Δεν πρέπει να ξαφνιαστούμε, εάν η κυβέρνηση Παπαδήμου ενεργοποιήσει νόμους της χούντας...Άλλο ένα παγκόσμιο ρεκόρ φαίνεται πως παίρνει η Ελλάδα και αυτό αφορά στην προκήρυξη εκλογών, η οποία γίνεται ανεπίσημα 2 μήνες πριν από την ημερομηνία πραγματοποίησής τους, σύμφωνα με τις φήμες των παπαγαλοειδών ΜΜΕ.

Το ζήτημα και η μεγάλη ερώτηση είναι: Θα γίνουν τελικά εκλογές ή απλά προκηρύσσονται για να «εκτονωθούν οι πολίτες» (όπως αρέσκεται να λέει ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς) και να ξεπεραστεί το μεγάλο εμπόδιο της κυβέρνησης, που ονομάζεται 25η Μαρτίου; Θα γίνουν οι εκλογές ή θα υπάρξει κάποιο «γεγονός» που θα «εξαναγκάσει» την κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου τις αναβάλλει;

Βέβαια, δεν είναι λίγοι εκείνοι οι Έλληνες πολίτες που πιστεύουν ακράδαντα πως η εκλογολογία αποτελεί όπλο αποπροσανατολισμού και δεν πιστεύουν πως η τρόικα θα επιτρέψει την πτώση μίας κυβέρνησης στην οποία ασκεί απόλυτο έλεγχο. Οι εκλογές, εάν γίνουν, είναι απολύτως βέβαιο πως θα συνθλίψουν την κυβέρνηση του τραπεζοϋπαλλήλου Λουκά Παπαδήμου, ενώ θα αλλάξουν ριζικά και τον πολιτικό χάρτη, στέλνοντας τα «κόμματα εξουσίας» οριστικά και αμετάκλητα στο περιθώριο (ενώ υπάρχουν σαφείς ενδείξεις για σοβαρή πιθανότητα πολιτικής εξαφάνισης του ΠΑΣΟΚ). Λογικά, λοιπόν, το τελευταίο πράγμα που θέλει ο υπάλληλος των τραπεζών Λουκάς Παπαδήμος, είναι να δώσει την δυνατότητα και την δύναμη πολιτικής έκφρασης που θα ισοπεδώσει την κυβέρνησή του, η οποία ενδιαφέρεται και ικανοποιεί μόνο τα συμφέροντα των τραπεζών (βλ. τελευταίο παράδειγμα τα 90 και πλέον δις. ευρώ που θα καταλήξουν στις τράπεζες και θα πληρωθούν από τους πολίτες της χώρας, ενώ τα υπόλοιπα θα δοθούν στους κατόχους ομολόγων κι επίσης θα πληρωθούν από τους Έλληνες πολίτες).

Αφού, όμως, η τρόικα, ο Παπαδήμος και οι συγκυβερνώντες (λέμε τώρα) με αυτόν, δεν επιθυμούν εκλογές οι οποίες ίσως αποβούν μοιραίες για τους ίδιους (μην ξεχνάμε πως η κατηγορία της εσχάτης προδοσίας, αλλά και η εκτροπή του πολιτεύματος την οποία ομολόγησε ο Προκόπης Παυλόπουλος θα οδηγήσουν σε δεινότατη θέση και ίσως στην φυλακή πολλά από τα υφιστάμενα πολιτικά –και άλλα- πρόσωπα), για ποιόν λόγο προκηρύσσουν (έστω και άτυπα) την ίδια τους την καταστροφή;

Πιστεύουν οι σημερινοί πολιτικοί και οι λοιποί κυβερνώντες πως θα κερδίσουν την εμπιστοσύνη των Ελλήνων, επειδή δεν ανακοινώνουν πριν τις εκλογές τα νέα φορολογικά –και άλλα- μέτρα; Ή μήπως πιστεύουν πως θα μπορέσουν να ξεγελάσουν για μία ακόμη φορά τον Ελληνικό λαό;

Και πως μπορούν οι Έλληνες να ξεχάσουν τις παρεμβάσεις της τρόικας και τις φασίζουσες υποδείξεις τους, οι οποίες παραβιάζουν σειρά ιδρυτικών άρθρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Πώς μπορούν οι Έλληνες να ξεχάσουν πως οι "φίλοι" και οι "εταίροι" επιθυμούν διακαώς να καταστρατηγήσουν τα πολιτικά και τα ανθρώπινα δικαιώματα των Ελλήνων, φτάνοντας στο απόλυτο άκρο να δέχονται εκλογές στην Ελλάδα, αλλά μόνο εάν δεν αλλάξει τίποτε από όσα (παράνομα) έχουν αποφασισθεί; Εκλογές χωρίς επιλογές, φυσικά δεν μπορούν να ισχύουν ως δημοκρατικό αποτέλεσμα... αν φυσικά μπορεί πλέον να ισχυριστεί κανείς πως οι "κυβερνώντες" την Ευρώπη έχουν έστω και την ελάχιστη σχέση με την Δημοκρατία.

Μήπως δεν σκοπεύουν να ξεγελάσουν –για μία ακόμη φορά- τους πολίτες, αλλά έχουν σαν στόχο την τρομοκράτησή τους (με την βοήθεια των κατάλληλων παπαγάλων –πολιτικών και οικονομικών- τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, οι οποίοι θα «ζωγραφίσουν» την Ελλάδα της απόλυτης εξαθλίωσης στην περίπτωση που ο Παπαδήμος δεν ξαναγίνει πρωθυπουργός);

Μήπως στοχεύουν σε δημιουργία κλίματος εθνικής έγερσης απέναντι σε έναν ιστορικό εχθρό (μην ξεχνάμε πως πολύ πρόθυμα τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο η Τουρκία θα δημιουργούσε ένα θερμό επεισόδιο, αφού και η ίδια έχει μεγάλη ανάγκη εθνικής συσπείρωσης, λόγω των πολιτικών και οικονομικών της προβλημάτων);

Πέρα από τις υποθέσεις, πρέπει να θεωρείται σχεδόν δεδομένο, μετά τις τελευταίες δηλώσεις Παπαδήμου που βλέπει τον εαυτό του στη θέση του πρωθυπουργού μετά τις εκλογές (όποτε αυτές γίνουν και εάν γίνουν), πως έχουν παρθεί ήδη αποφάσεις για τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Μάλιστα, αυτές οι αποφάσεις θέλουν να παραμένει η παρούσα πολιτική σκηνή, προκειμένου να μην διαταραχθεί το "πνεύμα συνεννόησης" που έχει αναπτυχθεί από την τοποθετημένη κυβέρνηση της Ελλάδας και τις "δάνειες δυνάμεις". Δεν πρέπει να αιφνιδιάσει κανέναν μία ξαφνική στροφή στα μέτρα αστυνόμευσης, είτε λόγω φόβου κοινωνικής έκρηξης, είτε λόγω του φόβου ενός πραξικοπήματος (τα ξένα έντυπα συνεχίσουν να επιμένουν πως υπάρχει πιθανότητα πραξικοπήματος στην Ελλάδα), όσο και εάν το τελευταίο δείχνει πως βρίσκεται στη φαντασία πολλών εκτός της στρατιωτικής ηγεσίας της χώρας. Δεν πρέπει, επίσης, να ξαφνιάσει κανέναν μας ένα αποτέλεσμα της κάλπης, το οποίο θα δίνει αυτοδυναμία σε κάποιο κόμμα εξουσίας ή με ελάχιστους νεοτερισμούς διατηρήσει τους υπάρχοντες πολιτικούς συσχετισμούς εντός της Βουλής (θεωρείται άραγε απίθανο να ψηφίσουν τα δέντρα ή και τα πουλιά, προκειμένου να εξασφαλισθούν οι συμφωνίες της τρόικας με την κυβέρνηση Παπαδήμου;)

Τί μέλλει γενέσθαι λοιπόν; Θα τολμήσει η κυβέρνηση Παπαδήμου να καταστείλει τις λειτουργίας του Συντάγματος, προκειμένου να διαφυλάξει τα συμφέροντα των διεθνών τοκογλύφων και των οικονομικών τρομοκρατών που φέρονται αποφασισμένοι να κατακλέψουν την Ελλάδα; Προφανώς ο τραπεζοϋπάλληλος δεν έχει καμία διάθεση να βρεθεί αντιμέτωπος με τους εντολείς του (οι οποίοι φαίνεται να είναι αρκετοί, αλλά όχι ο Ελληνικός λαός). Και ίσως θα έπρεπε όλοι μας να κατανοήσουμε πλέον πως το παιχνίδι που παίζεται είναι πολύ μεγάλο και σίγουρα δεν αφορά το φαινόμενο χρέος. Με την Ελλάδα και την Κύπρο να τοποθετούνται στο κέντρο των πηγών ενέργειας για τις επόμενες δεκαετίες (οι κακές γλώσσες μιλάνε για τουλάχιστον 200 χρόνια), είναι πασιφανές πως το χρέος είναι απλώς ένα εργαλείο για να εξασφαλισθεί είτε η υφαρπαγή του ορυκτού πλούτου της Ελλάδας (μέχρι πριν έναν χρόνο θεωρείτο γραφικός όποιος ισχυριζόταν κάτι τέτοιο) είτε η εξασφάλιση του νομίσματος (γιατί άραγε ο Γ. Παπανδρέου ήθελε να "δέσει" την Ελλάδα με το δολάριο;) το οποίο θα αποτελέσει και την νομισματική μονάδα αγοράς του. Και προκειμένου να εξασφαλισθούν οι ενδιαφερόμενοι φρόντισαν πριν από χρόνια να τοποθετήσουν τα πιόνια τους στην ενεργειακή - γεωπολιτική σκακιέρα.

Μέσα από όλα αυτά, εύλογη είναι η απορία όλων: Κι εμείς πώς μπορούμε να αντισταθούμε σε αυτούς τους σχεδιασμούς; Πώς μπορούμε να παίξουμε στο παιχνίδι - πόλεμο των ισχυρών, δηλαδή της Γερμανίας και των ΗΠΑ; Η απάντηση είναι βέβαιο πως δεν βρίσκεται στα πρόσωπα των σημερινών ελληνόφωνων πολιτικών, που έχουν καταλάβει το Εθνικό Κοινοβούλιο και το έχουν μετατρέψει σε άντρο ληστοσυμμορίας που νομοθετεί εις βάρος της χώρας και των πολιτών, παραβιάζοντας κατ' εξακολούθηση το Σύνταγμα.

Η απάντηση είναι σαφές πως βρίσκεται στην πλήρη ανατροπή του πολιτικού σκηνικού, στην (κατά το δυνατόν μεγαλύτερη αριθμητικά) απομάκρυνση των απολύτως υπευθύνων για όλα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα και στην δημιουργία μίας Ελληνικής κυβέρνησης που θα τολμήσει να εκπροσωπήσει θαρραλέα την Ελλάδα, τους Έλληνες, αλλά και τον πλούτο της χώρας.

Σε μία τέτοια περίπτωση - εξέλιξη είναι βέβαιο πως η Γερμανία θα καταρρεύσει (μεσοπρόθεσμα), αφού θα είναι μία χώρα χωρίς ενεργειακές πηγές και απόλυτα εξαρτώμενη από εισαγόμενη (αμερικανική, ρωσική, κυπριακή και Ελληνική) ενέργεια. Με τους κατάλληλους διπλωματικούς και πολιτικούς χειρισμούς (εάν διδαχθούμε από την περίπτωση της Κύπρου και του κοιτάσματος "Αφροδίτη") μπορούμε όχι μόνο να εξασφαλίσουμε την πληρωμή του χρέους, αλλά και να δημιουργήσουμε μία πρωτοφανή ευμάρεια σε όλο τον Ελληνικό πληθυσμό.

Η αυτοδιαχείριση του ορυκτού μας πλούτου ξεκινά από την ΑΟΖ και τελειώνει στην αποφασιστικότητα που θα πρέπει να επιδείξει σύσσωμος ο Ελληνικός λαός στις κάλπες, όποτε και εάν αυτές στηθούν.

Κωνσταντίνος

ΥΓ: Να σημειωθεί πως υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερις άμεσα ενδιαφερόμενοι για να αγοράσουν κάποιο Ελληνικό ομόλογο (στηριζόμενο από Ισραηλινή τράπεζα) ύψους 3 (ή και περισσότερων) τρισ. ευρώ, με αντάλλαγμα την -φυσικά υπό συγκεκριμένους όρους- εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου της Ελλάδας. Ρωσία, ΗΠΑ, Γαλλία και Κίνα, θα κινηθούν άμεσα να καλύψουν την έκδοση ενός τέτοιου ομολόγου. Ίσως, μάλιστα, και κάποιοι από τους "δανειστές" μας να ενδιαφερθούν να μειώσουν σημαντικά το χρέος της Ελλάδας απέναντί τους, εάν μπορέσουν να μπούνε στο συγκεκριμένο ομόλογο...
Και όλα αυτά μπορούν να γίνουν, εάν όλοι εμείς -οι Έλληνες- αποφασίσουμε να αφήσουμε τα βραχυπρόθεσμα -και ίσως ανύπαρκτα- μικροσυμφέροντά μας και εργαστούμε προς συγκεκριμένη κατεύθυνση, αυτή της επανάκτησης της χώρας μας, αλλά και της δημιουργίας ενός κράτους που δεν θα λειτουργεί παρασιτικά, που δεν θα αποτελεί πυλώνα της διαφθοράς, αλλά θα ακολουθεί απαρέγκλιτα στρατηγικές πολιτικές, ενώ θα σέβεται και θα προστατεύει τους πολίτες του. Είναι δεδομένο πως η στάση αρκετών που σήμερα μας πιέζουν, θα αλλάζει άρδην εάν διαπιστώσουν πως οι Έλληνες πολίτες είναι ενωμένοι και αποφασισμένοι να μην δεχτούν την καταστροφή τους προκειμένου να κερδίσουν τα διεθνή λαμόγια...

ΠΗΓΗ