Από το 2014 τίθενται σε ισχύ μεταβατικοί νόμοι που άρουν τους όποιους περιορισμούς στην απασχόληση πολιτών, από τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, στα υπόλοιπα εικοσιπέντε κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής ένωσης.

 Οι Βρετανοί πολιτικοί, που παίρνουν πολύ σοβαρά τους φόβους και τα άγχη των πολιτών - ή, τουλάχιστον, προσποιούνται πετυχημένα ότι το κάνουν - νιώθουν το τελευταίο διάστημα ιδιαίτερα ανήσυχοι στην προοπτική αθρόας εισροής Βούλγαρων και Ρουμάνων μεταναστών.

Στη Βουλή των Λόρδων, ο ένας υπουργός μετά τον άλλο, επισημαίνει ότι το παράδειγμα της Αμερικής - με τα 12 εκατομμύρια παράνομων μεταναστών, αλλά και πολλών ευρωπαϊκών χωρών - τους έχει διδάξει πως, αν δεν ληφθούν επειγόντως μέτρα, τα αποτελέσματα και για τη Βρετανία θα είναι ολέθρια. Ένας, μάλιστα, εξ αυτών έφτασε στο σημείο να προτείνει τη δημιουργία αρνητικών διαφημίσεων που θα αποσκοπούν στο να αποτρέψουν τους Ανατολικοευρωπαίους να περάσουν τα σύνορα της Βρετανίας, αναζητώντας μια καλύτερη τύχη.

Η αντιπολίτευση αντέδρασε χλευάζοντας την πρόταση του υπουργού των Τόρις και το ίδιο συνέβη από τις περισσότερες εφημερίδες, με τον Guardian να προσκαλεί τους αναγνώστες να στείλουν τις ιδέες ή τα σκίτσα τους για την πιο πετυχημένη αρνητική διαφήμιση προς δημοσίευση στην εφημερίδα.

Μεγάλος αριθμός αναγνωστών ανταποκρίθηκε στέλνοντας σλόγκαν και γελοιογραφίες για τον άσχημο αγγλικό καιρό, τον γκρίζο ουρανό, την απουσία αληθινού καλοκαιριού, τους διεφθαρμένους πολιτικούς, ακόμα και τις καθυστερήσεις των αεροπορικών πτήσεων, προκειμένου να αποτρέψουν επίδοξους μετανάστες. Η πιο πετυχημένη ίσως πρόταση αρνητικής διαφήμισης, ήταν αυτή όπου, κάτω από το βρετανικό στέμμα, αναγράφεται με κεφαλαία ότι "αναζητούνται Ανατολικοευρωπαίοι που θα καθαρίζουν τουαλέτες" και πως, ως καθαριστές, είναι "ευπρόσδεκτοι στη Βρετανία"!

Αναρωτιέμαι πότε θα έρθει η στιγμή που κάποιος Έλληνας πολιτικός θα κάνει παρόμοια πρόταση, σε συνεδρίαση του κοινοβουλίου. Η αλήθεια είναι ότι δεν θα χρειαζόμασταν γελοιογραφίες, προκειμένου να πετύχουμε τον στόχο μας: λίγες φωτογραφίες από τους δρόμους της Αθήνας με τους επαίτες, τους σωρούς σκουπιδιών, τις συμμορίες των μαυροντυμένων "τιμωρών", των αλλοδαπών κοριτσιών που κάνουν πεζοδρόμιο σε κάθε γωνία, των μικροπωλητών που τρέχουν να ξεφύγουν από την αστυνομία, των φυλακών που στοιβάζονται αλλοδαποί και ντόπιοι κρατούμενοι, και των άθλιων καταλυμάτων όπου κοιμούνται Αφρικανοί και Ασιάτες μετανάστες, θα ήταν αρκετές. Ένας ικανός διαφημιστής θα μπορούσε να φτιάξει ένα πορτοφόλιο αρνητικής διαφήμισης, που θα έκανε πάταγο.

Μία άλλη λύση, βέβαια, είναι να επιβληθούν γρήγορες και διαφανείς διαδικασίες για την παροχή ιθαγένειας, όπου αυτή δικαιολογείται, την κοινωνική ενσωμάτωση των νόμιμων μεταναστών και των παιδιών τους, την πάταξη της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας, τον εκδημοκρατισμό της αστυνομίας και τη δημιουργία ενός κράτους δικαίου για όλους όσους ζουν, σπουδάζουν, εργάζονται σε αυτή τη χώρα.

Επειδή, όμως, όλα αυτά χρειάζονται χρόνο, σοβαρότητα, πραγματική μέριμνα και ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο, συνετή και διάφανη χρήση των ευρωπαϊκών κονδυλίων, αδιάκοπη προσπάθεια και σκληρή δουλειά, το ταχύτερο και σίγουρα πιο ταιριαστό στην ιδιοσυγκρασία μας, είναι η οργανωμένη δυσφήμιση.

Μπορεί στη θετική διαφήμιση να μην τα καταφέρνουμε τόσο καλά τα τελευταία χρόνια, μπορεί οι φιλέλληνες ανά τον κόσμο να βαρέθηκαν ν’ ακούν για τα μουσεία και τ’ αρχαία μνημεία (που, όταν προσπαθούν να επισκεφθούν, τα βρίσκουν κλειστά), την ελληνική κουζίνα του μουσακά και της ταραμοσαλάτας (που, παρά το πλήθος γκουρμέ εστιατορίων στις μεγαλουπόλεις μας, εξακολουθούμε να πλασάρουμε στον τουρίστα) και τον ξένοιαστο, γεμάτο πάθος τρόπο ζωής του Έλληνα (που υπάρχει μόνο στα όνειρά μας). Όμως, στην αρνητική διαφήμιση, μπορούμε να αριστεύσουμε! Εύκολα, γρήγορα, έξυπνα και αποτελεσματικά, "The Greek Way", που προτείνω και ως τίτλο της δυσφημιστικής μας καμπάνιας.
ΠΗΓΗ