Πως να ευχηθώ καλή σαρακοστή αφού έχουμε μόνιμο καρναβάλι? Ενα ζάπινγκ έκανα χτες στη τηλεόραση, στα δελτία και αναρωτιόμουν αν παρακολουθώ κάποια ταινία που δεν έχει πέσει στην αντίληψή μου πως κυκλοφόρησε.

Ο πρωθυπουργός ψάλτης στη συναγωγή, ένας ποδοσφαιριστής πανηγύριζε ένα γκολ και χαιρέτισε ναζιστικά και τη πάτησε, ο Σχορτισανίτης τραγούδαγε στο Κιάμο, ο Ριτζάι είχε πιάσει ομήρους κι εξελισσόταν το die hard 8, εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες γιόρταζαν το καρναβάλι , μάχη της γαρίδας στη ψαραγορά, εμπόλεμη ζώνη τα σουπερ μαρκετ, χοροί και τραγούδια στις πλατείες, κορμάκια να λικνίζονται στις μπάρες και στα σκυλάδικα, τηλεαστέρες που δεν τους ξέρει ούτε η μάνα τους έκαναν δηλώσεις,

Και σε όλα υπήρχε κι η γνωστή δικαιολογία "άντε να πάνε κάτω τα φαρμάκια!" Τεράστια η προσαρμογή μας. Διαχρονικό ταλέντο. Οπως ακριβώς οι θεατρίνοι. Κι άντε κανείς να μιλήσει σ΄αυτό το θίασο χωρίς να θεωρηθεί σπασίκλας, αυτός που χαλάει τη πιάτσα της χαράς, ο κλαψομ@υνης, ο ασε μας ρε φίλε get a life!

Get a life μ@λάκα και μην μας τη σπας! Αιντε!

ΠΗΓΗ