Δόλιοι και άρπαγες. Εφιάλτες και Ηρόστρατοι, μαζί. Η πολιτική τους ισοδυναμεί με κοινωνικό ολοκαύτωμα. Φτιάχνουν μια ζούγκλα με τους ίδιους να έχουν αναλάβει τους ρόλους των κανίβαλων και των παχύδερμων. Εξοντώνουν, εξαπατούν......τρομοκρατούν, κινδυνολογούν, εκβιάζουν, παραχαράσσουν, πλαστογραφούν, διαστρεβλώνουν. Αποφασίζουν και διατάζουν! Είναι μια στυγνή κομαντατούρ της πλουτοκρατίας. Μια ακρίδα που έχει επιπέσει επί της κεφαλής του ελληνικού λαού. Κατάργησαν μισθούς.
Εκμηδένισαν συντάξεις.
Διέγραψαν εργασιακά δικαιώματα.
Γύρισαν τη ζωή 100 χρόνια πίσω.
Φέσωσαν την Ελλάδα μέχρι Δευτέρας Παρουσίας.
Τίναξαν τους φόρους και τα χαράτσια στα ύψη.
Εφεραν στον τόπο τα βαμπίρ του ΔΝΤ.
Ξεπουλούν ό,τι έχει απομείνει να θυμίζει δημόσια περιουσία και πατρίδα.
Υπήγαγαν τη χώρα στους εγχώριους «πατριώτες» και τους διεθνείς «δανειστές» και μάλιστα υπό το αγγλικό δίκαιο.

Το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, οι «λαγοί» του ΛΑ.Ο.Σ., το ΔΝΤ, η ΕΕ, η ΕΚΤ, οι πρωθυπουργοί τους, δηλαδή, οι εγχώριες και οι διεθνείς τρόικες με όλα τους τα παρακολουθήματα και δεκανίκια
πρέπει να αντιμετωπιστούν ως το αδίστακτο εκτελεστικό απόσπασμα που - με ελεύθερο σκοπευτή τα καθεστωτικά ΜΜΕ - έχουν στήσει οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες.

Μια ολιγαρχία που κάθε πόρος της στάζει το αίμα και τον ιδρώτα του εργάτη που τον οδηγούν στον πλήρη εξανδραποδισμό, του άνεργου, του άστεγου, του πεινασμένου που τον οδηγούν στον αφανισμό.

Ηρθε η ώρα ο ελληνικός λαός να πάψει να είναι εκείνος ο «πάντοτε ευκολόπιστος και πάντα προδομένος».

Να πάψει να σταυροκοπιέται στους ψευτοσωτήρες προσμένοντας το χαμό του,
Να πάψει να πορεύεται με «βάρκα» τον «Τιτανικό» και με τιμονιέρηδες τους μούτσους που γινήκανε καπεταναίοι.

Να πάψει να ποδηγετείται από τους «πειρατές» που έχουν για έμβλημα την «ανταγωνιστικότητα» των μονοπωλίων, που έχουν για πυξίδα τους τα κέρδη των κεφαλαιοκρατών, που έχουν για σημαία τους την «περιορισμένη εθνική κυριαρχία» της δικής τους «περιορισμένης» πολιτικής αξιοπρέπειας!

Τα ενεργούμενα της πλουτοκρατίας νομίζουν ότι τα πράγματα συνεχίζουν να είναι όπως χτες. Ας το νομίζουν.

Δε νοούν τίποτα από τα λόγια του ποιητή:

«Αρκεί στον τοίχο/
ανεπαίσθητη ρωγμή/
να τον γκρεμίσει».

Με άλλα λόγια: Η Ιστορία δεν τελείωσε.
Τώρα αρχίζει!
Θα το διαπιστώσουν γρήγορα. Πολύ νωρίτερα απ' όσο φαντάζονται.

Νίκος Μπογιόπουλος
ΠΗΓΗ