγωγή, δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τα κινεζικά και Ινδικά μεροκάματα.

Είτε βγει με τα χίλια ζόρια το πρόγραμμα, είτε δεν βγεί, που είναι το σίγουρο, οπότε καλύτερα να μιλάμε γιά το δεύτερο, το απολύτως  σίγουρο  είναι ένα, μπορεί άλλωστε και ένας πρωτοετής των οικονομικών σχολών να το βεβαιώσει: Τα παιδιά μας θα είναι γιά πολλές δεκαετίες χρεωμένα μέχρι τό λαιμό. Ακόμα και αν η παρούσα κυβέρνηση τολμήσει να ορθώσει ανάστημα και να ζητήσει επαναδιαπραγμάτευση, επικαιροποίηση, έστω να πει "θέλω να μιλήσω και θέλω να με ακούσετε" όχι αυτό που έλεγε μέχρι τώρα "ενοχλώ, αν ενοχλώ να φύγω", κάποια καλύτερη υπηρεσία θα προσφέρει στην επόμενη κυβέρνηση, η οποία θα αναλάβει να βγάλει το αυγό του φιδιού από την τρύπα. Αν δεν το κάνει, μαύρος λαός που την έφαγε.

Η παραμονή μας στο αδιέξοδο πρόγραμμα προεξοφλεί την αντιαναπτυξιακή, εκτεθειμένη στην απληστία, λειτουργία της οικονομίας,όχι βέβαια σε μία αλβανική εκδοχή του Χότζα, αλλά σε κάτι πολύ χειρότερο: σε μία χρυσοφόρα γιά τους επενδυτές οικονομική ζώνη, που θα παρέχει στολή εργασίας, γάντια και μιά σιδερένια μπάλλα στο πόδι γιά κάθε εργαζόμενο, μιά οικονομική ζώνη που σύντομα θα υποχρεωθεί να αποχωρήσει από την ζώνη του ευρώ και την Ε.Ε. και να μετονομαστεί σε F.E.R.O.G.

Η παραμονή μας στο αδιέξοδο πρόγραμμα και, τόσο η αθέτηση των αποπληρωμών των δανείων, όσο και η αδυναμία της χώρας να αρθρώσει λόγο και να στυλώσει τα πόδια, θα ενθαρρύνει τους εγχώριους και ξένους μεταπράτες του ανθρώπινου μόχθου, να
απαλλοτριώσουν ανεμπόδιστα το έδαφος, το υπέδαφος, τα νερά, τα πελάγη, τον υποθαλάσσιο πλούτο, ακόμα και τον αέρα γιά πανωσήκωμα. Πιό μεγάλο ζόφο δεν έχω διατυπώσει ποτέ άλλοτε.

Τι κάνουμε;

Παίρνουμε τα πράγματα στα χέρια μας. Εναντιονώμαστε κατ' αρχήν, στο ότι η Αριστερά γηράσκει αεί διασπώμενη.
Παραμερίζουμε τις καθεστωτικές συνδικαλιστικές ηγεσίες στον χώρο που τους αξίζει: στο σπίτι τους.

Εντείνουμε τις προσπάθειές μας γιά την αποκάλυψη του ρόλου των πρετεντέρηδων και της αλητείας που λέγεται "ενημέρωση".
Η επόμενη απεργία πρέπει να είναι πολυήμερη και να επικεντρώνεται στους άνεργους και απεγνωσμένους συμπολίτες μας.
Να την προπαγανδίσουμε!
 
41% ψηφίστηκαν όλοι οι εκλογικοί σχηματισμοί της Αριστεράς και των Ανεξαρτήτων Ελλήνων τον Ιούνιο 2012.Η ΝΔ στις εκλογές ψηφίστηκε με ποσοστό 29% ως αντιμνημονιακός σωτήρας! Μετά απ' όλα αυτά πως θα ψηφιστεί;

Μιά σπίθα πλανάται πάνω απ' αυτή την χώρα. Αν θα κάτσει κάπου αυτό θα είναι αναγκαστικά εύφλεκτο υλικό. Δεν το καθορίσαμε εμείς αυτό. Το καθόρισε η τρικοματική.

Ο Μπαγασάκος γιά τα Αληθινά Ψέματα