Θα δούμε πολλά που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε. Όσοι σχεδιάζουν τις μελλοντικές κοινωνίες ξέρουν ακριβώς ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στη κοινωνία. Το κακό είναι πως η κοινωνία αγνοεί τι ακριβώς είναι το κουστούμι που της ετοιμάζουν σιγά σιγά. Η πλειοψηφία των ανθρώπων νοιώθει ασφαλής να καταπίνει το χάπι της αποβλάκωσης και να αναφέρεται σε όσους προσπαθούν να την ξυπνήσουν σαν «γραφικούς». Όταν ένα σενάριο από τις κοινωνίες του μέλλοντος είναι «ανεκτό» από τους πολίτες ακόμα κι αν είναι άσχημο ορίζεται σαν ρεαλιστικό. Εντάξει θα φτωχύνουμε το καταλάβαμε. Εντάξει θα υπάρξουν πολλοί άνθρωποι που θα δυστυχήσουν, το καταλάβαμε. Τι να κάνουμε αυτά έχει η κρίση.

Περνάει στα ψιλά, χωρίς να αντιλαμβάνεται κανείς το μακελειό που θα ακολουθήσει μια είδηση π.χ. όπως «συναλλαγές πάνω από 500 ευρώ θα γίνονται πλέον μέσω τραπέζης» Αντιλαμβάνεστε σε όλο του το μεγαλείο τι σημαίνει αυτό? Ένα τέτοιο μέτρο έχετε την εντύπωση πως αποσκοπεί απλά στην πάταξη της φοροδιαφυγής και θα επιφέρει μια αναστάτωση σε κάποιον που θέλει να αγοράσει κάτι πάνω από ένα πεντακοσάρικο κι αν δεν έχει κάρτα απλά θα πρέπει να πάει να βγάλει μία και τι έγινε?

Ποιος θεός ή ποιος δαίμονας όρισε ποτέ πως κάποια στιγμή θα είσαι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ να έχεις συνδιαλλαγές με μια τράπεζα? Μπορείτε να καταλάβετε πως αυτό και μόνο το μέτρο, αφήνοντας όλα τα άλλα κατά μέρος, μισθούς, συντάξεις, δάνεια, φτώχεια, αρρώστιες, ή ότι άλλο βασανίζει το ταλαίπωρο κορμί μας, αυτό και μόνο το μέτρο συνιστά απόλυτο έλεγχο της ζωής μας από τις τράπεζες, εκτέλεση κάθε μορφής έστω και υποτυπώδους ελευθερίας του πολίτη,  επισήμως πλέον χωρίς προσχήματα και διάφορα τρικ.

Γιατί οι τράπεζες, οι άρχοντες του χρήματος έτσι κι αλλιώς ορίζουν τη παγκόσμια οικονομία από τη δημιουργία τους.  Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος ύπαρξής τους. Να έχουν χρήμα, να το δανείζουν, να κρατάνε δεμένους τους οφειλέτες (αυτοί μπορεί να είναι μια υπερδύναμη όπως η ΗΠΑ μέχρι το φίλο το Μήτσο στη γειτονιά μας)

Όμως σ΄αυτή τη νέα εποχή που μας ξημερώνει πέφτει μια μάσκα που δεν χρησιμεύει πλέον. Δεν είναι σενάριο συνωμοσίας πως οι τράπεζες κυβερνούν μας το κάνουν λιανά, κατάφατσα, και δεν ενδιαφέρεται κανείς για το αν θα μας ξινίσει ή θα το αποδεχτούμε, γιατί πολλά απλά οι δανειστές είναι πλέον παντοδύναμοι  κι εμείς είμαστε ο κανένας. 

Γνωρίζετε πόσοι άνθρωποι, πόσα νοικοκυριά είναι αυτή τη στιγμή ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΙ ΠΕΛΑΤΕΣ των τραπεζών, στοχοποιημένοι στο Τειρεσία, με κομμένες κάρτες και κάθε δυνατότητα «φιλικής» συνδιαλλαγής με τα θηρία? Πόσοι ελεύθεροι επαγγελματίες έχουν διαμαρτυρημένες επιταγές, έχουν περιέλθει σε δυσμένεια, δεν έχουν φυσικά ούτε ρευστό να κινηθούν, βρίσκονται υπό επιτήρηση και θα ακολουθήσουν κι άλλοι, χιλιάδες?  Γνωρίζετε ακόμα, πόσοι άνθρωποι ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ να έχουν καμιά σχέση με Τράπεζες γιατί ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥΣ.

Ποιοι είναι αυτοί λοιπόν που έχουν το δικαίωμα χωρίς καμιά ενόχληση να ΥΠΟΧΡΕΩΣΟΥΝ ΔΙΑ ΝΟΜΟΥ τους πολίτες να συνδιαλέγονται με τράπεζες και να αποκτούν τραπεζικά προϊόντα, όπως μια κάρτα για να μπορέσουν να κινηθούν στην νομιμότητα ενός κράτους που κάθε κίνηση πλέον που κάνει συνιστά ποινικό παράπτωμα....

Οι τράπεζες έχουν ήδη στο κατάλογό τους εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας που τους θεωρούν στην ουσία «παράνομους» Τους συμπεριφέρονται σαν εγκληματίες, τους απειλούν, τους έχουν ωθήσει σε αυτοκτονίες, στη τρέλα, στην πλήρη κοινωνική και επαγγελματική απομόνωση. Και σε μεγάλο αριθμό μέσα σε όλους αυτούς τους πολίτες, εκτός από εκείνους που ήταν αφελείς, σπάταλοι ή ανεύθυνοι κι έκαναν το σφάλμα να περάσουν τη πόρτα τους (γιατί μόνο σφάλμα είναι να κάνεις μπίζνες με τους καρχαρίες εκτός κι αν έχεις κι εσύ την ίδια δύναμη), βρίσκονται άνθρωποι που τη πάτησαν γιατί αρρώστησαν, γιατί αρρώστησαν τα παιδιά τους, γιατί απολύθηκαν, γιατί κλείσανε το μαγαζί με τη κρίση, γιατί αντιμετώπισαν κάποιο σοβαρό προσωπικό πρόβλημα, γιατί πήγαν όλα στραβά, γιατί τους κλέψανε από παντού, γιατί βρεθήκανε απλά σε ένα κράτος μπουρδέλο που ο πολίτης επιβιώνει με δανεικά και παρακάλια.

Αναλογίζεστε τι θα συμβεί αν στο μέλλον κάθε συνδιαλλαγή θα πρέπει να γίνεται με κάρτα και προχωρήσουν στη κατάργηση των μετρητών, πράγμα πολύ λογικό και αναμενόμενο σε ένα κόσμο που χτίζεται ολόκληρος πάνω στην εικονική πραγματικότητα. Τι δουλειά έχει το πραγματικό χρήμα μέσα στο μάτριξ? Όπως τα λεφτά που δανειζόμαστε και εκτελούν τις ζωές μας για να τα πάρουμε (οι περίφημες δόσεις) ποτέ δεν τα είδε κανένας, κι ούτε πρόκειται να τα δει, κι είναι μεταφορές ποσών μέσα από τις κονσόλες είναι, έτσι πολύ απλά και οι πολίτες πρέπει να γίνουν ένα τετραγωνάκι στη κολόνα. Ένας αριθμός μέσα σ΄ενα αρχείο.

I’m not a number, I’m a free man! Φώναζε ο Patrick McGoohan στο Prisoner....

Η επιχείρηση βάζει το μισθό σου ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ σε μια τράπεζα, εσύ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ έχεις μια κάρτα γιατί αλλιώς δεν θα πληρωθείς και τώρα ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΘΑ ΑΓΟΡΑΖΕΙΣ ΜΕ ΚΑΡΤΑ. Κι όταν θα εξαλειφθεί εντελώς το ρευστό αν δεν είσαι πελάτης των τραπεζών , δεν θα μπορείς να αγοράσεις ούτε το φαΐ σου. Θα πρέπει να παρακαλέσεις τον αδελφό σου, το παιδί σου, το πατέρα σου,  να σε βοηθήσουν να σου δώσουν μια κάρτα....

Και ποιος θα μπορεί να το κάνει αφού ακριβώς η κάρτα είναι και ο πλήρης έλεγχος για τις κινήσεις του κάθε αριθμού-ανθρώπου ξεχωριστά.  Ποιος θα σου κάνει τη χάρη να φορτωθεί τα βάρη σου εκθέτοντας τον εαυτό του στους Ιαβέρηδες της εφορίας?

Οι μελλοντικές κοινωνίες θα χωρίζονται σε δυο κατηγορίες σ΄εκείνους που θα ανήκουν στην κοινωνία των τραπεζών κι εκείνους που δεν θα ανήκουν. Οι πρώτοι θα ζουν αξιοπρεπώς, με νομιμότητα, θα έχουν δικαιώματα, υποχρεώσεις και απολαβές. Οι άλλοι απλά θα πεθάνουν ή θα βρουν τρόπους να επιβιώσουν κρυμμένοι σαν τους αρουραίους στους υπονόμους.

Σπάνια αναφέρω αποσπάσματα από θρησκευτικά κείμενα όμως εκείνο το εδάφιο της αποκάλυψης

Αποκάλυψη 13.17 - έτσι κανείς δεν μπορεί να αγοράσει ή να πουλήσει, εκτός αν είναι ένα σημάδι....

Είναι αρκετά διαφωτιστικό. Δεν ξέρω είναι η αποκάλυψη του Θεού στον προφήτη του, αλλά αυτό που ξέρω σίγουρα είναι πως οι διάφοροι Ρότσιλντ και ΣΙΑ το έχουν ευαγγέλιο πριν να γίνει οποιαδήποτε θεϊκή αποκάλυψη...

Πρέπει σύντομα να αποφασίσουμε ο καθένας μας, σε ποια μεριά θα ενταχθούμε. Οι εξελίξεις τρέχουν. Δεν μπορείς να αποφασίσεις την ώρα που δεν θα μπορείς να επιβιώσεις χωρίς τραπεζική κάρτα τι θα κάνεις. Πρέπει από τώρα να αποδεχτείς πως θα είσαι άριστος μαθητής, υπάκουος πολίτης και θα ξεσκονίζεις θα γλύφεις το τραπεζικό σύστημα ώστε να σου επιτρέπει να περνάς τις πόρτες του ή θα πρέπει να απεγκλωβιστείς ΤΩΡΑ και να βρεις τους δικούς σου τρόπους να ζήσεις ΕΞΩ ΑΠΟ ΑΥΤΟ.

Η περίοδος που διανύουμε δεν είναι τίποτα λιγότερο ή τίποτα περισσότερο ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΛΟΓΗ.
Είναι η ΤΕΛΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ.

Ίσως εμείς λοιπόν οι Έλληνες να πρέπει να θυμηθούμε την ιστορία μας. Μπορεί οι τραπεζίτες να θεωρούν πως είμαστε ο κανένας, αλλά εμείς ξέρουμε τον δικό μας, Κανένα που νίκησε τον Κύκλωπα. Ο Οδυσσέας μας δεν καταδέχτηκε να φοβηθεί. Δεν έβαλε τη θέση του στην ίδια μοίρα με τα πρόβατα. Τα πρόβατα τα χρησιμοποίησε για να ξεφύγει. Στο μεγάλο, γεμάτο προκλήσεις, κινδύνου, θεούς και δαίμονες ταξίδι του κατόρθωσε να φτάσει στην Ιθάκη του και να πετάξει τους μνηστήρες έξω.
Δεν ξέρω πόσοι θεωρούν τον εαυτό τους Έλληνα, αλλά σίγουρα δεν έχουν κανένα δικαίωμα να ονομάζονται έτσι όσοι είναι ταγμένοι να απαντάνε

ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ.

ΠΗΓΗ