Αφού οι “ειδικοί” αποφάνθηκαν για το τι πρέπει να κάνουμε για να βγούμε από την κρίση τους κι αφού μια σειρά από μονόδρομους μας προσφέρθηκαν βιαίως ξανά και ξανά, οι πολιτικοί απέδειξαν ότι τον τελευταίο που ακούνε είναι ο λαός. Μηχανισμοί στήριξης, ΔΝΤ και ντόπια φερέφωνα, δεν βελτιώνουν στο ελάχιστο την κατάσταση της χώρας. Κι όμως υπάρχουν κάποια μέτρα που θα μπορούσαν να φέρουν αποτέλεσμα:

- Δήμευση περιουσιών όσων ενεπλάκησαν σε σκάνδαλα, από την Μεταπολίτευση ως σήμερα. Αυτό προϋποθέτει άμεμπτη δικαιοσύνη και πολτική βούληση.

-Μείωση των βουλευτών τουλάχιστον σε 200, περικοπή βουλευτικής αποζημίωσης. Μια πρόταση θα ήταν να είναι συν 30% του βασικού μισθού.

-Περικοπή των προνομίων των βουλευτών, σε επιδόματα, αυτοκίνητα και έξοδα κίνησης, κτιριακών εγκαταστάσεων κτλ.

-Κατάργηση ανενεργών δημόσιων φορέων που βολεύουν μόνο τα διοικητικά στελέχη και τους παχυλούς μισθούς τους.

-Κατάργηση βουλευτικής ασυλίας, όλοι να αντιμετωπίζουν ποινικές ευθύνες όπως οποιοσδήποτε άλλος πολίτης.

- Φορολόγηση βάσει ύψους εισοδήματος και όχι ποσοστιαίως.

-Όσοι φοροδιαφεύγουν να αντιμετωπίζουν βαρύτατες κυρώσεις.

-Δυνατότητα νομιμοποίησης των μικροπωλητών, έστω σε συγκεκριμένα εμπορικά μέρη. Θα μπορούσαν να δίνουν μια εισφορά συμβολικού χαρακτήρα, ώστε και οι ίδιοι να μην τρέχουν να ξεφύγουν από την αστυνομία, αλλά και να έπαυε το ανεξέλεγκτο παραεμπόριο.

-Καταγραφή “πόθεν έσχες” για όλους. Για φορείς, πρόσωπα, την Εκκλησία κτλ.

-Εκμετάλλευση της δημόσιας περιουσίας χωρίς να ξεπουληθεί σε ιδιώτες.

-Φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας.

-Έκτακτη εισφορά σε μεγάλες επιχειρήσεις και φορολόγηση των τραπεζικών κερδών

.-Πάγωμα των τιμολογίων των ΔΕΚΟ.

-Κρατική παρέμβαση στην αύξηση τιμών των βασικών ειδών διατροφής και των καυσίμων.

-Ίδρυση ανεξάρτητου φορέα για την πάταξη της διαφθοράς.

-Άνοιγμα στις αγορές της Μέσης Ανατολής, της Ρωσίας και της Ασίας. Η γεωγραφική θέση της χώρας είναι πλεονέκτημα και πρέπει να την εκμεταλλευτούμε.

-Αξιοποίηση του πολιτισμού μας και της ιστορικής κληρονομιάς. Ευκαιρία για προώθηση εναλλακτικών μορφών τουρισμού.

-Παροχή κινήτρων για αποκέντρωση. Κίνητρα για νέους που θέλουν να μείνουν σε αγροτικές περιοχές και να καλλιεργήσουν την γη.

-Πριμοδότηση και ελάφρυνση από φόρους, σε μικρές επιχειρήσεις, οικογενειακές βιοτεχνίες και συνεταιρισμούς. Επιπλέον παροχές για όσους εξάγουν.

-Δημιουργία ενώσεων πολιτών για καταναλωτικά και ασφαλιστικά θέματα, όπως και ίδρυση τράπεζας χρόνου, ανά περιοχή.

-Ενίσχυση της εγχώριας πρωτοβουλίας για ανάπτυξη τομέων και βιομηχανίας όπου είμαστε υπανάπτυκτοι.

-Άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων υπό όρους για τον κάθε τομέα και με βάση τα πληθυσμιακά κριτήρια.

-Αύξηση μισθών και μείωση τιμών, ώστε και η αγοραστική δύναμη να αυξηθεί και η αγορά να κινηθεί.

Φυσικά, δεν σημαίνει ότι αυτά τα μέτρα θα έλυναν όλα μας τα προβλήματα, όμως θα υπήρχαν σοβαρές θετικές συνέπειες. Εξάλλου το μόνο που λείπει είναι η θέληση για αλλαγή, αφού κάποιοι βολεύονται με το να θεωρείται η Ελλάδα δευτερότριτη και “φτωχός συγγενής”, ώστε να κάνουν τις buisness τους ανενόχλητοι. Και η κοινωνική χρεωκοπία με ποια “νομιμότητα” είναι χειρότερη από την οικονομική
ΠΗΓΗ