"Σύμφωνα με τροπολογία (Νόμος 4058/12): που ψηφίστηκε από τη Βουλή όποιος συμμετέχει ενεργά στην καταδίωξη ή σύλληψη δραστών σοβαρών εγκληματικών πράξεων ή σε αστυνομική επιχείρηση προς πρόληψη και καταστολή του εγκλήματος ή σε επιχείρηση του Πυροσβεστικού Σώματος προς κατάσβεση πυρκαγιάς ή διάσωση προσώπων που κινδυνεύουν, εκθέτοντας αποδεδειγμένα τη ζωή του σε κίνδυνο, εισάγεται καθ’ υπέρβαση και χωρίς εξετάσεις στη Σχολή Αστυφυλάκων ή Πυροσβεστών, μετά από αίτησή του η οποία υποβάλλεται εντός αποκλειστικής προθεσμίας δύο (2) ετών από την απόκτηση των απαραίτητων προσόντων διορισμού του σε οποιαδήποτε θέση, πλην του αναστήματος. Η συνδρομή των προϋποθέσεων αυτών διαπιστώνεται με Ένορκη Διοικητική Εξέταση που ενεργείται μετά την υποβολή του σχετικού αιτήματος."

(η είδηση βρέθηκε στο blog akivernitos του φίλου Πέτρου Κ.)


Με λίγα λόγια... στο εξής ο ρουφιάνος θα επιβραβεύεται!

Προφανώς και δεν υπάρχει κανείς νοήμων άνθρωπος που θα δει ληστές με καλάσνικωφ και θα τους πάρει στο κατόπι, ούτε βέβαια κάποιος που θα δει εμπόριο ναρκωτικών και θα πεταχτεί σαν τον ταξίαρχο Θεοχάρη να πει "εεεπ! τι κάνετε εδώ;" και να προτάξει τα δασύτριχα στήθη του για να σώσει κάποια έφηβη απ' την πρέζα!
Ούτε βέβαια κάποιος που εθελοντικά θα πάρει κουβάδες, λάστιχα ή κλαδιά και βάλει ένα χεράκι για να σβηστεί μια φωτιά που απειλεί την αυλή του, το πρώτο που θα σκεφτεί θα είναι να αφήσει τα στοιχεία του στον πύραρχο για να προσληφθεί.

Προφανώς ο νόμος κλείνει το μάτι στους επίδοξους νεο-ρουφιάνους, αφού κάθε τρομοκρατικό καθεστώς, όπως αναλύσαμε και χθες, έχει ανάγκη από τέτοιους.
Ο κουκουλοφόρος του '40, ο περιπτεράς του '50, ο βιβλιοπώλης του '60, ο καπαρντινάκιας του '70 ξαναζούν μέρες δόξας με τον Αντώνη Σαμαρά στο τιμόνι της χώρας.
Τώρα δε θα επιβραβεύεται απλώς με το παράσημο της ευνοϊκής μεταχείρισης από το καθεστώς, όπως τότε, αλλά θα προσλαμβάνεται και επισήμως στην αστυνομία, αφού η αλήθεια είναι ότι η δουλειά του ρουφιάνου είναι μεν προσοδοφόρα αλλά δεν έχει σταθερό μισθό και αυτήν την αδικία ήρθε να αποκαταστήσει ο νόμος Δένδια!

Βλέπουμε λοιπόν πως η κυβέρνησή μας προχωρά γρήγορα τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και απελευθέρωσε και το επάγγελμα του χαφιέ!
Αντιδρούν βέβαια οι δημοσιογράφοι και οι μπάτσοι αφού μέχρι στιγμής είχαν το μονοπώλιο, αλλά η αδέκαστη κυβέρνησή μας ξεπερνά τα συμφέροντα και τις αντιδράσεις των συντεχνιών και επιμένει πως μπορεί ο καθένας να γίνει χαφιές!

Δε θα 'ναι και η πρώτη φορά άλλωστε. Ξέρει η ΝΔ απ' αυτά.

Γι' αυτό αγαπάμε Σαμαρά, αγαπάμε Δένδια, αγαπάμε τρομοκρατία και ρουφιάνους, αγαπάμε καθετί επιβεβαιώνει καθημερινά αυτό που πιστεύαμε από την αρχή γι' αυτούς: ότι είναι η αναβίωση του τρομοκρατικού μετεμφυλιακού καθεστώτος της δεξιάς.


Έτσι, με το νόμο αυτόν, ο κάθε "αγανακτισμένος εργαζόμενος που επιθυμεί να εργαστεί αλλά δεν τον αφήνουν οι αλήτες καταληψίες της Χ δημόσιας υπηρεσίας", θα μπορεί πλέον να πηγαίνει στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής (ή έστω στην τοπική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, το ίδιο κάνει), να καταγγέλλει τους παραβάτες και να ανταμοίβεται με πρόσληψη στην αστυνομία.
Σε μια απεργία που θα αντιτίθεται σε μια πολιτική επιστράτευση αλά ΟΛΠ, για παράδειγμα...
Ή σε μια κατάληψη εφορίας, σε άρνηση πληρωμής διοδίων, σε γιουχάρισμα κάποιου αξιωματούχου κλπ.

Επίσης, θα μπορεί κάποιος φιλειρηνικός πολίτης να τριγυρνά μέσα σε μια διαδήλωση και να κόβει φάτσες και μετά να πηγαίνει σούμπιτος στο τμήμα και να αναφέρει ονόματα και διευθύνσεις.
Η ανταμοιβή του θα είναι η πρόσληψη στην αστυνομία, προκειμένου να κάνει έμμισθα πλέον τη δουλειά του ρουφιάνου και να φορά μια στολή πλέον με την οποία θα βρει και μια καλή νύφη, μέρες που 'ναι.

Πριν κάποιος παρατηρήσει... "μα τι μας λες για διαδηλώσεις, καταλήψεις κτιρίων κλπ; Ο νόμος λέει μόνο για σοβαρές εγκληματικές πράξεις!"... ας αναρωτηθεί ποιες πράξεις αντιμετωπίζει η θεόσταλτη κυβέρνησή μας ως "σοβαρές εγκληματικές".

Όταν βρει την απάντηση, τότε θα καταλάβει και τα παραπάνω.
Έτσι κι αλλιώς όλα τα εγκλήματα έχουν μια διαδικασία. Δεν πυροβολείς αμέσως.
Πρώτα αποφασίζεις, μετά δένεις, μετά οπλίζεις, μετά απασφαλίζεις και στο τέλος πυροβολείς.
Ας μην περιμένουμε λοιπόν να ακούσουμε τον πυροβολισμό για να φωνάξουμε για το έγκλημα!

ΠΗΓΗ