Σήμερα ξεκίνησε η δίκη του πρώην Πρωθυπουργού της Ισλανδίας Geir Haarde για κατηγορίες που στοιχειοθετούν βαριά παραπτώματα κι αν κριθεί ένοχος θα οδηγηθεί στην φυλακή για δύο χρόνια χωρίς αναστολή. Δεν μου κάνει εντύπωση αλλά αντίθετα το θεωρώ λογικό κι εχέφρον όποιος δεν είναι σύννομος κι έχει διαπράξει παραβατική συμπεριφορά που αφορά παράβαση καθήκοντος, κατάχρηση εξουσίας κι οτιδήποτε επηρεάζει την μοίρα ενός λαού, να οδηγείται στο εδώλιο με κατηγορίες κι βαρύτατες ευθύνες που απορρέουν από την ανεύθυνη πολιτική του συμπεριφορά κι την μη συμμόρφωσή του με το Δίκαιο κι τα ανθρώπινα κι πολιτικά δικαιώματα.

Δεν μπορώ να μην ομολογήσω ότι αυτό το γεγονός προκάλεσε θυμηδία στο θυμικό μου, βλέποντας τον Κωστάκη Καραμανλή να χασκογελά κλάνοντας αμέριμνος στα πίσω έδρανα της Βουλής, μαυρισμένος κι αναζωογονημένος, πιστός στην κοινοβουλευτική ασυδοσία κι ατιμωρησία, σίγουρος κι περικυκλωμένος από μεσαιωνικές ρέπλικες που του ανοίγουν την πόρτα του αυτοκινήτου, τον ρωτάνε γεμάτοι δέος για το πολιτικό παρασκήνιο, τον ρωτάνε για την υγεία των παιδιών του κι τον διαβεβαιώνουν ότι όλα πάνε δεξιά κι κατ’ ευχήν, με την ελπίδα ότι το χοντρό ρομποτάκι της μακαριστής πενταετίας θα τους θυμηθεί εν καιρώ κι Θεού θέλοντος.

Διαβάζω ότι σε δημοσκόπηση της ALCO τα 3/4 των Ελλήνων θέλουν να πάει ο ΓΑΠ φυλακή· ακατανόητο αφού οι ίδιοι τον ψήφισαν πριν δύο χρόνια, ανεμίζοντας πράσινα φλάμπουρα με αγωνιστικά τραγούδια Θεοδωράκη, κάνοντας στις γειτονιές κλύσμα την ανδρεαπαπανδρεϊκή λαίλαπα της δεκαετίας του ’80, βγάζοντας πύρινους λόγους σε καφενεία κι βαφτίσια για την καλοσύνη του σοσιαλισμού, τα καθημερινά θέσφατα της Αυριανής, το πανανθρώπινο μήνυμα του Πολυτεχνείου, το «Τσοβόλα, δώστα όλα», την φρενίτιδα του δίκιου που αναπαραγόταν από πράσινα λιβάδια κομματικών γραφείων αλλά ξεχνώ ότι ο Ελληναράς σκέφτεται με το πορτοφόλι πρώτα.

Κανείς δεν θα πάει πουθενά όχι λόγω της προνοητικότητας του Βενιζέλου που προστατεύει με το γνωστό σύστημα-ομπρέλα όλους τους βουλευτές από σφάλματα κι πρώιμα μελτέμια αλλά γιατί δεν συμφέρει τον ίδιο τον πολίτη κι αξιωματούχο οποιασδήποτε εφορίας, πολεοδομίας κι δημοσίου εν γένει οργανισμού μια απόφαση καταπέλτης για την ειρκτή· το γαϊτανάκι της ανομίας είναι τεράστιο, πολλές οικογένειες τρέφονται κι διαιωνίζουν το ίδιο το σύστημα το οποίο ζει από την παραοικονομία, την αδυναμία ελέγχου του δημοσιονομικού βίου, την δυσκοιλιότητα του δικαστικού συστήματος (άλλη τεράστια πληγή), με λίγα λόγια οι πολιτικοί αρχηγοί ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν κι πώς άγουν.

Το ελληνικό σκέπτεσθαι κι το κρατικό τέρας της διαπλοκής έχει ακόμα οθωμανικούς νόμους κι βιαιοπραγεί αναλόγως των περιπτώσεων· χώνει έναν ταμία στη φυλακή για κατάχρηση για να αποδειχθεί με κάποιο τρόπο ότι η δικαιοσύνη δουλεύει, πλιάτσικα όπως το Βατοπέδι περνούν από τα ράφια της δημοσιογραφικής πλέμπας για την απαραίτητη χρυσόσκονη (μην ξεχνάμε ότι είμαστε έθνος ορθόδοξον), οι πάντες βγαίνουν στα κανάλια με την απαραίτητη εμβρίθεια που κουβαλούν από το σπίτι κι εν τέλει όλα προχωρούν κανονικά με λιγότερα δικαιώματα, με πουλημένα σωματεία, με λαϊκομάγκικες Φωτοπουλικές κορόνες, με ελαφράδα κι κοινοβουλευτικό πολιτισμό.

Νταβατζήδες, Αλαφούζοι, Μπόμπολες,Ψυχάρηδες κι Σία (δεν αναφέρομαι στην καλλιπάρεια καλλονή του ΣΚΑΪ) περπατούν αμέριμνοι στο ελληνικό τοπίο των γαρίφαλων, των μπουζουκιών, της μίζας, της αμάθειας, της υποβάθμισης της πρωτοβάθμιας παιδείας, της αγροτικής κουτοπονηριάς, του πολύτιμου ανώτατου πτυχίου το οποίο θα κάνει τον γύρο της πλατείας για την επιβεβλημένη διατράνωση της πανεπιστημιακής ανωτερότητας, η αστική τάξη γελά κι ακκίζεται με τα πρωτόλεια κατορθώματα που αφορούν τα τσόλια της καθημερινότητας, θέληση δεν υπάρχει, το μυαλό δεν αλλάζει, το κομματικό χούι παραμένει, η κακομοιριά κι η βαλκανολεβέντικη αψάδα της αδικίας πρωτοστατεί.

Συμπέρασμα; Αναλωνόμαστε όλοι σε συνθήματα εναντίον των μπάτσων, αντιεξουσιαστές καταπίνουν την εμφυλιακή τυρόπιτα του μίσους, στρατόπεδα δημιουργούνται από το πουθενά, «έχουμε πόλεμο» λένε αναρχικοί κι κουκουλοφόροι, ναι δεν διαφωνώ, μόνο που στους πολέμους οι άνθρωποι συσπειρώνονται σε κοινό μέτωπο κι επιτίθενται στον εχθρό μεθοδικά κι στοχευμένα, δεν αναλίσκονται σε ρητορικές μίσους κι δεν κλείνονται στο δικό τους εγωπαθές θυμικό, διαίρει κι βασίλευε, Κνίτες εναντίον αναρχοφασιστών κι τούμπαλιν κι οι βουλευτές ανενόχλητοι ψηφίζουν μέτρα, καριέρες χτίζονται ερήμην μας ενώ οι εχθροί στην ουσία είμαστε εμείς εναντίον πάντων. Εναντίον του διπλανού μας. Το κατάλαβες;

ΠΗΓΗ theelfatbay