Ελάτε φτωχοί μου άνθρωποι πιο κοντά...Να δείτε το πρόσωπο της εξουσίας πόσο στρουμπουλό είναι...Ντ.Σιώτης, «Φτωχοί μου άνθρωποι»
Άνθρωποι-σκιές πεθαίνουν από το κρύο στους δρόμους των αστέγων
Άνθρωποι – αρουραίοι πνίγονται στα πλημμυρισμένα υπόγεια
Άνθρωποι – κουρέλια τρυπούν το τελευταίο όνειρό τους με μολυσμένη βελόνα.
Άνθρωποι – τσακισμένοι/γονατισμένοι από τα βάσανα ζητιανεύουν στο δρόμο ψωμί και περηφάνια.
Άνθρωποι – πολιτικοί κλείνουν τα μάτια στην πραγματικότητα των άλλων (και δεν ντρέπονται).
Άνθρωποι – διανοούμενοι βρίσκουν όλη αυτή την κατάσταση κατώτερη των υψηλόφρονων αναζητήσεών τους (και σιωπούν).
Άνθρωποι – Ηγέτες έχουν εγκλωβισθεί στον αστερισμό του «Υ» (υπερεξουσίας, υπεροψίας, Ύβρις) (και δεν συμπάσχουν).
Τελικά ποιος είναι ο άγιος και ποιος ο διάβολος σ’αυτή τη χώρα;
Toυ ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΝΟΥΣΗ
Το είδαμε ΕΔΩ