True Lies

Δε10172011

Last update10:08:21 πμ

Back ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΧΙΟΥΜΟΡ «Η τριχόπτωση μιας αθώας».

«Η τριχόπτωση μιας αθώας».

Επιτέλους διέρρευσε η «σκαλέτα», δηλαδή ο μπούσουλας του επικρατέστερου σεναρίου για την τηλεόραση -μάλλον- της Βουλής...

Πρόκειται για σενάριο εμπνευσμένο από τα υπέροχα τούρκικα σίριαλ που πλημμυρίζουν κάθε βράδυ τα πιο δημοφιλή κανάλια. Το συγκεκριμένο σενάριο είναι όπως ΟΛΑ τα σωστά σενάρια, «βγαλμένο» από τη ζωή του Κοινοβουλίου μαζί με το χαμάμ που αποφάσισε -λόγω λιτότητας- να κλείσει ο κύριος Πετσάλνικος. Σ' αυτό, παρά τις ενστάσεις, συμφώνησαν όλοι οι βουλευτές, ακόμη και εκείνοι του ΚΚΕ που συνεχίζουν να είναι ένθερμοι οπαδοί του πλυσίματος στη σκάφη. Ετσι εξέδωσαν κοινή έμμετρη ανακοίνωση:

 

«Παρ' όλα αυτά, ΑΝ και εθνικοί
πελάτες της θερμότητας,
θ' απαρνηθούμε το ΧΑΜΑΜ
υπέρ της ανθρωπότητας!
ΖΗΤΩ ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΣΑΠΟΥΝΙ!!
ΖΗΤΩ Η ΕΛΑΦΡΟΠΕΤΡΑ!
ΖΗΤΩ ΤΟ ΛΟΥΣΙΜΟ ΚΑΘΕ ΣΑΒΒΑΤΟ!».


Και τώρα το σενάριο. «Η τριχόπτωση μιας αθώας». Δράμα με αναλαμπές τραγωδίας.

Η Μπουλκουμέ είναι μια παρθένος γκαρσόνα στο καφενείο της Βουλής με καταγωγή από την Προύσα, τον Προυσό και τον Καύκασο. Ευτυχισμένη που σερβίρει τοστ διαίτης στον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης. Από τη ζωή της το μόνο που ζητεί είναι να γνωρίσει έναν Εύζωνα ευσταλή και να κάνουν έξι κορίτσια και έξι αγόρια. Κι ΟΜΩΣ η μοίρα ένα βροχερό βράδυ την καθηλώνει στο καφενείο. Από τη μια η βροχή γιαουρτιών κι από την άλλη ο θυμός είκοσι χιλιάδων ανέργων την εμποδίζουν να πάει στο σπίτι της. Μες στο τεράστιο κτίριο, τα ουρλιαχτά είναι ανυπόφορα. Επιπλέον έχει τελειώσει ΚΑΙ ο καφές και από ανάγκη σερβίρει ζουμί από βρασμένες πετσέτες. Σαν να μην έφταναν αυτά, της παραγγέλνουν δυο γκαζόζες από τα σκοτεινά υπόγεια. ΕΚΕΙ που βρίσκεται το χαμάμ της Βουλής...

Η Μπουλκουμέ κρατώντας δυο κεριά (είχαν περισσέψει από παλιά Ανάσταση επί Οθωνος) προχωρεί στους απειλητικούς διαδρόμους. Ακούγονται ύποπτα γέλια από φαντάσματα πρωθυπουργών και βασιλέων. Η παρθένος κόρη φταρνίζεται από τη σύγχυση και σβήνουν τα κεριά. ΤΟΤΕ της επιτίθεται ένας άντρας και την κάνει δική του. Είναι προφανές πως η Μπουλκουμέ θα γεννήσει σε εννέα μήνες το παιδί του αγνώστου. Μέσα της εύχεται ο άγνωστος να είναι ο Αγνωστος Στρατιώτης και όχι ο Αγνωστος βουλευτής!!!

Ποιος είναι ο διαφθορέας της αγνής Μπουλκουμέ;

Ουδείς μπορεί να δώσει απάντηση. Επ' αυτού η κυβέρνηση καλεί τρεις αλλοδαπούς λαθρομετανάστες, υποτίθεται ονομαστούς ντετέκτιβ. Τους αποκαλεί ΤΡΟΪΚΑ και τους αναθέτει να ψάξουν να βρουν τον υπαίτιο! Η Μπουλκουμέ, στο μεταξύ, μόνη προσπαθεί να βρει μιαν άκρη.

Κι έτσι, ένα άλλο βροχερό βράδυ, που ο ουρανός έριχνε δακρυγόνα, μάρμαρα, ντομάτες και κατάρες, πηγαίνει ξανά προς το επάρατο χαμάμ. Το σκοτάδι είναι άγριο. Εκεί κάτω στα έγκατα της Βουλής, στο δρόμο για το χαμάμ θα συναντήσει τον εθνάρχη Βενιζέλο τυλιγμένο σ' ένα μπουρνούζι. Επειδή έχει τρόπους, τον χαιρετά, αν και ξέρει ότι είναι φάντασμα. Εκείνος, για να την ενθαρρύνει, της λέει μια μαντινάδα:

«Πετσάλνικε, άστρο του βοριά
και γαλαξία του νότου,
έθεσες βέτο στη Βουλή
και ζήτημα... καρότου».


Η Μπουλκουμέ παρεξηγείται και το παίρνει για σεξουαλικό υπονοούμενο. Ετσι βάζει τις φωνές. «Ντροπή σας, τόσων ετών φάντασμα...».

Το φάντασμα κάτι λέει στα κρητικογαλλικά και χάνεται. Η Μπουλκουμέ προχωρά ακάθεκτη...

Φτάνει στο χαμάμ. Μέσ' απ' τους ατμούς ακούει τον Αδωνι να τραγουδά. Για την ακρίβεια, τον συνοδεύουν λάθος κάποιοι υπουργοί εκπαιδευμένοι στην άρπα για να τον ταράξουν. Ομως ο Αδωνις, απτόητος, δείχνει το τάλαντό του στην ωδική:

«Οικονομία γενικώς
θα γίνει στα σαπούνια
είτε του ΛΑΟΣ βουλευτές
είτε αμιγώς κομμούνια!».


Η Μπουλκουμέ αναρωτιέται μήπως... ΑΛΛΑ όχι. Εχει εμπιστοσύνη στα ελληνοχριστιανικά ήθη του ΛΑΟΣ. Κάτι άλλο παίζεται... Οταν συνηθίζει στους ατμούς, βλέπει την Πιπιλή να κρατά ένα ιδρωμένο λάβαρο που γράφει: «ΕΓΩ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΑΚΙΝΗΤΟ. ΜΟΝΑΧΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ». Παρακάτω, μισόγυμνος, ο Παπουτσής εξηγεί πώς οι ακροδεξιοί επιτίθενται σε συνταξιούχες γριές και τους αρπάζουν τις περούκες, τις μασέλες, τις παντόφλες και τα εικονοστάσια, για προβοκάτσια. Δίπλα του, η Ελσα Παπαδημητρίου απειλεί να χορέψει το χορό της κοιλιάς ΑΝ δεν γίνει κυβέρνηση εθνικής χαότητος. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης προτρέπει όλοι οι βουλευτές να ξυρίσουν τα πόδια τους σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την «εφεδρεία». Ο Σαμαράς λέει ΟΧΙ.

Η Μπουλκουμέ ξέρει πως το κλειδί του δράματος βρίσκεται στην περιοχή του χαμάμ. Η Διαμαντοπούλου, στάζοντας, τυλιγμένη σαν τζιγεροσαρμάς σε πετσέτες, της υποδεικνύει πως για ΟΛΑ φταίνε οι πρυτάνεις που δεν ελέγχουν τη σεξουαλική ζωή των επίκουρων καθηγητών.

Αλλά κι ο Ρέππας, που είναι εκ φύσεως χάρμα οφθαλμών και λαλίστατος, εξηγεί πως οι ταξιτζήδες για να κολακευτούν πρέπει να τους επιτραπεί η ελεύθερη είσοδος στο χαμάμ της Βουλής, με δικαίωμα στο μασάζ και στη γιόγκα. Η κυρία Παπαρήγα, που αρνείται να ιδρώσει απ' την ιμπεριαλιστική θερμότητα, φωνάζει «ΑΥΤΟ είναι στάχτη στα μάτια των λαϊκών αγωνιστών και μη με νευριάζετε γιατί θα ΜΕΤΑΝΟΗΣΩ για την αποκατάσταση του Ζαχαριάδη».

Η Μπουλκουμέ ανάμεσα στα σύννεφα του ατμού διακρίνει τον Τσίπρα να γαργαλάει τις πατούσες της Λιάνας. Εκείνη δεν αντιδρά, όμως όταν ο Αλέξης επιμένει, τον κοπανάει μ' ένα καρβέλι ψωμί (μπαγιάτικο, απ' την προπερασμένη εβδομάδα).

Απελπισμένη η Μπουλκουμέ βγαίνει από το χαμάμ. Στο ξέφωτο συναντά τους τροϊκανούς ντετέκτιβ να τους κάνει πεντικιούρ ο Ευάγγελος. Χαμογελά ευγενικά και παθαίνει υστερία. Ο αρχιτροϊκανός ντετέκτιβ της λέει ψιθυριστά πως η λύση βρίσκεται σ' ένα όνομα που αρχίζει από ΜΠΕΡ... Σίγουρα δεν πρόκειται για το «καμαμπέρ», ΑΛΛΑ πού οδηγεί ο γρίφος; ΤΟΤΕ κάτι απότομα αστράφτει στο μυαλό της κόρης... Κι όντως παρουσιάζεται σε όραμα άγγελος Κυρίου κρατώντας μια κατσαρόλα με σούπα μινεστρόνε.

«Μη φοβού, Μπουλκουμέ», της λέει. «Εκείνον που ψάχνεις από ΜΠΕΡ... δεν θα τον βρεις εδώ. Ρίξε μια ματιά στην υποβαθμισμένη Ιταλία».

Η Μπουλκουμέ, όπως ήταν φυσικό, λιποθυμά. Εκείνη τη στιγμή να κι ο Πετσάλνικος έξαλλος. «Μπουρδέλο το κάναμε. ΘΑ ΤΟ ΣΦΡΑΓΙΣΩ το χαμάμ...». Η τρόικα το έκρινε θετικά αμέσως. Το χαμάμ έγινε παρελθόν, αλλά το μέλλον θα μας φανερώσει τη συνέχεια του σίριαλ της «Τριχόπτωσης». Θα δικαιωθεί η παρθένος Μπουλκουμέ; Kim bilir (τουρκικά: ποιος ξέρει).

Του ΓΙΑΝΝΗ ΞΑΝΘΟΥΛΗ
Το είδαμε ΕΔΩ