Οι δυο δικτάτορες συναντήθηκαν στα πλαίσια της συνδιάσκεψης που διοργάνωσε η δημοκρατική σέκτα «Πλειοψηφία του ενός». Οι παρουσία των αρχιστράτηγων κρατήθηκε μυστική για να μην δημιουργηθούν αντιδράσεις.Πρώτος μίλησε ο αρχιστράτηγος Μιναμήλ. Να τι είπε.
«Όπως ο συγγραφέας για να γίνει καλύτερος πρέπει να προσέχει τις τεχνικές ενός βιβλίου που διαβάζει, έτσι κι εγώ παρατηρώ τα τερτίπια των σύγχρονων πολιτικών. Αλήθεια, τι νομίζεις ότι είναι στην πραγματικότητα οι πολιτικοί;».
«Μη μου πεις ότι πιστεύεις και συ τις ασυναρτησίες εκείνου του αναρχικού που αυτοαποκαλείται δάσκαλος;», απάντησε ο στρατηγός Γαβνόλ. Τα χείλη του ξεράθηκαν πριν προλάβει να πει άλλη κουβέντα.
«Σε κάποια πράγματα έχει δίκιο στρατηγέ. Ωραιοποιημένοι δικτάτορες είναι οι πολιτικοί. Η διαφορά τους από εμάς, είναι ότι δεν πήραν την εξουσία ασκώντας σωματική, αλλά ψυχολογική βία. Ψηφίστε μας γιατί αλλιώς βουλιάζουμε, ψηφίστε μας για να αντιμετωπίσουμε την τρομοκρατία, ψηφίστε μας για να αλλάξουμε. Προβάλλουν το υποτιθέμενο ενδιαφέρον τους για τους πολίτες και αφήνουν, δήθεν, σε δεύτερη μοίρα τους εαυτούς τους. Δεν άκουσες τον δάσκαλο; Όταν ένας άνθρωπος λέει “εγώ ”, οι άλλοι δεν ακούνε τι έχει να πει για τον εαυτό του, αλλά τι στερεί ο εαυτός του από εκείνους».
«Άντε πάλι αυτός ο δάσκαλος. Αν τον πετύχω πουθενά θα τον ξεκάμω με τα ίδια μου τα χέρια», είπε Γαβνόλ.
«Να μάθουμε από αυτόν πρέπει στρατηγέ. Όχι να τον σκοτώσουμε»
«Τι εννοείς;»
Ο αρχιστράτηγος Μιναμήλ καθάρισε το λαιμό του και έφτυσε τα υπολείμματα του βήχα του.
«Οι άνθρωποι είναι τόσο εγωιστές, που θέλουν να έχουν πάντα δίκιο. Και να τους το αναγνωρίζουν οι άλλοι. Αντί λοιπόν οι πολιτικοί να βγάζουν το στρατό στους δρόμους για να κατακτήσουν την εξουσία, λένε στους ανθρώπους ότι πράττουν εξ ονόματός τους. Έτσι ικανοποιούν τον εγωισμό των πολιτών τους, τους κοιμίζουν δηλαδή και κάνουν ανεμπόδιστα ότι τους καπνίσει».
«Και εμείς τι σχέση έχουμε με όλα;», αναρωτήθηκε ο αρχιστράτηγος Γαβνόλ.
«Μα δεν καταλαβαίνεις; Οι δυτικοί είναι σε κάποια πράγματα πιο εξελιγμένοι από εμάς. Αν θέλουμε να κρατήσουμε την εξουσία, πρέπει να τους μοιάσουμε, να ξανακερδίσουμε τους πολίτες μας. Δες τους πολιτικούς. Να σου τα διαφημιστικά, τα άρθρα, οι αφίσες, τα σχόλια υπέρ τους στα δελτία ειδήσεων. Επικοινωνία. Αυτή είναι η δύναμη στη Δύση σήμερα. Κάνουν ότι σέβονται τους ψηφοφόρους τους και χρησιμοποιούν τα Μέσα Ενημέρωσης για να περάσουν τις θέσεις τους. Αργά αργά. Πετυχαίνει όμως. Δε βλέπεις στην Ελλάδα; Δικαιώματα, μετά από αγώνες τριάντα χρόνων, καταπατήθηκαν σε μια νύχτα χωρίς αντίσταση. Βρήκαν μια σωστή πρόφαση, την ονόμασαν κρίση, χρεοκοπία, έσπειραν σταδιακά το φόβο, χρησιμοποίησαν τα κατάλληλα μέσα για να τη στηρίξουν, έπεισαν τους ανθρώπους ότι αν δεν πληρώσουν από την τσέπη τους, δε θα έχουν τσέπη για να πληρώνουν τίποτα και πέτυχαν το σκοπό τους. Και στην υπόλοιπη Ευρώπη τα ίδιο πάνε να κάνουν. Στην Αμερική το κατάφεραν λίγο νωρίτερα, με αφορμή την τρομοκρατία. Δικτατορική υποταγή και εκμετάλλευση, με την κατάλληλη δημοκρατική πρόφαση. Οι άνθρωποι είναι επιστήμονες».
Ο Γαβνόλ είχε αρχίζει να εκνευρίζεται. Και όταν εκνευριζόταν τραύλιζε. Με πολύ δυσκολία είπε:
«Αρχίχχ - ίζεις και και με εκνευρίζεις αα - ρχιστράτηγε. Τι Τι θέλεις να κάνουμε τώρα, δη-δη - λαδή; Να τυπώσουμε αφίσες από αα - τσαλάκωτο χα - χα - ρτί, να αλλάξουμμμ - ε πολίτευμα και και και να προκηρύξουμε ε-ε-εκλογές;»
«Να κάνουμε ότι κατηγορεί αυτός ο αναρχικός δάσκαλος. Αυτό θέλω. Έτσι, ίσως μια μέρα να κατηγορεί κι εμάς στις πύρινες διαλέξεις του. Μόνο τότε θα νιώσω ότι κάτι έχουμε καταφέρει».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: O Aναρχικός Δάσκαλος-1
Το είδαμε ΕΔΩ