Τα τελευταία πέντε χρόνια, σε συνεργασία ή κατά μόνας, οι δυνάμεις που απαρτίζουν τη σημερινή συγκυβέρνηση εξασφάλισαν στο τραπεζικό σύστημα εγγυήσεις που υπερβαίνουν τα 130 δις ευρώ, προκειμένου οι ελληνικές τράπεζες να λάβουν χαμηλότοκα δάνεια με επιτόκιο 1% από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα το ελληνικό τραπεζικό σύστημα επιδεικνύοντας κυνική αδιαφορία ως προς την κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα της χώρας, δανείζει στα πλαίσια των εντόκων γραμματίων το ελληνικό δημόσιο με επιτόκιο 5,5%. Ποιος είναι αρμόδιος να απαντήσει σχετικά με το πόσα κέρδισαν στο διάστημα των τελευταίων πέντε ετών οι ελληνικές τράπεζες μόνο από αυτή τη ρύθμιση;

Στις 31 Δεκεμβρίου του 2009 το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ με δήλωσή του σχολίασε αρνητικά τη συμπεριφορά των ελλήνων τραπεζιτών υποστηρίζοντας ότι όταν η χώρα σου διέρχεται μια κρίση αυτού του μεγέθους, δεν συνιστά ενδεδειγμένη συμπεριφορά η απληστία και η ασυδοσία, αλλά η σύνεση και η στήριξη της πραγματικής οικονομίας. Ποιος μπορεί να ισχυριστεί πως από τη στιγμή που η χώρα μπήκε σε περίοδο ύφεσης η λογική και η πρακτική του τραπεζικού συστήματος στόχευε στην αναστροφή αυτής της κατάστασης; Σήμερα υπάρχουν πολλοί και σοβαροί αναλυτές που τεκμηριώνουν την άποψη πως οι οικονομικοί και κοινωνικοί κραδασμοί δεν θα ήταν αυτής της έντασης εάν το τραπεζικό σύστημα κατά την κρίσιμη περίοδο που διανύουμε επιδείκνυε λιγότερη απληστία και ιδιοτέλεια και μεγαλύτερη στήριξη της πραγματικής οικονομίας, ιδιαίτερα στους τομείς που παράγουν προστιθέμενη αξία για τη χώρα (τομείς στους οποίους δραστηριοποιούνται επιχειρήσεις που πραγματοποιούν την παραγωγή του προϊόντος τους στην Ελλάδα δημιουργώντας και θέσεις εργασίας).

Τη στιγμή που ύφεση έχει αγγίξει οριακά επίπεδα η ‘αγία τρόικα’ δειλά αρχίζει να αναφέρεται στην άρση της παύσης των πλειστηριασμών ακινήτων. Ποιος βρίσκεται πίσω από αυτή την πρωτοβουλία της τρόικας; Ποιον εξυπηρετεί μια τέτοια εξέλιξη; Κάποτε μας έλεγαν για να μας τρομοκρατήσουν, ότι αν κυβερνήσει η Αριστερά θα μας πάρουν τα σπίτια. Σήμερα η πρώτη κατοικία, που όλοι γνωρίζουν με τι κόπο έχει αποκτηθεί, πραγματικά κινδυνεύει από τη Δεξιά και τους ‘πιστούς’ του νεοφιλελεύθερου δόγματος, που υποστηρίζουν τις πολιτικές της.

Τον Οκτώβριο το ‘αξιόπιστο’ πολιτικό προσωπικό της χώρας - το οποίο σήμερα με περίσσιο θράσος ζητά τη ψήφο του ελληνικού λάου για να ‘ξανασώσει’ την Ελλάδα - ψήφισε νόμο δηλώνοντας πομπωδώς και στη διαπασών ότι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα συντελεστεί με κοινές μετά ψήφου μετοχές, ρύθμιση που θα μεταφράζονταν σε μεταβίβαση των τραπεζών στο ελληνικό δημόσιο, όπως συνέβη και στην Αγγλία. Δεν πέρασαν πέντε μήνες και πριν ‘αλέκτωρ λαλήσει τρεις’ η πλειοψηφία του κοινοβουλίου εξέθεσε εκ νέου τον εαυτό της προσπαθώντας με σαθρά και άνευ ουσίας επιχειρήματα που δεν έπειθαν ούτε και τους ίδιους, να μας πείσει ότι οι μετοχές πρέπει να είναι μεν κοινές, αλλά χωρίς ψήφο. Το ελληνικό δημόσιο χρεώθηκε 48 δισεκατομμύρια προκειμένου να συμβάλλει στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με κοινές μετοχές χωρίς ψήφο. Ο ελληνικός λαός οφείλει να γνωρίζει ότι τους τόκους του δανείου αυτών των 48 δις θα τους πληρώσει ο ίδιος προκειμένου να παραμείνουν οι τράπεζες στα χέρια των ιδιωτών!

Τα παρακάτω ερωτήματα προκύπτουν αβίαστα. Έχει συμβεί κάτι παρόμοιο σε κάποια άλλη χώρα; Γιατί κύριοι της συγκυβέρνησης, εφόσον κάνατε τέτοιου μεγέθους διευκόλυνση στους κύριους τραπεζίτες, δεν διεκδικήσατε οι τόκοι των χρημάτων αυτών να διατεθούν για το κούρεμα των υπερχρεωμένων νοικοκυριών ή των υπερχρεωμένων μικρομεσαίων επιχειρήσεων ελληνικής προστιθέμενης αξίας; Εσείς που νοιάζεστε τόσο για την ανάπτυξη της χώρας γιατί δεν μεριμνήσατε ώστε να συνδεθεί το χρέος με ρήτρα ανάπτυξης, από τη στιγμή μάλιστα που παραχωρήσατε εθνικό δικαίωμα αποδεχόμενοι ακόμα και το καθεστώς του αγγλικού δικαίου στα ομόλογα; Δεν σκέφτηκε κανένας από εσάς, τους ‘σωτήρες’, να φέρετε στο κοινοβούλιο προς ψήφιση άρθρο που να υποχρεώνει αυτούς τους ‘άγιους τραπεζίτες’ και ‘μεγάλους πατριώτες’ να διαθέσουν ένα ποσοστό των δανειζόμενων άτοκα από εμάς 48 δις, στην πραγματική οικονομία και ιδιαίτερα στη στήριξη ή τη δημιουργία της ελληνικής προστιθέμενης αξίας επιχείρησης; Πως σκέφτεστε να αντιμετωπίσετε το μεγάλο εχθρό της σημερινής πραγματικότητας που είναι η εκρηκτική ανεργία;

Δυστυχώς δεν είναι ευρέως γνωστό ότι οι τράπεζες δικαιούνται, αυτές και μόνο, όποιο ποσό δανείζονται να το δανείζουν στη συνέχεια στο δεκαπλάσιο. Αυτό σημαίνει ότι τα 48 δις που δανειστήκαμε και τους δίνουμε χωρίς τόκο και με κοινές μετοχές χωρίς ψήφο, οι τραπεζίτες έχουν το μοναδικό δικαίωμα να τα δανείσουν εις το δεκαπλάσιο. Αντιλαμβάνεται κανείς πόσα πρόκειται να κερδίσουν, λαμβάνοντας υπόψη και τα σημερινά επιτόκια, από στεγαστικά, καταναλωτικά και επιχειρηματικά δάνεια. Και ο νοών, νοείτω.

Του Παναγιώτη Κουρουμπλή
ΠΗΓΗ TVXS.GR