Ο Γερμανός επιχειρηματίας- από τους ιδρυτές μιας εταιρείας παγκόσμιου κολοσσού-γνωρίζει ότι ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος υπήρξε ένα πολύ δυνατό  asset για την οικογένειά του. Με απλά λόγια ο πόλεμος υπήρξε για τον πατέρα και τον θείο του μια μηχανή χρήματος.

 Οι δύο τους είχαν αναλάβει να διαφυλάξουν τεράστια ποσά συμπολιτών του αλλά και χρυσά αντικείμενα όταν η Γερμανία έχασε τον πόλεμο και ο συμμαχικός στρατός έμπαινε στο Βερολίνο. Οι συγγενείς του-πατέρας και θείος- υπήρξαν στενοί συνεργάτες του Ρούντολφ Ες και ο ίδιος στη συνέχεια βρήκε καταφύγιο στην αυστηρή αλλά και προστατευτική αγκαλιά της διαβόητης  Στάζι. Εργάστηκε μεθοδικά κάτω από τις φτερούγες της υπηρεσίας και κατάφερε να αποκτήσει φίλους και συνεργάτες σε όλες σχεδόν τις ευρωπαικές χώρες ακόμη και εκείνες που είδαν  χιλιάδες συμπολίτες τους να χάνουν τις ζωές τους και ολόκληρες πόλεις να ισοπεδώνονται από την επέλαση του Άξονα.

Το γεγονός ότι το όνομά του έχει φιγουράρει στις γνωστές λίστες των πλουσίων του πλανήτη, δεν ήταν αρκετό για να καταπραύνει εκείνη την ασίγαστη επιθυμία του για την επάνοδο του φασισμού στην Ευρώπη. Για νύχτες ολόκληρες (μετά από την απαιτητική δουλειά της μέρας) διάβαζε τις ιδιόχειρες σημειώσεις του πατέρα του με αποδέκτη τον Ες. Ανάμεσα στις σημειώσεις που κληρονόμησε θα έβρισκε και μια επιστολή του ίδιου του Φύρερ που απευθύνονταν στον πατέρα του και τον ευχαριστούσε για τις υπηρεσίες του. Γέμισε συγκίνηση και υπερηφάνια για την οικογένειά του.

Η υπηρεσία του στην Στάζι του επέτρεψε να αναζητήσει τους απογόνους των συνεργατών του Χίτλερ και του Ες οι οποίοι στη διάρκεια του πολέμου συνεργάζονταν με τους δικούς του συγγενείς. Κρατώντας τους απαραίτητους κώδικες επικοινωνίας πάνω από 5.000 απόγονοι ανώτατων αξιωματικών του Γ΄Ράιχ, οι περισσότεροι από τους οποίους είχαν γίνει στο μεταξύ εξέχοντες παράγοντες της οικονομικής ζωής της Γερμανίας και με  πρόσβαση στις ηγεσίες όλων σχεδόν των κομμάτων της γερμανικής πολιτικής ζωής, δημιούργησαν ένα πανευρωπαικό Δίκτυο μαύρης προπαγάνδας.

Η Ελλάδα διατηρεί πρωταγωνιστικό ρόλο στο Δίκτυο της μαύρης προπαγάνδας και τα σχέδιά τους ξεπερνούν το κόμμα της Χρυσής Αυγής, το οποίο παρότι το βλέπουν με συμπάθεια δεν αποτελεί μέρος του τελικού σχεδίου. Στην Αθήνα το Δίκτυο έχει ως μέλη επιφανείς προσωπικότητες της μηντιακής, επιχειρηματικής και εφοπλιστικής ζωής της χώρας. Απότερος στόχος του Δικτύου είναι ο έλεγχος της Ευρώπης και στη συνέχεια η φασιστικοποίησή της. Η ιδεολογικοποίηση του «οράματός» τους πηγαίνει πακέτο με τα οικονομικά τους συμφέροντα και οι κατά τόπους πρωταγωνιστές έχουν τεράστια συμφέροντα και πολλά να κερδίσουν ακόμη και τώρα που το σχέδιο του Δικτύου βρίσκεται υπό εκκόλαψη. Η «καθαρότητα» της Ευρώπης βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα του Δικτύου μια και τους διευκολύνει αφάνταστα να περνάνε το λόγο και την επιχειρηματολογία τους σε χώρες όπως είναι η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ελλάδα που έχουν μεγάλη ανεργία.

Στην Ελλάδα κομβικό ρόλο για το Δίκτυο παίζουν μια χούφτα μηντιάρχες, εφοπλιστές και επιχειρηματίες. Πρόκειται για το μαύρο εγχώριο τάγμα οι οποίοι είναι συνειδητά δεμένοι στο άρμα του Δικτύου και οι οποίοι δίνουν αναφορά στα κεντρικά που βρίσκονται στην Γερμανία. Στη περίπτωσή τους το επιχείρημα ότι η «Χρυσή Αυγή» πληρώνει δημοσιεύματα στα ΜΜΕ και εμφανίσεις στα κανάλια δεν είναι ακριβώς έτσι. Αυτό που συμβαίνει ξεπερνά την «Χρυσή Αυγή», είναι πολυεθνικό –σαν την Siemens ένα πράγμα-πολύ πιο σκοτεινό και οργανωμένο. Η προβολή και η ηρωοποίηση του φασισμού και των εκδοχών του γίνεται μέσα από το καλά οργανωμένο Δίκτυο και στην κατεύθυνση αυτή έχουν ξοδευτεί εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για να στηθούν σε πανευρωπαικό επίπεδο κατά τόπους  Όμιλοι ΜΜΕ-προπαγάνδας αλλά και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Τα λεφτά είναι πολλά και ο στόχος δεν είναι παρά η κατάληψη της Ευρώπης. Για το νοσηρό αυτό πανευρωπαικό σχέδιο το μόνο πολιτικό κόμμα που έχει αρθρώσει λόγο στην Ελλάδα είναι το ΚΚΕ.

Τα σημάδια πλέον πυκνώνουν και κανείς δεν έχει δικαίωμα να ισχυρίζεται ότι δεν γνωρίζει τι συμβαίνει: Όταν το αυγό του φιδιού γίνει πλήρες ημερών κάτω από το μαξιλάρι του, θα είναι πολύ αργά και η Ευρώπη παραδομένη στο Δ΄Ράιχ...

Από την Ιόλη Πιερίδη

ΠΗΓΗ