Αμοιβές-πρόκληση εξακολουθούν να λαμβάνουν τα διοικητικά και ανώτερα διευθυντικά στελέχη των ελληνικών τραπεζικών ομίλων, οι οποίοι απολαμβάνουν τα προνόμιά τους στην πλάτη του ελληνικού λαού, που κατ' ουσίαν στηρίζει με τις θυσίες του το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Οι τράπεζες οφείλουν την επιβίωσή τους στη συνεχή στήριξη και χρηματοδότησή από το ελληνικό Δημόσιο, είτε με μετρητά είτε με παροχή εγγυήσεων που έχουν κατατεθεί στην ΕΚΤ και τώρα στην ΤτΕ. Δηλαδή υπάρχουν χάρη στις θυσίες της ελληνικής κοινωνίας, η οποία παράλληλα βυθίζεται καθημερινά στην ανέχεια.
Μιας κοινωνίας (νοικοκυριά και επιχειρηματικότητα) την οποία αδυνατούν από την πλευρά τους να χρηματοδοτήσουν ως όφειλαν, μια και βρίσκονται σε συνθήκες κατάρρευσης. Η οποία, πέραν της διεθνούς κρίσης, προήλθε και από τις δικές τους αλόγιστες πρακτικές έκδοσης "θαλασσοδανείων" σε ημετέρους, μετόχους, εκδότες, επιχειρηματίες. Και οι ίδιοι, αυτοί, προκαλούν σήμερα με τις αμοιβές τους. Οπως λοιπόν προκύπτει από τις λογιστικές καταστάσεις του πρώτου εξαμήνου, οι τραπεζίτες είτε διατήρησαν στα ίδια επίπεδα με πέρυσι τις συνολικές αμοιβές και τις παροχές τους είτε τις αύξησαν!
Ρίχνοντας λοιπόν μια ματιά στους ισολογισμούς των 4-5 μεγαλύτερων τραπεζών, παρατηρούμε τα εξής σε σχέση με τις αμοιβές που εισπράχθηκαν στο πρώτο μόνο εξάμηνο του 2011. Στον όμιλο της Εθνικής, το κόστος έφτασε στα 9,5 εκατ. ευρώ, από 8,7 εκατ. το πρώτο εξάμηνο του 2010. Ενώ μόνο στην τράπεζα οι αμοιβές έφτασαν τα 4 εκατ., από 3,2. Στην Alpha οι αμοιβές για μέλη Δ.Σ. και εντεταλμένους γενικούς διευθυντές ανήλθαν το πρώτο εξάμηνο του 2011 σε 5,351 εκατ. ευρώ από 5,4 εκατ. το ίδιο χρονικό διάστημα πέρυσι. Στη Eurobank το κόστος για τη διοίκηση ήταν 3,5 εκατ. ευρώ από 3,7, χώρια οι υπόλοιπες παροχές. Ενώ στον όμιλο της Τράπεζας Πειραιώς στη λογιστική κατάσταση του εξαμήνου εμφανίζονται αντίστοιχες αμοιβές 6,391 εκατ. ευρώ από 2,492 εκατ. το πρώτο εξάμηνο του 2010. Και την ίδια στιγμή σε ορισμένες τράπεζες παρατηρούνται νέες προσλήψεις στελεχών, συμβούλων, ακόμη και δημοσιογράφων με υψηλές αμοιβές και άλλες παροχές (κάρτες, τηλέφωνα, αυτοκίνητα κ.λπ.).
Στη δε χρεοκοπημένη πλέον Αγροτική Τράπεζα, η οποία χρειάστηκε να ενισχυθεί με 1,3 δισ. από το ελληνικό Δημόσιο μέσω αύξησης κεφαλαίου και τώρα χρειάζεται, λόγω της κατάρρευσής της και της αδυναμίας του μάνατζμεντ να πράξει οτιδήποτε σε θετική κατεύθυνση, άλλο 1 δισ. ευρώ, οι αμοιβές του Δ.Σ. φθάνουν στο εξάμηνο μόνο το 1,757 εκατ. ευρώ από 1,952 πέρυσι. Και μιλάμε για αμοιβές-σοκ σε μια τράπεζα που δεν μπορεί μόνη της να επιβιώσει.
Είναι προκλητικά αυτά τα ποσά στην Ελλάδα του 2011, η οποία βρίσκεται στο κατώφλι της πτώχευσης. Και σε ένα τραπεζικό σύστημα στο οποίο συνολικά το ελληνικό Δημόσιο, δηλαδή όλοι μας, την τελευταία τριετία έχει παράσχει μέσω εγγυήσεων και ομολόγων πάνω από 85 δισ. ευρώ, για να μπορέσουν οι τράπεζες να χρηματοδοτούνται, και τώρα ετοιμάζεται να τους παράσχει άλλα 30 δισ., φτάνοντας το σύνολο στα σχεδόν 120 δισ. ευρώ. Και έχει δώσει ακόμη άλλα σχεδόν 5 δισ. μετρητά μέσω του προγράμματος των προνομιούχων μετοχών για να τις ενισχύσει κεφαλαιακά.
Επειδή το ύψος των αμοιβών και κυρίως η απουσία οποιασδήποτε στοιχειώδους ευαισθησίας που θα οδηγούσε σε συρρίκνωση των αμοιβών αυτών αποτελούν σκάνδαλο, το μεγάλο ερώτημα είναι, τι έχουν πράξει οι επίτροποι που έχει ορίσει το ελληνικό Δημόσιο στις τράπεζες. Πώς ενέκριναν τις αμοιβές αυτές; Και τι έχει να πει, πάνω από όλα, ο υπουργός Οικονομικών, κ. Βενιζέλος; Γιατί δεν ρωτά τους επιτρόπους; Πώς μπορεί να ανακοινώνει καθημερινά σχεδιασμούς για τη σωτηρία του ελληνικού τραπεζικού συστήματος και να επιτρέπει να δαπανώνται τεράστια ποσά σε αμοιβές διευθυντικών στελεχών; Πώς σχολιάζει το οξύμωρο να κόβονται καθημερινά εισοδήματα από την κοινωνία και να μένουν αλώβητα τα golden boys; Και πώς σχολιάζει τα… στραβά μάτια των επιτρόπων; Γιατί τόσο μεγάλη ανοχή στα golden boys των ελληνικών τραπεζών, που ωστόσο έχουν αποτύχει να προστατέψουν και να διασώσουν οι ίδιοι τις τράπεζές τους, οι οποίες τελούν πλέον υπό την απειλή της κρατικοποίησης;