True Lies

Σα05092015

Last update10:32:47 πμ

Back ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΑΙΝΙΩΝ Οι αλήθειες και τα ψέματα για την υπόθεση "Argo"

Οι αλήθειες και τα ψέματα για την υπόθεση "Argo"

Βετεράνος ανταποκριτής του Independent στη Μέση Ανατολή, ο Ρόμπερτ Φισκ ήταν στο Ιράν στη διάρκεια της επανάστασης του 1979. Βλέποντας σήμερα την «Υπόθεση Argo», το κατασκοπευτικό θρίλερ του Μπεν Αφλεκ, γράφει ότι τον ανησυχούν κάποιες λεπτομέρειες που δεν αποδίδουν  την πραγματικότητα εκείνης της εποχής. Αλλά, εκτός από το χολιγουντιανό φινάλε, ομολογεί ότι «η ταινία ζωντανεύει πειστικά τον φόβο και την αγριότητα που κυριαρχούσαν τότε στο Ιράν».


«Δεν θυμάμαι τους φρουρούς στο αεροδρόμιο της Τεχεράνης να έχουν κομπιούτερ εκείνη την εποχή. Ούτε θυμάμαι ηλεκτρονικές κάρτες επιβίβασης. Στο Ιράν του 1979 μας δίνανε εισιτήρια γραμμένα με το χέρι. Αλλά το πραγματικό πρόβλημα στο φιλμ για εμάς που αγαπάμε τα γεγονότα είναι ότι, στην πραγματικότητα, κανένας στο αεροδρόμιο δεν παρενόχλησε τους έξι μεταμφιεσμένους διπλωμάτες και τους άνδρες της CIA που τους συνόδευαν.

 

Οι Ιρανοί δεν ανακάλυψαν ποτέ τις ταυτότητες των έξι διπλωματών, όπως κάνουν στην ταινία. Ούτε ένοπλοι κυνήγησαν ποτέ, στον διάδρομο απογείωσης, την πτήση της Swissair με την οποία απέδρασαν από το Ιράν, όπως δείχνει το φινάλε», γράφει ο Φισκ.

Ακόμα πιο σημαντικό, η βρετανική πρεσβεία στην Τεχεράνη δεν έδιωξε τους έξι όταν έφυγαν από την δική τους πρεσβεία, όπως αφήνει να εννοηθεί το φιλμ. Και οι Καναδοί έπαιξαν έναν πολύ πιο σημαντικό ρόλο στην απελευθέρωση των Αμερικανών από ό,τι η CIA. Αλλά ως συνήθως, οι γιάνκηδες παίρνουν όλη τη δόξα, όπως για την νίκη στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, στον πόλεμο της Κορέας...


«Ο Τόνι Μέντες, που ήταν μισός Μεξικανός, κάτι που δεν θα φανταζόσουν ποτέ όταν βλέπεις να τον παίζει ο Μπεν Αφλεκ, είναι ο ήρως και κερδίζει μετάλλιο από την CIA για μυστικές επιχειρήσεις που δεν μπορεί να αποκαλυφθούν», συνεχίζει ο Φισκ.

«Αλλά όταν ο κόσμος πάει στην αίθουσα θέλει να δει σινεμά - όχι ιστορία. Αν και το Argo παρεκλίνει από τα γεγονότα της απόδρασης των διπλωματών, αποδίδει με ψυχρή και τεράστια ακρίβεια, την ατμόσφαιρα της καχυποψίας και την άγρια εκδικητικότητα στο μετα-επαναστατικό Ιράν. Η νεύρωση ενός ευφυούς λαού που τον κυβερνάει μία  βάρβαρη κυβέρνηση αποδίδεται πολύ ρεαλιστικά. Ο κακόβουλος τρόπος με τον οποίον φέρεται ο Ιρανός αξιωματικός των μυστικών υπηρεσιών στην Ιρανή καθαρίστρια στην κατοικία του Καναδού πρεσβευτή, και η συνεχής διαβεβαίωση ότι ''ξέρει'' πως η γυναίκα ''είναι πιστή στους Ιρανούς αδελφούς και αδελφές της'', αποδίδει με ακρίβεια την μολυσμένη ατμόσφαιρα της αφοσίωσης και του τρόμου που προκάλεσε η ιρανική επανάσταση», τονίζει ο Φισκ.

Και καταλήγει: «Αυτή η απλή υπηρέτρια είναι η πραγματική σταρ της ταινίας. Στο τέλος, την βλέπουμε να περνάει φοβισμένη τα σύνορα για το Ιράκ σαν πρόσφυγας - για το Ιράκ του Σαντάμ, για όνομα του Θεού - για να αποδράσει από την χώρα και από τους διώκτες της. Για εκείνην δεν υπήρχε κάρτα επιβίβασης πρώτης θέσης σε πτήση της Swissair, όπως για τους Αμερικανούς ομήρους. Πάντως το Argo είναι μια ταινία, που μαζί με την ''Εκδοση Κρατουμένου'' και κάποια μέρη του ''Μονάχου'', φέρνει την πραγματικότητα της Μέσης Ανατολής λίγο πιο κοντά στην ψυχή των θεατών του σινεμά».



ΠΗΓΗ