ΜΑΤΟΑΡΠΑ-Ένα μουσικό όργανο για ανθρώπους με σοβαρές κινητικές δυσκολίες. Ο Ζαχαρίας Βαμβακούσης συμμετέχει σε μία ερευνητική μελέτη, και εχει σχεδιάσει και αναπτύξει ένα ψηφιακό μουσικό όργανο που μπορεί κανείς να το χειρίζεται με κινήσεις του ματιού, του κεφαλιού ή με οποιαδήποτε συσκευή.
ΔΩΡΕΑ-DONATE ΓΙΑΤΙ ΖΗΤΑΜΕ ΤΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΣΑΣ
...«Δεν πιστεύω τίποτα. Δεν ψηφίζω τίποτα. Δεν φοβάμαι τίποτα. Δεν χρωστάω τίποτα. Δεν περιμένω τίποτα. Δεν...». Μετά ξύπνησα και προσπάθησα να καταλάβω ποια πιθανή συνέχεια θα μπορούσε να έχει η αγωνιώδης κραυγή -γιατί περί κραυγής με καζαντζακικό σιρόπι επρόκειτο- του πρωινού εφιάλτη.
Νομίζω ότι ο αείμνηστος κατέληγε «ΕΙΜΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ...». Η αφεντιά μου δεν κατέληξε πουθενά κι έτσι σκέφτηκα να κάνω κούρα ψυχολογικής υποστήριξης με τουρκικά σίριαλ. Εκεί που ο πόθος και η λογική συναντούν το ασιατικό κόμπλεξ των ηρώων. Κι άντε οι Τούρκοι, παλαιοί και νέοι, έχουν τα δίκια τους να κομπλεξάρονται σχετικά με το ΑΝ είναι Ευρωπαίοι ή Ασιάτες ή το θαύμα της επιμειξίας. ΕΜΕΙΣ, ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΕΙΜΑΣΤΕ; (συγγνώμη για το... «ΕΜΕΙΣ»).
Απάντηση καμία. Μάλλον, η γνωστή. ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ! Κι έτσι, λοιπόν, μας έμαθε ώς κι ο τελευταίος τοκογλύφος στη Μανίλα, ενώ σύμπασα η Υφήλιος κρεμόταν από τα χειλάκια (...και μάγουλο βερίκοκο) του Παπανδρέου του Τρίτου.
Το βράδυ της Παρασκευής (ιερή μέρα των μουσουλμάνων) προχωρούσε γεμάτο αγωνία και εκνευρισμό, περιμένοντας τον πρωθυπουργό να ανακοινώσει ΑΝ όντως βαρέθηκε να παρακολουθεί τη γήρανση του προσώπου του κυρίου Παπούλια. Γιατί ο γράφων, κάθε φορά που βλέπω πολιτικούς αρχηγούς (σιγά τα ωά) στο Προεδρικό μπουντουάρ, φαντάζομαι ότι το πιο σοβαρό πράγμα που συζητούν είναι... οι κρέμες ενυδάτωσης. Τέλος πάντων, ακούσαμε το μονόλογο Παπανδρέου και θαυμάσαμε πόσα και πόσα έχει κάνει στην τριαντάχρονη πορεία του.
Οι υπουργοί του μάλιστα από τη συγκίνηση ΔΕΝ μπορούσαν να συγκρατήσουν τα υγρά τους. Ο κ. Μπεγλίτης άλλαξε τρεις φορές εσώρουχο συνεπαρμένος από τον ογκόλιθο πρωτοβουλιών του αφέντη του. Ο κ. Ρέππας, ο κ. Παπουτσής και άλλοι μετά βίας συγκρατούσαν τα δάκρυα συγκίνησης από το μεγαλείο της στιγμής: Η μόνη που ουδόλως συγκινήθηκε (ομολογώ ότι τη χάρηκα και γέλασα πολύ) ήταν η κυρία Παπαρήγα. ΟΛΟΙ οι άλλοι τσιμπιούνταν για να επιβεβαιώσουν το πετσί τους πως ζουν ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ!
Στο μεταξύ, έξω από τη Βουλή των ΕΝΤΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ (οι απέξω απ' τη Βουλή, όπως ξέρετε, είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο) κάμερες και ρεπόρτερ από τα πέρατα της Οικουμένης περίμεναν τη συντέλεια του πλανήτη. Μέχρι και από το βραζιλιανικό κανάλι «Σάμπα και Ρούμπα» είχαν φτάσει δημοσιογράφοι με το ΚΑΥΤΟ ερώτημα «Το ΟΧΙ του Σαμαρά θα βλάψει το καρναβάλι του Ρίο;». Επίσης το ισλαμικό πρακτορείο «Σουνέτ» απαιτούσε κι αυτό να μάθει τη θέση του ΠΑΣΟΚ πάνω στην περιτομή αλλά και στην ισλαμική μαντίλα.
Το αφγανικό κανάλι «Παπαρούνα η υπνοφόρος» επίμονα ζητούσε πληροφορίες ΑΝ υπάρχει προοπτική να δημιουργηθεί Ελληνικό Ισλαμικό Κόμμα (ΕΙΚ) εφόσον κάπου 400.000 -τουλάχιστον- μουσουλμάνοι όλου του φάσματος ζουν στην Ελλάδα, εμφορούμενοι με όλα σχεδόν τα βασικά γνωρίσματα του νεοέλληνα. Αρκετοί μάλιστα από αυτούς ομιλούν την ελληνική απείρως καλύτερα απ' τους περισσότερους ντόπιους. Υπουργοί και βουλευτές, δεν προλάβαιναν να δίνουν λαμπερές απαντήσεις ΕΝΩ στην Ευρώπη η Μέρκελ αναρωτιόταν αν οι άριες του Τριστάνου και της Ιζόλδης μπορούν να διασκευαστούν σε ζεϊμπέκικο. Οπως ήταν φυσικό οι παρανοήσεις συνεχίστηκαν μέχρι σήμερα... που σίγουρα έχουν προκύψει νέα φασούλια όχι και τόσο βραστερά όσο των Πρεσπών...
Επειδή, τώρα, ο γράφων δεν βρίσκεται σε καθόλου καλή ψυχολογική κατάσταση και ξερνά και ΜΟΝΟ που βλέπει τις φάτσες αυτών των ηγεμονίσκων να παθαίνουν όψιμη «πολιτική ευθύνη» και κουραφέξαλα, παραθέτω πόνημα της ποιήτριας κυρίας Σιλάνας Σαλιάγκου, εμπευσμένο από τις Κάνες και τα φεστιβαλικά δρώμενα:
Στων Κανών τη μαύρη ράχη
που 'χει δόξες υποστεί
πήγε ο Τζορτζ να δώσει μάχη
κι ως Γκοντάρ να δοξαστεί.
ΑΛΛΑ επειδή στις Κάνες
δεν αντέχουν τα μελό
βγήκαν οι παλιές πουτάνες
και είπαν «ΕΧΕΤΕ μυαλό;»...
Κι έτσι τζάμπα και η ταινία
τζάμπα και ο τσαμπουκάς
κρίμα τέτοια ερμηνεία
κρίμα και τα τόσα φλας
Η ιστορία μας διδάσκει
πως οι νύχτες των Κανών
ξεγελούν τιμίους νέους
και τους ρίχνουν στο κενόν
ΥΓ.: Επίσης συγκλονιστικές ήταν οι ερμηνείες (την Παρασκευή 4 Νοέμβρη 2011) της κυρίας Κατσέλη, που άλλωστε έχει θεατρική καταγωγή, αλλά και της κυρίας Διαμαντοπούλου, γνωστής τραγωδού Κοζάνης και περιχώρων. Για το φύλακα - άγγελό μας κ. Παπουτσή ΔΕΝ το συζητώ. Εδωσε πάλι ρέστα και τώρα που βρέθηκε κι ο Μάκης Ψωμιάδης... Εύγε. Φυσικά μου έλειψε ο κ. Αβραμόπουλος ως στιλίστας κομεντιέν.*
Του ΓΙΑΝΝΗ ΞΑΝΘΟΥΛΗ
