Στις 26 Σεπτεμβρίου ήμουν πολύ μακριά από την Αθήνα. Τούτου δοθέντος, δεν μπόρεσα να παρευρεθώ στην απεργιακή διαδήλωση που έγινε εκείνη την ημέρα. Βέβαια, ας είναι καλά η σύγχρονη τεχνολογία που μας φέρνει όλους πιο κοντά.

Ήταν ένα βράδυ μέσα στις ακολασίες και στην ακατάσχετη οινοποσία. Πολύ ωραία βραδιά. Από αυτές που μου αρέσουν.

Γύρω στις 5 τα ξημερώματα, βρέθηκα μπροστά στο laptop μου, τσέκαρα τα μέιλ, και ένας φίλος μου είχε στείλει αυτό το βίντεο από την διαδήλωση.

Ξεκίνησα να το βλέπω κάπως βαριεστημένα γιατί τα έχω ζήσει όλα αυτά πολλές φορές από κοντά.

Βέβαια, μετά από λίγα λεπτά, άλλαξα γνώμη.

Δεν ξέρω αν έφταιγε το κρασί αλλά νομίζω πως δεν έχω γελάσει άλλη φορά τόσο πολύ στη ζωή μου.

Ήμουν με το μαγιό σε ένα πολύ ωραίο μπαλκόνι, απέναντι είχα την θάλασσα και τις βαρκούλες, και χτυπιόμουν από τα γέλια.

Ειδικά, όταν είδα την σκηνή με τον τύπο με τη σφεντόνα, κόντεψε να σπάσει το στομάχι μου.

Επίσης, ποτέ δεν κατάλαβα πού είχε στερεώσει την κάμερα ο εικονολήπτης-μαχητής. Τρομερή ζωντάνια τα πλάνα.

Να είναι καλά ο άνθρωπος, μου χάρισε ένα από τα πιο γελαστερά ξημερώματα της ζωής μου.

Θα μου μείνει αξέχαστο.

Το είδαμε ΕΔΩ