«Από το 1994 έως τον Ιούλιο του 2000 ήταν πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών.Από τη θέση αυτή συμμετείχε στο σχεδιασμό της μακροοικονομικής και διαρθρωτικής πολιτικής (ιδιαίτερα στην εκπόνηση των Προγραμμάτων Σύγκλισης) και εκπροσωπούσε το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών στη Νομισματική Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Από τη θέση αυτή συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις για τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση.

Επίσης είχε την ευθύνη για τις ετήσιες διαβουλεύσεις με τους διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ)».

Το παραπάνω απόσπασμα βιογραφικού ανήκει στον κ. Γιάννη Στουρνάρα, νέο υπουργό Οικονομικών. Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι ο κ. Στουρνάρας ως στενός συνεργάτης του κ. Σημίτη και του κ. Παπαντωνίου, είχε εμπλοκή σε δύο κύριες πληγές της ελληνικής οικονομίας. Και στη φούσκα του Χρηματιστηρίου και στο μαγείρεμα των στοιχείων για να μπει η Ελλάδα στην ευρωζώνη, ο κ. Στουρνάρας έδωσε το «παρών».

Τώρα, τον ξαναβλέπουμε να αναλαμβάνει την ευθύνη για την οικονομική πολιτική της χώρας. Το μέλλον είναι θεοσκότεινο. Ο κ. Στουρνάρας, όπως μπορείτε να διαβάσετε στη συνέντευξη που παραχώρησε στο Capital στις 17/10/2011, είναι εκτός πραγματικότητας και προφανώς παπαγαλίζει θεωρίες που καμία σχέση δεν έχουν με τις υπάρχουσες συνθήκες.

Παρ’ όλα αυτά, σ’ ένα σημείο της συνέντευξής του, γίνεται πραγματικά αποκαλυπτικός. Είχε δηλώσει ο κ. Στουρνάρας ότι «Ένα μεγάλο “κούρεμα” μπορεί να μας βυθίσει αύτανδρους και σίγουρα δεν αποτελεί λύση», ενώ εξέφραζε την άποψη ότι σε περίπτωση «κουρέματος» με μαθηματική ακρίβεια οι τράπεζες θα περάσουν αρχικά σε κρατικό έλεγχο, για να πουληθούν στη συνέχεια, σε ιδιαίτερα χαμηλές αποτιμήσεις.

Το «κούρεμα» έγινε και μάλιστα χαρακτηρίστηκε ως μεγάλη νίκη από τα 2/3 της σημερινής κυβερνητικής συνεργασίας. Πώς γίνεται, λοιπόν, να αναλαμβάνει υπουργός Οικονομικών ένας άνθρωπος ο οποίος θεωρεί καταστροφική την «επιτυχία» για την οποία υπερηφανεύονται οι κυβερνητικοί εταίροι;

Δεύτερον, μέχρι και οι τραπεζίτες θεωρούσαν λογικό ότι σε περίπτωση «κουρέματος» και ανακεφαλαιοποίησης τραπεζών, τα πιστωτικά ιδρύματα θα περνούσαν σε κρατικό έλεγχο. Πίστευαν ότι δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, διότι αν οι πολίτες πλήρωναν από την τσέπη τους τη διάσωση των τραπεζών δίχως κάποιο αντάλλαγμα, θα υπήρχε ξεσηκωμός.

Κι, όμως, να που οι πολίτες αποδείχθηκαν γλάστρες κι αγριόχορτα. Ούτε στα καλύτερά του όνειρα δε μπορούσε να δει ο τραπεζίτης την πιθανότητα να διασωθεί με κρατικό χρήμα δίχως ν’ ανοίξει μύτη. Και η έκπληξη φυσικά δε σταμάτησε εκεί, αλλά ο ίδιος ο λαός ψήφισε μία κυβέρνηση που τοποθετεί στη θέση του υπουργού Οικονομικών τον καλύτερο εκπρόσωπο των τραπεζικών συμφερόντων.

Τώρα, πέρα από όλα τα υπόλοιπα «όνειρα» κι επιδιώξεις του κ. Στουρνάρα, όπως είναι το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, ο νέος υπουργός Οικονομικών καλείται να φέρει εις πέρας μία ακόμη μεγάλη «επιτυχία» για την ελληνική οικονομία. Πρόκειται για την παράταση του ελληνικού προγράμματος προσαρμογής. Πρόκειται ουσιαστικά για καταστροφή!

Σύμφωνα με το μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Joerg Asmussen, «Οποιαδήποτε παράταση του ελληνικού προγράμματος προσαρμογής προϋποθέτει επιπρόσθετη χρηματοδότηση» και ξεκαθάρισε στη συνέχεια «Mπορώ μόνο να πω σε γενικές γραμμές ότι αν κάποιος πιέσει για αλλαγή των δημοσιονομικών στόχων, θα πρέπει να είναι ειλικρινής και να παραδεχτεί ότι από τη στιγμή που υπάρχουν ελλείμματα, η επέκταση των στόχων σημαίνει ταυτόχρονα ότι θα υπάρξει επιπρόσθετη εξωτερική χρηματοδοτική βοήθεια».

Τι σημαίνει αυτό; Μα φυσικά ένα νέο Μνημόνιο! Αν, λοιπόν, ο κ. Στουρνάρας «πετύχει» την παράταση του ελληνικού προγράμματος προσαρμογής, στην ουσία θα έχει πετύχει το Μνημόνιο ΙΙΙ, όπου δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε ποιους όρους και μέτρα θα περιλαμβάνει.

Όπως υπολογίζουν παράγοντες του Υπουργείου Οικονομικών σε περίπτωση επιμήκυνσης του προγράμματος προσαρμογής κατά δύο χρόνια, η Ελλάδα θα χρειαστεί επιπλέον βοήθεια 16 έως 20 δισ. ευρώ. Σύμφωνα, μάλιστα, με πηγές της ΝΕΤ, η Τρόικα εμφανίζεται διατεθειμένη να συζητήσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο υπό τον όρο ότι θα υπάρξουν άμεσα αποτελέσματα στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, την είσπραξη οφειλών, την επιτάχυνση των αποκρατικοποιήσεων και το κλείσιμο φορέων του δημοσίου είτε αυτό συνδυαστεί με απολύσεις προσωπικού είτε με αλλαγή του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα και των μισθολογικών διαπραγματεύσεων.

Είναι τουλάχιστον αστείο να περιμένει κάποιος ότι θα υπάρξουν «άμεσα αποτελέσματα στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και την είσπραξη οφειλών». Το βάρος θα πέσει και πάλι στους εργαζόμενους, στις οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων. Η ύφεση θα μεγαλώσει, επιχειρήσεις θα κλείσουν, οι άνεργοι θα πολλαπλασιαστούν και η κυβέρνηση διά του κ. Στουρνάρα θα πανηγυρίζει μία ακόμη επιτυχία, καθώς «θα έχει αποφευχθεί η κατάρρευση των τραπεζών».

Το τελευταίο «λίπος» καίγεται. Ακόμη κι όσοι τώρα έχουν χρήματα για να γεμίζουν τα ρεζερβουάρ των Jeep τους, οι εξελίξεις που έρχονται ταχύτατα, θα τους χαλάσουν τη χαρά της εκδρομής. Προσωπικά, δε με χαλάει κάτι άλλο, παρά το ότι ηττηθήκαμε άνευ μάχης. Δεν πειράζει. Ίσως κάποια άλλη φορά, κάποια άλλη γενιά τα πάει καλύτερα και φανεί πιο αξιοπρεπής.

Το είδαμε ΕΔΩ