Από χθες το βράδυ -και ύστερα από το αρχικό σοκ του συστήματος και των Μ.Μ.Ε. από την πρώτη φάση της σάρωσης του πολιτικού σκηνικού- ακούμε διάφορα παπαγαλάκια να ομιλούν διαρκώς για την ανάγκη σχηματισμού κυβέρνησης, να κυβερνηθεί η χώρα κτλ κτλ.

Παρένθεση

Παπαγαλάκια: συμπαθή πτηνά με ωραία χρώματα που όταν αιχμαλωτίζονται, διαβιούν σε ένα χρυσό κλουβί από το οποίο και να τους ανοίξεις την πόρτα δεν τολμούν να βγουν, επαναλαμβάνοντας ότι τους έμαθαν.

Κλείνει η παρένθεση

Γιατί η χώρα κυβερνάται τα τελευταία χρόνια; Δε νομίζω. Κυβέρνηση δεν υπήρχε. Χούντα ίσως.

Οι υπέρμαχοι της ανάγκης να προκύψει σήμερα κυβέρνηση, απέφυγαν να μας προσδιορίσουν τους όρους και τις προϋποθέσεις για να συμβεί αυτό.

Δε μας είπαν δηλαδή ότι ο Ελληνικός λαός φώναξε βροντερά -και σε ένα ποσοστό που αγγίξει το 70%- ΟΧΙ στην εφαρμοζόμενη και ατελέσφορη πολιτική του Μνημονίου και πως η κυβέρνηση που θα πρέπει να προκύψει οφείλει να κινηθεί πάνω σε αυτή τη βάση βάζοντας ρότα για ανάπτυξη και κίνητρα, όχι περικόπτοντας και περικόπτοντας και περικόπτοντας από εκεί που δεν πρέπει και όχι από εκεί που επιβάλλεται.

Αρέσει δεν αρέσει αυτό, όσοι ψήφισαν γνήσια κόμματα της Αριστεράς και της Δεξιάς, έδωσαν από κοινού αυτή την εντολή. Βροντοφώναξαν πως ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ.

ΟΦΕΙΛΕΤΕ ΝΑ ΤΗ ΣΕΒΑΣΤΕΙΤΕ.

Κι αν δεν μπορείτε να το πράξετε, ας οδηγηθούμε ξανά σε εκλογές σε 1 1/2 μήνα και είμαι σίγουρος πως, τότε παρά τον αντιδημοκρατικό νόμο Παυλόπουλου που δίνει στο κόμμα του18%  108 έδρες και θα του επιστρέψει μπούμερανγκ, θα προκύψει κυβέρνηση συνεργασίας από τις δυνάμεις που προτιμούν την εθνική ανεξαρτησία από την υποτέλεια, που μιλούν για τον άνθρωπο και όχι τους αριθμούς. Τουλάχιστον ας έχουν και αυτοί την ευκαιρία τους. Τους άλλους τους ανεχθήκαμε 40 χρόνια.

Αλλά…

--για εσάς το θέμα δεν είναι ο σχηματισμός κυβέρνησης, όσο το να μην πάτε ξανά σε εκλογές διότι είναι σίγουρο πως και το χθεσινο 1-3 θα αποτελεί παλιά γλυκιά ανάμνηση. Αναζητείτε σανίδα σωτηρίας κι ας πνιγεί οριστικά η Ελλάδα.

-- για εμάς το θέμα δεν είναι ο σχηματισμός μιας όποιας κυβέρνησης, όσο η αλλαγή πορείας και πολιτικής που θα ακολουθήσει μια πιθανή νέα κυβέρνηση σεβόμενη τη λαϊκή βούληση, κι ας μην αρέσει στις δυνάμεις του Άξονα ο καθαρός άνεμος της αλλαγής που πνέει από χθες σε Αθήνα και Παρίσι.

του Στρατή Μαζίδη
ΠΗΓΗ
Το είδαμε ΕΔΩ