Σύμφωνα με το Εργατικό Κέντρο Αθήνας, οι απλήρωτοι εργαζόμενοι έως και 5 μήνες είναι περισσότεροι από 700 χιλιάδες, ενώ υπάρχουν και πολλοί που είναι απλήρωτοι περισσότερο από 5 μήνες αλλά περιμένουν πρώτα να κλείσουν 5-6 χρόνια απλήρωτοι για να συνειδητοποιήσουν πως είναι άνεργοι.

Οι απλήρωτοι εργαζόμενοι καλύπτουν τις απολύτως απαραίτητες ανάγκες τους με τα λίγα «έναντι» που τους δίνουν οι εργοδότες τους, οπότε μπορούν να συνεχίσουν να δουλεύουν μόνο με τα «έναντι», αφού τώρα αποδεικνύεται περίτρανα πως τόσα χρόνια έπαιρναν περισσότερα χρήματα απ’ όσα είχαν ανάγκη.

Επίσης, οι απλήρωτοι εργαζόμενοι δεν καταγγέλλουν τους εργοδότες τους επειδή φοβούνται μήπως μείνουν άνεργοι και πάρουν επίδομα ανεργίας, οπότε προτιμούν να δουλεύουν χωρίς να πληρώνονται, ενώ δεν είναι λίγοι και αυτοί που χαρίζουν τις οικονομίες τους στο αφεντικό τους, για να βάλει βενζίνη στο αυτοκίνητό του, να αγοράσει πετρέλαιο για το καλοριφέρ και να πάει διακοπές στην Αράχοβα.

Μπροστά στο φάσμα της ανεργίας, οι εργαζόμενοι αποδέχονται τη μη καταβολή του Δώρου, τις καθυστερήσεις πληρωμής του μισθού, τις απλήρωτες υπερωρίες και το να ξεπαρθενεύει το αφεντικό την κόρη τους.

Φυσικά, όλα αυτά τα αποδέχονται οι εργαζόμενοι για τα παιδιά τους, αφού οι Έλληνες τα κάνουν όλα για τα παιδιά τους και είναι γνωστό σε όλους πως είναι πολύ καλό για την ανατροφή ενός παιδιού να έχει δυο γονείς που είναι σκλάβοι με τη θέλησή τους.

(«Υπάρχει λοιπόν κάτι χειρότερο από το να σε εκμεταλλεύονται: να μην θέλει να σε εκμεταλλευτεί κανείς.»)

Το είδαμε ΕΔΩ