Που να φανταστώ τότε όταν ο Μήτσος έλεγε το γνωστό του καλαμπούρι στη παρέα πως θα γινόταν ο μέγιστος προφήτης του αιώνα!Ότι και να ήταν, ντυμένος σαν κουρελιάρης, αλητόβιος, ένα ρεμάλι του κερατά, μας κοίταζε γεμάτος αυτοπεποίθηση κι έλεγε :«Εμένα δεν με ενδιαφέρει τίποτα. Τον έχω σαραντατέσσερις πόντους κι επτά χιλιοστά!» Και το έλεγε με τόση αυτοπεποίθηση ο κερατάς που σ΄εκανε να αναρωτιέσαι για κάτι παρανοϊκό. Μήπως τελικά ο Μήτσος όντως την είχε σαραντατέσσερις πόντους. Κι όταν αναρωτιόσουν γι΄αυτό δεν έτρεμες μήπως στη φορέσει κάποια μέρα ο Μήτσος και τι θα κάνεις με τους σαραντατέσσερις πόντους.... εκείνα τα γ@μημένα επτά χιλιοστά είναι που τρόμαζαν. Μπορούσες να καταπιείς όλο το πακέτο ανενόχλητα αλλά εκείνα τα ύποπτα επτά χιλιοστά δεν χωράγανε πουθενά!
Πέρασαν τόσα χρόνια και τη χθεσινή ηρωική μέρα, μόλις άκουσα τον πρωθυπουργό μας-ποιητή να απαγγέλλει – συγνώμη να ανακοινώνει – για τα σαραντατέσσερα, έπαθα πολιτισμικό σοκ! Αμάν λέω μάνα μου.... ο Μήτσος! Νάτος. Δεν φοβάται τίποτα σαν το δικό μου Μήτσο. Τα έχει σαραντατέσσερα δις και μπορεί και επτά εκατομυριάκια στην άκρη για τις δύσκολες ώρες!
Τι δεν ακούσαμε χτες. Για τούνελ που τελειώνουν. Για φώτα στο ξέφωτο. Για δρόμους που ανοίγονται. Για το λαό που επί τέλους νίκησε. Για την Ελλάδα που επί τέλους θα αναπτυχθεί δεν θα μείνει στερημένο το παιδί στο ένα και κάτι .. θα γίνει κοτζάμ κοπέλα μέχρι κει πάνω!
Και σ΄όλα αυτά που άκουγα σκεφτόμουν την αυτοπεποίθηση του Μητσάρα. Λiγδας, τελειωμένος, σκιά του εαυτού του αλλά την είχε σαράντα τέσσερις πόντους κι επτά χιλιοστά!!!
Δεν πιστεύω να περιμένετε πλέον , όσοι ελάχιστοι περνάτε από τούτο το κολασμένο ιστολόγιο μιας τρελαμένης που δεν έχει όχι σαραντατέσσερα ευρώ στη τσέπη αλλά ούτε τα επτά λεπτά, να ξαναμιλήσω σοβαρά ε? Τα σοβαρά κομμένα. Το σκέπτεσθαι σοβαρά τέρμα. Ότι του σταθεί το λωλοστεφανή και το λουρί της μάνας.
Γιατί έχουμε σαραντατέσσερις πόντους νίκη. Γιατί το τσίρκο δίνει τα ρέστα του στις παραστάσεις και τα παιδιά έχουν εκστασιαστεί από τους περφόρμερ! Γιατί όλοι μας ακόμα έχουμε τηλεοράσεις σπίτι και δεν τις έχουμε πετάξει από τα παράθυρα, στηνόμαστε σε εφορίες, ταμεία, ΔΕΗ σούπα και μούπες σαν τις υπάκουες παρθένες, γιατί μοιάζουμε όλοι σαν εκείνη τη θείτσα από το χωριό που είχε πιστέψει πως οι βασιλιάδες δεν χέζουν. Νόμιζε πως όταν πάνε στη χέστρα βγάζουν τριαντάφυλλα αντί για κουράδες! Ναι το πίστευε. Και το φώναζε στην αδελφή της. Αντε βρε αθεόφοβη που χέζει ο βασιλιάς!!!
Αντε βρε αθεόφοβοι που θα αμφισβητήσετε το επίτευγμα του αιώνα. Τη διάσωση του στρατιώτη Ράιαν αλλα γκρεκ.... Αχάριστοι και αγνώμονες πολίτες της Ελλαδίας. Για συμαζευτείτε και βάλτε το χέρι βαθειά στη τσέπη γιατί αν δεν συμμορφωθείτε θα σας βάλω το χέρι στη τσέπη του Μήτσου.... και ξέρετε τι θα βρείτε εκεί, κι άντε να το συμαζέψετε αν αγριέψει! Αντε να το συμαζέψετε!
ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ