True Lies

Κυ05272012

Last update01:46:24 μμ

Back Home ΕΝΟΤΗΤΕΣ Άρθρα Αναγνωστών Προς τους Οικονομολόγους του Κόσμου

Προς τους Οικονομολόγους του Κόσμου

  • PDF

Κύριοι, το τέχνασμα του να αποτραβήξετε από την κυκλοφορία χρήματα, με σκοπό τα πληθωριστικά σας χαρτάκια να αποκτήσουν αξία γιατί είναι δυσεύρετα, δεν είναι καθόλου έξυπνο και μάλλον αποτελεί κίνηση απελπισίας. Η συσσώρευση αριθμών και μόνο, με απαιτήσεις πάνω σε ένα σάπιο, πουλημένο και απορριπτέο νομικό πλαίσιο και πολιτικό σύστημα, θα σημάνει και το τέλος σας.

Τα χρήματα που διατείνεστε πως έχετε, που απαιτείται και κοκορευόσαστε πως κερδίζετε, δεν υπάρχουν. Το μόνο που καταφέρνετε στο ληστρικό σας καζίνο, είναι να προσθέτετε μηδενικά, σε ένα ανύπαρκτο ποσό.

 

Το ότι πολλαπλασιάζονται τα μηδενικά, δεν θα έπρεπε να σας ξεγελά. Τα μηδενικά είναι ειλικρινέστατα και αντιπροσωπεύουν ότι πραγματικά έχετε. Τίποτα. Η λογιστική σας παράνοια δεν σημαίνει ούτε πλούτο, αλλά ακόμα περισσότερο δεν σημαίνει δύναμη. Σημαίνει πως έχετε ένα κομπιούτερ που λέει πως έχετε πολλά χρήματα και ένα σωρό ορκωτούς οικονομικούς λακέδες που το επιβεβαιώνουν, σαν άλλοι μάρτυρες του Θαύματος. Και τίποτε άλλο- ούτε όπλα, ούτε αξία, ούτε στρατούς. Μόνο φωνή πως σας χρωστάνε όλοι.

Στη πραγματικότητα, σαν άλλοι αγύρτες, πατάτε πάνω σε μια ψευδαίσθηση, σε ένα μαγικό τρυκ, σε καπνούς και καθρέπτες για να διακυρρήσετε τον πλούτο σας. Βασίζεστε στο ότι όλοι μας, πιστεύουμε πως τα χρήματα μας έχουν αξία. Κάπου βαθυά χαραγμένο στο μυαλό μας, τα πολύχρωμα αυτά χαρτάκια, αντιστοιχούν σε κάτι. Και αυτό κάποτε συνέβαινε. Κάποτε τα χαρτάκια αυτά, έλεγαν πόσο δουλέψαμε, πόσο πολύ και πόσο καλά. Τώρα όμως, δεν λένε τίποτα. Και δεν αξίζουν τίποτα. Νομίζουμε πως έχουν αξία και αναλώσατε όλα σας τα μαγικά τεχνάσματα για να διατηρήσετε αυτή μας την ψευδαίσθηση.
Τα φώτα στην σκηνή σας όμως άναψαν και όλο και περισσότεροι από εμάς βλέπουν το μαντήλι χωμένο στο ψεύτικο σας δάκτυλο. Όλο και περισσότεροι ψάχνουν να βρουν που πάει το νόμισμα όταν χάνετε πίσω από το αυτί τους. Όλο και περισσότεροι καταλαβαίνουν πως αυτά που έχουμε στην τσέπη μας, αυτά που υποτίθετε πως σας χρωστάμε, αυτά που υποτίθετε πως έχετε, είναι όλο ακριβώς ότι λέτε: μηδενικά.

Όλο αυτόν τον καιρό που πνίγατε ξεβράκωτους μαύρους στην Αφρική και βομβαρδίζατε ξυπόλητους στην αραπιά, κοιμίζαμε τον εαυτό μας πως εκείνοι ήταν φτωχοί, ήταν πεινασμένοι, δεν είχαν τίποτα, δεν μπορούσαν και δεν ήθελαν να δουλέψουν. Τόσο καιρό η φιλανθρωπία μας σας γέμιζε περισσότερο τις τσέπες και μας άφηνε μισοκοιμισμένους στις ανεπτυγμένες μας πιτζάμες να νανουριζόμαστε πως δεν είμαστε εμείς, δεν φταίμε εμείς, δεν κινδυνεύουμε εμείς. Η απληστία σας όμως δεν γιατρεύεται και το θράσος που σας φούντωσε η ψεύτικη εντύπωση πως πράγματι, είσαστε σπουδαίοι, σας έκανε απρόσεκτους και άτσαλους. Και θα σας στοιχίσει ότι νομίζετε πως έχετε.

Το 2000 ήταν η Αργεντινή. Το 2008 η Ισλανδία, το 2010 η Ελλάδα. Ο μισοκοιμισμένος κοσμάκης ξυπνά ανήσυχος. Βλέπει τις ακρίδες στο κατώφλι του και όπως όλα τα παράσιτα, είστε δύσκολοι να σας καταφέρουμε. Γιατί μπορεί σαν ψύλλοι να φουσκώνανε οι κοιλιές σας μέχρι να σκάσουν, αλλά η αγελάδα που ρουφούσατε δεν έδινε σημασία. Τώρα, μας λέτε πως είσαστε ελέφαντες. Τεράστιοι, πολλοί και πεινασμένοι. Η αγελάδα σαν ελέφαντες θα σας αντιμετωπίσει, αλλά το λάθος τωρα το κάνετε εσείς γιατί τα μηδενικά σας κραυγάζουν, πως πάντα ψύλλοι ήσασταν Και αυτό μείνατε. Η αγελάδα θα γδαρθεί, θα ματώσει, αλλά τελικά, δεν θα πάθει ζημιά. Οι ψύλλοι που απαιτούν το 120% του γάλακτός της όμως θα χαθούν. Θα διαλυθούν. Και αν δεν πιστεύετε την αγελάδα, πιστέψτε την Μerryl Lynch, την American, τις τράπεζες της Ισλανδίας, και την Μέκκα σας την Wall Street και όσους μαζεύονται απ' έξω.

Ένας καινούριος Κόσμος έρχεται και δεν σας χωρά. Δεν χωρά τις αστρονομικές σας εξισώσεις για "παραγωγή" κέρδους. Δεν χωρά την απαίτηση χωρίς καμία νομιμοποίηση. Δεν χωρά τα ψεύτικά σας κέρδη, στατιστικά και πλούτο. Θα χαθείτε σαν τους αργυράμοιβους και τους σαράφηδες, σαν τους βασιλιάδες και τους αυτοκράτορες, σαν τους αγιατόλαχ και τα είδωλα.

Αυτό, είναι το αντίο μου σε όλους σας. Δεν ζηλεύω την μοίρα σας, γιατί ξέρω τι ακολουθεί. Και όπως εσείς δεν λυπηθήκατε κανένα, έτσι και κανείς δεν θα λυπηθεί εσάς. Η διαφορά είναι πως η ζημιά που μπορεί να κάνει ο 1 στους 100 είναι πολύ, πολύ λιγότερη από την ζημιά που θα κάνουν οι 100 στον 1. Τόσο καιρό λεηλατήσατε τον παράδεισο- ήρθε η ώρα σας να κληρονομήσετε την Κόλαση.

Μετά βδελυγμίας

Ένας από τους Πολλούς.

ΑΛΗΘΙΝΑ ΨΕΜΑΤΑ: Το παραπάνω κείμενο το λάβαμε μεσω ηλ. ταχυδρομείου απο αναγνώστη.