Οι Κινέζοι  και η προετοιμασία τους για πόλεμο, όπως γράψαμε χθές σε σχετικό άρθρο, προκαλούν ισχυρούς πονοκεφάλους στους γείτονές τους που τρεμουν ακόμη και στην ιδέα μιας σινικής εισβολής...

Γράφει ο Greg Torode
Ιστολόγιο South China Morning Post

Μετάφραση - Απόδοση: DefenceNet

Δύο ρωσικά υποβρύχια τύπου kilo διασχίζουν τα σκοτεινά νερά της βόρειας Θάλασσας έχοντας αποπλεύσει από το Καλίνινγκραντ κατευθυνόμενα προς το Βιετνάμ όπου και θα παραδοθούν αργότερα μέσα στο χρόνο.

Ινδοί τεχνικοί βρίσκονται ήδη εκεί για να βοηθήσουν τους Βιετναμέζους στην εκπαίδευσή τους στα νέα αυτά υποβρύχια.

Λίγο πιο νότια στις Φιλιππίνες η Αεροπορία της χώρας ολοκληρώνει τις εργασίες για την υποδοχή μαχητικών αεροσκαφών δύναμης Μοίρας που αγόρασε από τη Νότια Κορέα ενώ ταυτόχρονα ετοιμάζεται να παραλάβει τρία Α/Υ ελικόπτερα που αγόρασε από την Ιταλία.

Όλη η Ν.Α. Ασία βρίσκεται σήμερα σε μια περίοδο «εξοπλιστικού παροξυσμού» προσπαθώντας τα κμικρότερα έθνη να παρουσιάσουν μια δύναμη αποτροπής στη συνεχιζόμενη αύξηση της κινεζικής στρατιωτικής δύναμης και ισχύος.

«Υπάρχει σίγουρα μια ισχυρή διεθνή συνιστώσα σε αυτές τις εξελίξεις στη Νοτιοανατολική Ασία» επισημαίνει ο Richard Bitzinger στην εφημερίδα South China Morning Post. Ο Bitzinger ο οποίος εργάζεται για το S. Rajaratnam School of International Studies στην Σιγκαπούρη παρακολουθεί στενά την αμυντική αγορά στην Ν.Α. Ασία: «Η περιοχή είναι μια πολύ μεγάλη αμυντική αγορά συκγρινόμενη με άλλα μέρη του πλανήτη ακόμη και με τη Μέση Ανατολή. Δεν υπάρχει κανένα είδος περιορισμού πιθανών πωλητών αλλά ούτε και έλλειμμα υποψήφιων αγοραστών» σχολιάζει για την κατάσταση και προσθέτει:

«Και σε αυτές τις δουλειές δεν θέλεις να εξαρτάσαι από ένα και μόνο αποκλειστικά προμηθευτή και αυτό εξηγεί την πολυσχιδή αυτή αγορά. Οι τιμές βέβαια είναι ένας άλλος παράγοντας».

Το Βιετνάμ πάντα προσπαθούσε να διαφοροποιεί τις πηγές εξοπλισμού του τώρα που προσπαθεί να δημιουργήσει ξανά τον κάποτε φοβερό Στρατό του, αποφεύγοντας διεθνείς συμμαχίες και εξαρτήσεις από ένα και μόνο προμηθευτή.

Έτσι το Ανόι κοιτά προς την πλευρά της Μόσχας ως προμηθευτή των ενόπλων του δυνάμεων αγοράζοντας ρωσικές φρεγάτες, μαχητικά Sukhoi και υποβρύχια Kilo. Το ίδιο όμως κάνει και με την Ινδία ενδιαφερόμενο για βλήματα κατά σκαφών επιφανείας (Brahmos) ενώ συζητά και με τη Γαλλία για την αγορά σκαφών επιφανείας και ραντάρ, την ίδια ώρα που επιχειρεί να φτιάξει λόμπι στην Ουάσιγκτον για την άρση περιορισμών πώλησης όπλων, μια «κληρονομιά» από τον πόλεμο του Βιετνάμ.

Σημαντικό στέλεχος αμυντικής εταιρείας στις ΗΠΑ είχε πει πως υπάρχουν μεγάλο περιθώριο για σύναψη συμβολαίων με το Βιετνάμ αλλά το State Depertment αντιδρά λέγοντας πως θα περιμένουν βελτιώσεις πρώτα στα ανθρώπινα δικαιώματα στη χώρα αυτή.

Για τις Φιλιππίνες όμως η είσοδος αυτή στην διεθνή αγορά οπλικών συστημάτων είναι κάτι το νέο και ένας παράγοντας που έχει αιφνιδιάσει τους αναλυτές. Χρόνια, δεκαετίες παραδοσιακός σύμμαχος των ΗΠΑ οι ηγέτες της χώρας πάντα απέρριπταν τις αμερικανικές παραινέσεις για εκσυγχρονισμό και ενίσχυση των μικρών ενόπλων τους δυνάμεων βασιζόμενοι πάντα στις παραχωρήσεις αμερικανικού υλικού από τα αποθέματα.

Ο σημερινός όμως πρόεδρος της χώρας Benigno Aquino είναι αποφασισμένος να προχωρήσει πέρα από τη μέχρι τώρα αυτή παγιωμένη αντίληψη με αύξηση του αμυντικού προϋπολογισμού της χώρας μετά από απραξία ετών.

Η πρόσφατη συμφωνία ύψους 443 εκατ. $ για να αγοράσει από τη Νότια Κορέα μαχητικά FA-50 Golden Eagle θα προσδώσει στις Φιλιππίνες την πρώτη ουσιαστικά Μοίρα ικανή να πραγματοποιεί επιχειρήσεις αέρος-αέρος και αέρος-εδάφδους ύστερα από δύο δεκαετίες τουλάχιστον. Τα αεροσκάφη αυτά άλλωστε είναι και ιδανικές πλατφόρμες εκπαίδευσης για τα μαχητικά F-16 τα οποία εξίσου εξετάζονται από τις Φιλιππίνες.

Δεν είναι όμως μόνο τα μαχητικά αυτά αεροσκάφη. Η Μανίλα πρόσφατα προχώρησε στην αγορά 10 σκαφών ακτοφυλακής από την Ιαπωνία ενώ συζητά και άλλες χώρες για την αγορά περιπολικών ανοικτής θαλάσσης. Η πρώτη επίσκεψη άλλωστε μιας πολεμικής Μοίρας σκαφών του ρωσικού Ναυτικού στις Φιλιππίνες το 2012 την πρώτη ύστερα από 96 χρόνια- δεν ήταν μια χαμένη υπόθεση, υποστηρίζουν οι αμυντικοί αναλυτές.

Όπως επισημαίνει ο Bitzinger για αυτές τις χώρες «το απίστευτο όμως δεν είναι ότι αγοράζουν από πολλές χώρες διαφοροποιώντας τις πηγές τους, το απίστευτο είναι ότι αγοράζουν γενικώς»!

Και η ιστορία των εξοπλισμών δεν σταματά εκεί: Η Ινδονησία η μεγαλύτερη πληθυσμιακά χώρα της Ν.Α, Ασίας είναι ενεργή επίσης παραγγέλνοντας υποβρύχια από την Νότια Κορέα, πυραύλους κατά σκαφών επιφανείας από την Κίνα,. Μαχητικά Su-30MK από την Ρωσία και F-16 από τις ΗΠΑ!

Όπως παρατηρεί ο Bitzinger ο αμυντικός προϋπολογισμός της Ινδονησίας έχει αυξηθεί κατά 200% την περασμένη δεκαετία φτάνοντας το 6 δισ. $ το 2010 ανεβάζοντας το συνολικό ποσό που δαπανούν οι χώρες της περιοχής για εξοπλισμούς κατά 50%

Και η τάση αυτή όπως ο αναλυτής από την Σιγκαπούρη, αναμένεται να ενισχυθεί περισσότερο. Το Βιετνάμ, η Ινδονησία αλλά και το πλούσιο σε κοιτάσματα υδρογονανθράκων Μπrουνέι θα δαπανήσουν περισσότερα χρήματα για την άμυνα με την Ινδονησία να καταλαμβάνει την πρώτη θέση από το μεγαλύτερο ανταγωνιστή της στην περιοχή την Σιγκαπούρη.

Επίσημα βέβαια οι εξοπλισμοί των χωρών αυτών δεν κοιτούν προς την πλευρά της Κίνας. Όπως είχε δηλώσει ο πρόεδρος των Φιλιππίνων την προηγούμενη εβδομάδα «οι εξοπλισμοί μας αυτοί είχαν αποφασιστεί πολύ πιο πριν από το επεισόδιο με την Κίνα, δεν στρέφονται κατά καμίας χώρας, είναι υποχρέωσή μας να εκσυγχρονίσουμε τις ένοπλές δυνάμεις μας».

Δεδομένης της διακοίνωσης της Κίνας για τις εννέα γραμμές (nine-dash line) περιοχές στην νότια Θάλασσα της Κίνας που έχει θέσει κυριαρχικές διεκδικήσεις, χώρες όπως η Σιγκαπούρη άλλα και η Ινδονησία κοιτούν και παρατηρούν κάπως νευρικά.

«Κανένας από εμάς ξεχωριστά δεν είναι σε θέση να αμφισβητήσει την Κίνα στρατιωτικά», είχε πει Βιετναμέζος πρώην υπουργός Άμυνας «Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να δημιουργήσουμε ένα είδος στρατηγικής αποτροπής που θα τους κάνει να σκεφτούν για πολύ πριν εξαπολύσουν κάποιου είδους στρατιωτική επιχείρηση έστω και της μικρότερης κλίμακας για να εδραιώσουν τις διεκδικήσεις τους. Αυτό είναι που κάνουμε… όπως και να υπενθυμίζουμε στην Κίνα από καιρού εις καιρόν ότι είμαστε έτοιμοι για να υπερσιτιστούμε τα δικαιώματά μας στην περιοχή».

Ο Βιετναμέζος υφυπουργός Άμυνας αντιστράτηγος Nguyen Chi Vinh, έχει ήδη δηλώσει και σε ευθεία προειδοποίηση προς την Κίνα, «ότι οποιοδήποτε μέρος επιχειρήσει κλιμάκωση της διαμάχης δεν πρόκειται να κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια και να παρακολουθούμε τα διαδραματιζόμενα»

Αν και το Βιετνάμ βρίσκεται από άποψη ετοιμότητας σε μια τέτοια θέση το ίδιο δεν μπορεί να λεχθεί και με τις Φιλιππίνες οι οποίες έχουν πολύ δρόμο μπροστά τους σε ότι αφορά τις δικές τους ένοπλες δυνάμεις. Στη δημιουργία μιας τέτοιας αποτρεπτικής κατάστασης οι χώρες της περιοχής προσπαθούν να κάνουν ότι κάνει η Κίνα στις ΗΠΑ.

Μέσω της απειλής χρήσης των λεγόμενων μη-συμμετρικών όπλων όπως τα υποβρύχια και οι αντιπλοϊκοί πύραυλοι ακόμη και ο μεγαλύτερος εχθρός μπορεί να το ξανασκεφτεί, όπως ελπίζει και η Κίνα με τις ΗΠΑ σε ενδεχόμενη διαμάχη είτε γύρω από την Ταιβάν είτε γύρω από τα senkaku με την Ιαπωνία.

Βέβσαια η ουσία είναι ότι η Κίνα είναι ο μεγαλος αντίπαλος. Χώρες όπως το Βιετνάμ, οι Φιλιππίνες, η Μαλαισία και το Μπρουνέι έχουν διαφορές με την Κίνα και την χάραξη των ΑΟΖ στην περιοχή τη στιγμή που κινεζικά πολεμικά σκάφη περιπολούν στα στενά του Scarborough καιο των νησιών Spratly που οι Φιλιππίνες αλλά και άλλες χώρες θεωρούν πως έχουν δικαιώματα.

Όλα δείχνουν πως το σκηνικό στην περιοχή θερμαίνεται διαρκώς και βασική αιτία είναι μια ενεργειακά «πεινασμένη» Κίνα η οποία αναζητά παντού πλουτοπαραγωγικές πηγές. Και φυσικά πάνω στην αναζήτηση αυτή υπάρχουν και αντιδράσεις.

Πάντως τα νέα αυτά είναι καλά για το χώρο των αμυντικών βιομηχανιών. Όπως χαρακτηριστικά είχε πει στέλεχος αμερικανικής αμυντικής βιομηχανίας: «Τον τελευταίο χρόνο ή κάπου εκεί έχω παρατηρήσει τα χαμόγελα στα πρόσωπα των συναδέλφων μου που δουλεύουν στην περιοχή να γίνονται μεγαλύτερα το ίδιο και τα πούρα τους. Είναι ωραίο να δουλεύεις για μια βιομηχανία που αναπτύσσεται διαρκώς»!