Στην Ελλάδα, τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών τον αποκαλούσαμε «πλανητάρχη». Στον υπόλοιπο πλανήτη είχαν ήδη διαγνώσει ότι η Αμερική δεν θα κατάφερνε να είναι για πολύ καιρό ο μοναδικός εξουσιαστικός πόλος. Και ήρθε η 11η Σεπτεμβρίου για να τραυματίσει το σύμβολο της καπιταλιστικής ανάπτυξης του 20ού αιώνα και να ρίξει βαριά σκιά στην ισχύ της Αμερικής.

Κάποιοι ανόητοι χάρηκαν. Δεν μπορούσαν ίσως να υποψιαστούν ότι βρίσκονταν στην αρχή αυτού που βιώνουμε σήμερα. Η 11η Σεπτεμβρίου ήταν το πέρασμα από τον επιθετικό καπιταλισμό και τη βίαιη εξαγωγή της δημοκρατίας στο σχήμα του νεοσυντηρητισμού και το χρηματοπιστωτικό του χάος.

Ο άνθρωπος που πέφτει από τον Πύργο δεν συμβολίζει τον αισχρό trader του σήμερα. Είναι ο τυχαίος άγνωστος του καπιταλισμού. Του καπιταλισμού της πραγματικής παραγωγής που μετά την 11η εξέπεσε στον φονταμενταλισμό των «επενδυτών».

Να λοιπόν που όλοι όσοι πιστεύουν στις «μεγάλες αλήθειες» - σε αυτή του αντιδυτικού Αλλάχ ή σε εκείνη ενός προβλεπτικού ραπόρτου της Royal Bank of Scotland - δουλεύουν μαζί.

Του Παναγή Παναγιωτόπουλου
Λέκτορα Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών

Το είδαμε ΕΔΩ