Ο υπουργός Ανάπτυξης Κωστής Χατζηδάκης, σε συνέντευξή του στη ΝΕΤ δήλωσε (χαζο)χαρούμενος και σίγουρος, όπως πάντα, ότι «όσα περισσότερα κάνουμε στον τομέα των διαρθρωτικών αλλαγών, τόσο περισσότερα μπορούμε να πετύχουμε στη συνέχεια, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης του δημοσίου χρέους με βάση τις αποφάσεις που ελήφθησαν στην ΕΕ».Την ίδια ώρα στο MEGA ο πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ, Παναγιώτης Ρουμελιώτης, έλεγε: «Είναι ζωτικής σημασίας για τη βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους να επιτύχει η Ελλάδα ίδιους όρους με την Ιταλία και την Ισπανία, αναφορικά με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Πιστεύω ότι εμείς θα πρέπει σίγουρα να διεκδικήσουμε η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών να γίνει απευθείας μέσα από το μηχανισμό και όχι μέσω των κυβερνήσεων για δύο προφανείς λόγους.

Πρώτον για να γίνει πιο βιώσιμο, πιο διαχειρίσιμο το χρέος. Το χρέος δεν είναι βιώσιμο και αυτό το γνωρίζουν οι πάντες. Γιατί έχουν γίνει κάποιες υποθέσεις εργασίας, οι οποίες είναι αμφισβητούμενες. Δηλαδή το χρέος θα είναι βιώσιμο λέει το ΔΝΤ αν το 2014 έχουμε ρυθμούς ανάπτυξης 2% – 3% μέχρι το 2020, εάν έχουμε πρωτογενή πλεονάσματα 4,5% – 5% του ΑΕΠ πάλι μέχρι το 2020. Αυτά τα νούμερα δεν έχουν επαληθευτεί σε καμία χώρα του κόσμου».

Είπε εν ολίγοις ο κ. Ρουμελιώτης, ότι αν τα 50 δισ. που θα δοθούν στις τράπεζες για ανακεφαλαιοποίηση εγγραφούν στο υπόλοιπο δημόσιο χρέος, τότε αυτό θα εκτοξευτεί πάνω από 160% του ΑΕΠ, οπότε όποιες μεταρρυθμίσεις κι αν γίνουν δεν υπάρχει σωτηρία. Το θέμα είναι να μην εγγραφούν, ώστε να μειωθεί το δημόσιο χρέος και ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ θα μπορούμε να ελπίζουμε ότι ΙΣΩΣ η Ελλάδα αποκτήσει κάποιες πιθανότητες παραμονής στην ευρωζώνη.

Δε χρειάζεται να είναι κάποιος οικονομικός αναλυτής ή εκπρόσωπος του ΔΝΤ για να καταλάβει ότι η λογική επιβάλει να διαπραγματευτείς με χαμηλότερο χρέος παρά πρώτα να το αυξήσεις και στη συνέχεια να ΕΛΠΙΖΕΙΣ σε διαπραγμάτευση.

Ο κ. Χατζηδάκης για μία ακόμη φορά πελαγοδρομεί σε ασυναρτησίες, τηρώντας τη γραμμή Σαμαρά ότι «έχουμε πρόβλημα στα μάτια και δε μπορούμε ν’ ασχολούμαστε με επαναδιαπραγματεύσεις». Διότι τί ήταν η «επαναδιαπραγμάτευση»; Μια μαλακία που ειπώθηκε για να περνάει η προεκλογική ώρα.

Δε νομίζω ότι στην Ελλάδα υπήρξε σοβαρός άνθρωπος που πίστεψε στο Σαμαρά. Απλώς φοβήθηκαν μην τυχόν κι εκλεγεί ο ΣΥΡΙΖΑ οπότε θα γυρνούσαμε στη δραχμή. Τώρα, τί διαφορά θα έχει αν επιστρέψουμε στη δραχμή μέσω ΣΥΡΙΖΑ ή ΠΑΣΟΚουβελοΝΔ, δεν το έχω καταλάβει. Ίσως κάποιους δεν τους ενδιαφέρει ο προορισμός, αλλά η διαδρομή. Ίσως κάποιοι άλλοι επιδιώκουν να γίνουν άρον – άρον οι ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας ώστε να βρουν ευκαιρία να ψωνίσουν κοψοχρονιά.

Σε κάθε περίπτωση, θεωρώ ότι η δήλωση Χατζηδάκη για την πολιτική που θα ακολουθήσει η Ελλάδα στο θέμα της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών δεν αφήνει κανένα περιθώριο για εκπλήξεις. Αγαπητοί φίλοι, το «ο σώζων εαυτώ σωθήτω» είναι αυτό που μας απέμεινε. Όποιος μπορεί, φεύγει. Όποιος δε μπορεί, θα ζήσει μεγάλες στιγμές γελοιοποίησης της χώρας. Το ξέρω ότι δεν έχει καθόλου πλάκα αυτή η ιστορία, όμως η σημερινή κυβέρνηση και η πολιτική της έχουν τη νωπή λαϊκή εντολή. Αν αύριο κάποιος πολιτικός πει «Μαζί βουλιάξαμε. Εσείς μας ψηφίσατε ενώ ξέρατε τι θα κάναμε», δυστυχώς θα έχει απόλυτο δίκιο.

Υγ: Σε αυτή τη σελίδα του MEGA στο Γ΄ Μέρος της συνέντευξης του κ. Ρουμελιώτη μπορείτε να ΔΕΙΤΕ πως ο πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ εξηγεί αυτά που ανέφερα παραπάνω. ΠΡΟΣΕΞΤΕ! Έγραψα «να δείτε», διότι ΔΕΝ μπορείτε να ακούσετε! Το video της εκπομπής, από το 1΄ 20΄΄ οπότε και ξεκινά η αναφορά στο ζήτημα, έχει καταπιεί τη γλώσσα του και δεν υπάρχει ήχος. Ο ήχος επανέρχεται στο τέταρτο λεπτό. Μία ακόμη από τις πολλές συμπτώσεις!

ΠΗΓΗ ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ