Αγαπητοί εκπρόσωποι της γενιάς της Μεταπολίτευσης Κάντε το γενναίο βήμα. Ένα βήμα πίσω. Αποδεχτείτε πρώτοι την κόπωση σας, κόπωση του ατομικού και συλλογικού αγώνα που κάνατε μέχρι σήμερα.

Δεν είναι παραίτηση - κάθε άλλο. Είναι κίνηση θαρραλέων. Αποδεχτείτε την αλλαγή που πρέπει να γίνει, με σημερινά δεδομένα που ενδεχομένως να μην έχετε παρακολουθήσει. Με δεδομένα που σίγουρα δεν μπορείτε να συμπεριλάβετε στον σχεδιασμό που πρέπει να γίνει.

Δεν είναι εν ζωή θάνατος, μην το δείτε λάθος· αλλά η εποχή σας έχει παρέλθει. Οι ρίζες που διαφυλάσσετε δεν σάς χρειάζονται - είναι ρίζες, αυτή είναι η φύση τους. Η εποχή έχει σχεδόν ξεπεράσει τους σημερινούς σαραντάρηδες, εμάς που μεγαλώσαμε στην ευημερία της φούσκας. Εμάς που πρέπει επίσης να κάνουμε ένα τεράστιο βήμα πίσω σε όσα μας υποσχεθήκατε στην θολούρα της Μεταπολίτευσης.

Υπάρχει ρόλος, και είναι στο χέρι σας να τον αποδεχτείτε και να τον συνδιαμορφώσετε, αλλά κάντε το βήμα πίσω.
Προσπεράστε ακόμα και εμάς, παραδώστε το στους σημερινούς 25άρηδες. Η ευθύνη άλλωστε είναι ο μόνος τρόπος ωρίμανσης. Κι όσο πιο γρήγορα τις “φορτώσετε” στους επόμενους, τόσο πιο γρήγορα θα αντεπεξέλθουν με την προσαρμοστικότητα και την ευελιξία της ηλικίας τους.

Ο ευνουχισμός διαμέσου των “νεολαιών” των κομμάτων που φτιάξατε είναι καταστροφικός. Δεν είναι εργαστήρια παραγωγής πολιτικής (βλέπε Σκανδιναβικά κόμματα) αλλά ψυγεία άεργων και, ως τέτοια, εκκολαπτήρια παρασίτων. Μόνο η ευθύνη ωριμάζει, μόνο η ευθύνη δημιουργεί συνειδήσεις. Η ευθύνη που κρατάτε στα χέρια σας εδώ και δεκαετίες και αρνείστε να μοιραστείτε και επιτέλους να παραδώσετε ως οφείλετε στους επόμενους.

Κατανοητό ότι αισθάνεστε την ματιά σας να είναι αυτή ενός 20άρη, αλλά δεν είμαστε ούτε στο 1960, ούτε στο 1970, ούτε στο 1980. Ο κόσμος έχει αλλάξει πολύ από τότε.
Σε χώρες με θεσμικές λειτουργίες αιώνων η αλλαγή φρουράς είναι μέρος της λειτουργίας μέσα από τους ίδιους τους θεσμούς. Σε άλλες χώρες, όπως η Σλοβακία, όπου οι θεσμοί δεν το προέβλεπαν η αλλαγή έγινε από μόνη της - οι προηγούμενες γενιές δεν είχαν τα εργαλεία για να λειτουργήσουν στο νέο κόσμο.

Στην Ελλάδα, η αλλαγή φρουράς σημαίνει ή κληρονομικό δικαίωμα (δείτε το σημερινό κοινοβούλιο και την συντηρητική παράταξη), ή παιδιά του κομματικού σωλήνα: τα άβουλα πειθήνια παράσιτα για τα οποία έχετε την αποκλειστική ευθύνη.

Η αλλαγή δεν θα έρθει Deus ex machina, θέλει πρόσωπα. Πρόσωπα που δεν θα έρθουν ποτέ αν δεν δημιουργήσετε κενό με την απουσία σας. Η εναλλακτική είναι η σύγκρουση - το τελευταίο που χρειαζόμαστε σε καιρό κρίσης, αλλά αναπόφευκτο αν δεν υπάρξει άλλος τρόπος.

Θα μου πείτε, έχεις πολλούς συνομήλικους με διάθεση εμπλοκής; Η απάντηση είναι “δεν ξέρω”. Είτε συνεχίσετε να αρνείστε την πραγματικότητα προσκολλημένοι στο χθες σας, είτε όχι, θα μάθουμε πολύ σύντομα. Γιατί το σημερινό έχει ημερομηνία λήξης που έχει παρέλθει προ πολλού.

ΠΗΓΗ