Μετά τις καταργήσεις και συγχωνεύσεις σχολείων στο εσωτερικό και για χάρη του λεγόμενου εξορθολογισμού των δαπανών έρχεται –με βάση το σχέδιο νόμου για την «Ελληνόγλωσση εκπαίδευση στο εξωτερικό και άλλες διατάξεις»– και η κατάργηση σχολείων της ομογένειας, γεγονός που θα οδηγήσει στην περαιτέρω υποβάθμιση και απαξίωση της εκπαίδευσης των Ελληνοπαίδων του εξωτερικού και στην κατάργηση της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας.

Ανέκαθεν η εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας στο εξωτερικό ήταν το απαραίτητο αλλά και το ελάχιστο στοιχείο για τη συντήρηση της ελληνικής συνείδησης στους Έλληνες τρίτης και τέταρτης γενιάς. Φαίνεται ότι για να καταργηθεί η ελληνική γλώσσα στα σχολεία του εσωτερικού και να εισέλθει ως επίσημη η αγγλική, όπως είχε προτείνει η υπουργός Παιδείας παλαιότερα, πρέπει πρώτα να σταματήσει η διδασκαλία της στο εξωτερικό.

Είναι γνωστή και εκπεφρασμένη, εξάλλου, η διάθεση του υπουργείου Παιδείας για κατάργηση των σχολικών μονάδων του εξωτερικού. Από το 1996, όταν στο «τιμόνι» αυτού του υπουργείου ήταν ο Γ. Παπανδρέου, ψηφίστηκε ο Νόμος 2413 που προέβλεπε την κατάργηση των σχολείων της Ελλάδας στο εξωτερικό και την ενσωμάτωση των μαθημάτων της Ελληνικής Γλώσσας στα γερμανικά, βελγικά (κ.ο.κ.) σχολεία. Ωστόσο στα χρόνια που μεσολάβησαν ο νόμος έμεινε ανενεργός. Τώρα, όμως, «ήλθε η ώρα του»!

Βασικά σημεία των εξοντωτικών για τα ελληνικά σχολεία του εξωτερικού (και κυρίως της Γερμανίας) διατάξεων που θα πλήξουν ανεπανόρθωτα την ελληνόγλωσση εκπαίδευση, αποκόπτοντας την ομογένεια από τη ζωντανή ελληνική πραγματικότητα, είναι:

– Τα σχολεία που ανήκουν στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και λειτουργούν στο εξωτερικό κλείνουν σταδιακά, σταματώντας να δέχονται μαθητές για πρώτη εγγραφή σε κάθε εκπαιδευτική βαθμίδα, από το σχολικό έτος 2012-2013. Τα σχολεία θα ενταχθούν στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας υποδοχής, ενώ ορισμένα σχολεία μπορούν να εξαιρεθούν, «εφόσον αυτό επιβάλλεται από ιδιαίτερες τοπικές συνθήκες».

– Θεσπίζονται τα «Κέντρα-Λόγος», όπου θα αναγνωρίζονται μορφές και φορείς ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης, ακόμη και μη ενταγμένοι σε εκπαιδευτικό σύστημα.

– Τα Τμήματα Ελληνικής Γλώσσας (ΤΕΓ) θα κλείσουν, εκτός από ορισμένα κεντρικά ΤΕΓ σε διάφορες πόλεις της Γερμανίας, τα οποία είτε θα λειτουργούν όπως σήμερα, είτε θα μετατραπούν σε «Κέντρα-Λόγος».

– Ειδικότερα, Λύκεια που έχουν ιδρυθεί ή αναγνωριστεί στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατίας Γερμανίας καταργούνται σταδιακά από το σχολικό έτος 2012-13, από την έναρξη του οποίου παύουν να δέχονται μαθητές για αρχική εγγραφή, ενώ «Νηπιαγωγεία, Δημοτικά και Γυμνάσια, που έχουν ιδρυθεί ή αναγνωριστεί κατά τις διατάξεις του νδ 695/1970 (A΄ 221) στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, των οποίων φορείς είναι οι ελληνικές διπλωματικές ή προξενικές αρχές, εφαρμόζουν δίγλωσσο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, το οποίο επιτρέπει την κινητικότητα των μαθητών τους προς όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης της χώρας υποδοχής». «Λοιπά σχολεία, τα οποία είτε βρίσκονται σε άλλες χώρες είτε δεν έχουν ως φορέα τις ελληνικές διπλωματικές ή προξενικές αρχές, εφαρμόζουν, επίσης, δίγλωσσο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, και μπορεί να ενισχύονται».

Έτσι, ενώ δεν διαφαίνεται ποια θα είναι η διάδοχη κατάσταση, καταργείται η υφισταμένη και τα Νηπιαγωγεία, Δημοτικά και Γυμνάσια θα γίνουν δίγλωσσα, χωρίς άμεση διασαφήνιση τι ακριβώς σημαίνει αυτό και από πότε θα ισχύσει. Οι μαθητές που αυτήν τη στιγμή φοιτούν στα σχολεία αυτά βρίσκονται στον αέρα και τιμωρούνται για την επιλογή τους να στηρίξουν και να στηριχθούν από την ελληνόγλωσση εκπαίδευση του εξωτερικού.

Αποκλείουν τους ομογενείς εκπαιδευτικούς!
Επίσης, παρά τη δύσκολη οικονομική συγκυρία, στην οποία βρίσκεται η χώρα, και παρά την ανάγκη για περιστολή των δημοσίων δαπανών για την έξοδο από την κρίση, σύμφωνα με το άρθρο 17 του νομοσχεδίου το διδακτικό προσωπικό των σχολείων της ομογένειας θα αποτελείται από αποσπασμένους δημόσιους εκπαιδευτικούς που ασφαλώς θα παίρνουν και εκτός έδρας. Έτσι, αποκλείονται από το διδακτικό προσωπικό οι ομογενείς εκπαιδευτικοί που κατά τον νόμο 2413/96 προορίζονταν για την κάλυψη των μαθησιακών αναγκών των σχολείων του εξωτερικού. Πρόκειται για προσωπικό που προσλαμβάνεται με συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου και αποτελεί οικονομικότερη λύση για την ελληνική Πολιτεία από αυτήν της αποστολής αποσπασμένων εκπαιδευτικών. Οι ομογενείς εκπαιδευτικοί διαθέτουν την κατάλληλη εκπαιδευτική επάρκεια, καλύτερη γνώση της χώρας όπου διαμένουν και των συστημάτων εκπαίδευσης και είναι πιο κοντά στην καθημερινότητα των παιδιών της ομογένειας.

Βεβαίως, στα ελληνικά σχολεία του εξωτερικού υπάρχουν χρόνια προβλήματα που έπρεπε κάποια στιγμή να αντιμετωπιστούν με εξορθολογισμό των εξόδων και αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Αλλά όχι με κατάργηση. Ο Ελληνισμός της Γερμανίας γνωρίζει πολύ καλά ότι η εκπαίδευση των Ελληνοπαίδων του εξωτερικού ήταν διαχρονικά απόρροια μόνο πολιτικών σκοπιμοτήτων. Στα μεταναστόπουλα δόθηκαν χαμηλής ποιότητας σχολεία με άγλωσσους ως προς τη Γερμανική εκπαιδευτικούς, χωρίς σύγχρονο εκπαιδευτικό υλικό και αναλυτικά προγράμματα. Και αντί το υπουργείο να βελτιώσει την ποιότητα των σχολείων αυτών, προχωρεί στην κατάργησή τους.

Μένουν στο κενό χιλιάδες Ελληνόπουλα
Τώρα, με το νέο σχέδιο νόμου για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση, ο οποίος θα εφαρμοστεί από τον Σεπτέμβριο του 2012 χωρίς κανένα μεταβατικό στάδιο, μένουν χιλιάδες Ελληνόπουλα στο κενό, χωρίς καμία προοπτική απόκτησης τίτλων, εφόσον η ελληνική πλευρά έχει παραλείψει να κατοχυρώσει τους τίτλους σπουδών αυτών των παιδιών.

Η Ομοσπονδία Ελληνικών Κοινοτήτων Γερμανίας (ΟΕΚ) διαμαρτυρήθηκε με αγανάκτηση, αξίωσε την αναμόρφωση του νομοσχεδίου και παράλληλα κατήγγειλε όσα ανακριβή αναφέρει το υπουργείο Παιδείας στην αιτιολογική έκθεση τού νομοσχεδίου. Ειδικότερα στην ανακοίνωση με τίτλο «Ανεξέλεγκτη η χρεοκοπία της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης στο εξωτερικό», μεταξύ άλλων, επισημαίνει ότι το νομοσχέδιο «αν γίνει νόμος με τη σημερινή του μορφή, θα έχει ως αποτέλεσμα να στερήσει τα Ελληνόπουλα της Διασποράς από κάθε γλωσσικό και πολιτισμικό δεσμό με την Πατρίδα».

Όπως αναφέρει η ΟΕΚ, «οι συντάκτες του νομοσχεδίου επικαλούνται ''επιστημονικές διαπιστώσεις και παραδοχές'', χωρίς να τις αναφέρουν, επειδή ακριβώς δεν υπάρχουν. Δεν έλαβαν υπόψη καμία από τις προτάσεις που είχε επεξεργασθεί το ΙΠΟΔΕ (Ινστιτούτο Παιδείας Ομογενών και Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης), μέχρι την ουσιαστική κατάργησή του, ή οι καθηγητές Φθενάκης, Δαμανάκης και άλλοι ειδήμονες από τα Πανεπιστήμια Μονάχου, Κρήτης, Θεσσαλονίκης και άλλα»… «Το υπουργείο Παιδείας δεν έκανε κανένα ουσιαστικό διάλογο με τους φορείς των γονέων και των κοινοτήτων στη Γερμανία. Προκλητικά αγνόησε παντελώς τις εποικοδομητικές τους προτάσεις, δεν καταδέχτηκε να απαντήσει ούτε σε ένα τους έγγραφο και δεν ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση σε ημερίδα για το θέμα».
«Με ελαχιστοποίηση των πόρων, αλλά αξιοποίηση και πολιτική στήριξη του δυναμισμού της οργανωμένης ελληνικής Ομογένειας, σε συνεργασία με την Ορθόδοξη Εκκλησία στη Γερμανία, μπορούν να γίνουν θαύματα στον τομέα της εκπαίδευσης των Ελληνοπαίδων, αντί αυτά να απομονώνονται και να περιθωριοποιούνται. Η ΟΕΚ έχει καταθέσει ανάλογες προτάσεις, αλλά αγνοήθηκαν» καταλήγει η ανακοίνωση, με τη διαβεβαίωση ότι «οι φορείς των γονέων και οι κοινότητές τους θα σταθούν και μελλοντικά στο πλευρό των παιδιών τους και θα συνεχίσουν να αγωνίζονται για την ελληνικότητά τους».

Η χρεοκοπία, την οποία συγκεκαλυμμένα επικαλείται το υπουργείο Παιδείας για να δικαιολογήσει την πρόθεση να εγκαταλείψει και να εκχωρήσει ολόκληρη τη νέα γενιά των αποδήμων, δεν είναι οικονομική, είναι πνευματική, πολιτισμική, πολιτική. Παράλληλα, η κοινωνική και οικονομική κρίση που βιώνει η χώρα μας αναγκάζει σχεδόν καθημερινά συμπολίτες μας να αναζητούν εργασία στο εξωτερικό. Οι ευρωπαϊκές χώρες αποτελούν έναν προορισμό για πολλούς και χρέος τής ελληνικής Πολιτείας είναι να προστατέψει το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα των ελλήνων πολιτών του εξωτερικού στην ελεύθερη επιλογή να μετέχουν της ελληνικής παιδείας με αξιοπρέπεια.

Ας μην ξεχνάμε, οι ομογενείς είναι πολύ πιο Έλληνες απ' ό,τι είμαστε εμείς και πάση θυσία πρέπει κυρίως για εθνικούς, και όχι μόνο, λόγους να διατηρηθεί η Ελληνικότητα των σχολείων του εξωτερικού.

Τα συγκεκριμένα σχολεία έχουν διατηρήσει ποικιλοτρόπως και διαχρονικά στο παρελθόν την Ελληνικότητα των παιδιών τα οποία φοιτούν σε αυτά. Και, όπως τονίζει η ΕΛΜΕ Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, «σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να καταλήξουμε –όπως ισχυρά διαφαίνεται– στον μαρασμό της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης στο εξωτερικό και στην αποκοπή της Διασποράς από την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό»

Το είδαμε ΕΔΩ