Είναι απίστευτα εξοργιστικό το γεγονός ότι με όλα όσα βιώνουμε θα υποχρεωθούμε και σε μια προεκλογική περίοδο όπου η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και οι όποιοι ΠΑΣΟΚοσχηματισμοί προκύψουν θα διαγκωνίζονται στο ποιος θα εφαρμόσει καλύτερα το πακέτο της νέας δανειακής με τις δεδομένες δεσμεύσεις του και όχι ποιος θα το ανατρέψει ώστε να αρθούν τα βάρη από τους πολίτες.

Να εξηγούμαστε: Δε λέμε ότι αυτοί που μας οδήγησαν εδώ θα είχαν ποτέ ως επιδίωξη να μας ξαλαφρώσουν από την εξαθλίωση στην οποία μας υποβάλλουν για δεκαετίες, αλλά υπογραμμίζουμε το γεγονός ότι αντικείμενο μιας προεκλογικής περιόδου θα είναι η επαγγελία της αποφυγής μιας καταστροφής η οποία θα κατασκευαστεί κατά το δοκούν και θα ζωγραφιστεί με τα μελανότερα χρώματα και όχι η επαγγελία μιας βελτίωσης της κατάστασης.

Για το τελευταίο υπάρχει βέβαια η καραμέλα της ανάπτυξης, αλλά όλο και περισσότερος κόσμος καταλαβαίνει πια πως όταν οι Βενιζελοσαμαράδες μιλούν για ανάπτυξη αυτή με κανέναν τρόπο δε συνεπάγεται αποκατάσταση των τσεκουρωμένων εισοδημάτων αφού κάτι τέτοιο δεν θα ήταν συμβατό με το μνημόνιο παρά εγγυάται τριτοκοσμικές συνθήκες ανακύκλωσης της εργασίας σε περίπου δουλοκτητικό πλαίσιο.

Εν ολίγοις, θα υποστούμε τις προσχηματικές κόντρες σε συνδυασμό με αυξημένα ντεσιμπέλ τρόμου κατά της Αριστεράς, όταν δεν υπάρχει αντικείμενο άλλο από τη διαχείριση της φτώχειας μας την οποία θα μας επιβάλλουν να τη θεωρούμε και δεδομένη.

Και θα είναι δεδομένη όσο το ζήτημα του χρέους δεν αντιμετωπίζεται δραστικά, αλλά το αντίθετο αυξάνεται κιόλας. Γιατί, αυτό που βιώνουν οι πολίτες με την εσωτερική υποτίμηση όλων των αξιών της χώρας, είτε πρόκειται για απώλεια της εργασίας τους,είτε πρόκειται για μείωση μισθών, επιδομάτων και συντάξεων, είτε πρόκειται για χαράτσια, έμμεση φορολογία, υπερφορολόγηση της μικρομεσαίας ακίνητης περιουσίας, είτε υποβάθμιση των κοινωνικών παροχών και ιδιωτικοποίηση των δημόσιων αγαθών, δεν είναι παρά ο λογαρισαμός του χρέους που αντιστοιχεί στο κάθε ελληνικό σπίτι...

Από το Μαρικάκι
ΠΗΓΗ Το Ποντίκι