Τον Γιάννη Σμπώκο, τον εξ απορρήτων γενικό διευθυντή Εξοπλισμών του Άκη Τσοχατζόπουλου «καίνε» τα ημερολόγια του πρώην υπουργού που βρίσκονται στα χέρια της Δικαιοσύνης.Ο κ.Σμπώκος βρίσκεται στην επικαιρότητα και απασχολεί τη δικαιοσύνη από το 2011.Υπόλογος στην υπόθεση της προμήθειας των γερμανικών υποβρυχίων τύπου 214, το όνομά του περιλαμβάνεται στη λίστα των κατηγορουμένων, η οποία συμπληρώνεται με άλλα 28 μη πολιτικά πρόσωπα.

Για την υπόθεση αυτή έχει ασκηθεί εδώ και μήνες ποινική δίωξη για 8 κακουργήματα, σε συνδυασμό με τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου περί «καταχραστών του Δημοσίου».

Τα ημερολόγια του Ακη Τσοχατζόπουλου βάζουν τον κ. Σμπώκο στο επίκεντρο των δοσοληψιών και της διακίνησης του μαύρου πολιτικού χρήματος που έρεε από το Υπουργείο Εθνικής Αμυνας.

Είναι πολιτικός μηχανικός και το 2000 εξελέγη βουλευτής στο ΠΑΣΟΚ.

Γεννήθηκε στα Ανώγεια της Κρήτης το 1951 και είναι διπλωματούχος Πολιτικός Μηχανικός του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, παντρεμένος με την Πολιτικό Μηχανικό Ντίνα Νικολοπούλου και έχουν δυο παιδιά.

Έχει διατελέσει διακεκριμένο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ επί σειρά ετών, από τα πρώτα χρόνια των κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου, όταν ο Ακης μεσουρανούσε στο στερέωμα του τότε κυβερνητικού κόμματος.

Γραμματέας της Οργάνωσης Πολιτικών Μηχανικών του ΠΑΣΟΚ (1982 – 1983), μέλος της Επιτροπής Συνδικαλιστικού Επιστημόνων του ΠΑΣΟΚ (1984), μέλος του Τομέα Οργανωτικής Πολιτικής του ΠΑΣΟΚ (1986), γραμματέας της Τομεακής Τεχνικών Επιστημόνων του ΠΑΣΟΚ (1989), μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ (1994), αναπληρωτής Γραμματέας Αγροτικού του ΠΑΣΟΚ (1994 – 1996), μέλος Επιτροπής Δεοντολογίας και Τήρησης του Καταστατικού του ΠΑΣΟΚ (1996 – 1999), αναπληρωτής Γραμματέας του Τομέα Ποιότητας Ζωής και Περιβάλλοντος του ΠΑΣΟΚ (1996 – 1999), αναπληρωτής Γραμματέας του Τομέα Εξωτερικών και Άμυνας του ΠΑΣΟΚ, μέλος του Τομέα Αγροτικού του ΠΑΣΟΚ (2001), μέλος του Δ.Σ. του Οργανισμού Σιδηροδρόμων Ελλάδος (ΟΣΕ) (1982 – 1986), πρώτος Γενικός Διευθυντής του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας (ΟΑΣΠ) 1983 – 1989), Γενικός Γραμματέας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος (1993 – 1996).

Το 1997 έγινε Γενικός Διευθυντής Εξοπλισμών του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας (1997 – 2000) και υλοποίησε το μεγαλύτερο πενταετές εξοπλιστικό πρόγραμμα του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας (ΕΜΠΑΕ 1996 – 2000) όλων των εποχών, όπως καυχάται ο ίδιος στο βιογραφικό του !

Ο ίδιος έχει αρνηθεί δημόσια κάθε κατηγορία που τον συνδέει με μίζες στα εξοπλιστικά προγράμματα και σε συνέντευξή του στις 30 Μαρτίου 2011 λέει:

«Υπήρχε τότε η ανάγκη να στηριχθεί η εγχώρια αμυντική βιομηχανία, τα ναυπηγεία, η ΠΥΡΚΑΛ, η ΕΛΒΟ, η ΕΒΟ και όλοι αυτοί είχαν ένα μερίδιο κοντά στο 4%. Ο στόχος ήταν να υπερβεί το 15% και να φτάσει κάποιες φορές και στο 40%. Όχι όλα έξω, ήταν η πολιτική και η νομοθεσία του ΥΕΘΑ τότε όχι μόνο επέτρεπε την απευθείας ανάθεση στις κρατικές αμυντικές βιομηχανίες, αλλά το ενεθάρρυνε κιόλας.

Πάμε τώρα στην πρώτη πολιτική, κυβερνητική απόφαση τον Ιούλιο του 1998. Πριν ακόμη αρχίσει το πρόγραμμα και αφού το Ναυτικό είχε βγάλει τις προδιαγραφές, η κυβέρνηση αποφασίζει διά του ΚΥΣΕΑ όλα τα μεγάλα αμυντικά προγράμματα του Ναυτικού να ναυπηγηθούν στην Ελλάδα με συνεργασία (license) ξένου οίκου. Αυτή ήταν η πολιτικοοικονομική απόφαση της κυβέρνησης τότε, με απόφαση του ΚΥΣΕΑ. Μια χώρα που έχει πρόβλημα αμυντικής επάρκειας, δέχεται πιεστικές προτάσεις από χώρες που συμμετέχουν στα αμυντικά προγράμματα και εκεί υπήρξε μια τέτοια απόφαση, ούτως ώστε να συγκρατηθεί όσο το δυνατόν μεγαλύτερο κομμάτι στην Ελλάδα.

Έρχεται το ΚΥΣΕΑ με δεύτερη απόφαση τον Οκτώβρη του 1998 και εγκρίνει πρόταση που έχουν υποβάλλει τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά ο συνεργάτης τους να είναι οι Γερμανοί και η εταιρεία Ferrostahl. Η κυβέρνηση εγκρίνει τότε το συνεργάτη των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά και περιμένει σε επόμενο ΚΥΣΕΑ να αναθέσει και το πρόγραμμα. Η δουλειά η δική μου, σαν συντονιστής και γενικός διευθυντής, αρχίζει τότε. Μέχρι τότε, δεν υπάρχει καμία απολύτως ενέργεια. Δηλαδή, μέχρι που αποφασίστηκε ο συνεργάτης των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, εγώ δεν έχω καμία εμπλοκή και καμία απολύτως ενέργεια. Τότε αρχίζει η συντονιστική μου δουλειά, για να γίνει η σύμβαση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά με τους συνεργάτες τους Γερμανούς.

Η επόμενη απόφαση του ΚΥΣΕΑ, αφού τελειώνουν οι επιτροπές και το Ναυτικό, τον Ιούλιο του 1999, μετά από συγκριτική αξιολόγηση και άλλων τύπων υποβρυχίων, αναθέτει το έργο στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, σε συνεργασία με τους Γερμανούς. Τρία υποβρύχια, χωρίς option.

Είμαι σίγουρος ότι η Δικαιοσύνη και όποιος άλλος ασχοληθεί θα αναδείξει τις πραγματικές διαστάσεις αυτών των πραγμάτων, σε όλα τα επίπεδα»

Το είδαμε ΕΔΩ